The Magnet (Completed)

Chapter 37 - The Truth

LIKE A MAGNET, JEFF IS AT MY OFFICE AGAIN.

"Magnet ka ba? Bakit nandito ka ulit?"

"Pick-up line ba iyan?"

"Jeff!" Pagsaway ko.

"Maybe nag-effect ulit yung magnet! What do you think?" He is smiling.

"Jeff, I am not kidding."

"Okay, sorry. You're too serious."

"Bakit ka nandito? Hindi ka pa ba uuwi ng States?"

"Uuwi na rin ako. Chineck ko lang kung okay ka na ba."

"Jeff, you don't need to check up on me. I can handle myself."

"And also, I'll check the progress of my tux and Jesslyn's gown."

"You don't need to come here to check on the progress by yourself. We have Rachel, my assistant. You can contact her anytime. She is the one in charge of our clients."

Binigyan ko siya ng calling card ni Rachel. He accepted it.

"Are you pushing me away?"

"No, it's just that, I have work."

"That's all?"

"Yes."

"It's not all..."

'Do you really want to know?"

"Of course!"

"OKAY! FINE! It's not about the work. It's about you, Jeff! Everything is about you Jeff! Simula nung HS reunion natin, hindi na ako mapakali kasi nandiyan ka nanaman. Pinipilit kong ilayo ang sarili ko sayo kasi baka mainlove nanaman ako sa iyo. At mali! Maling mali na mainlove ako ulit sa iyo. Kasi ikakasal ka na! Kasi masaya na ang buhay mo ngayon. Ako rin, may trabaho akong dapat asikasuhin. Nakatawa nga kasi after 5 years, parehong pareho pa rin ang epekto mo sa akin. Pero ngayon, hindi na pwede. Iba na ang lahat. Kapag nainlove ako sa iyo, masasaktan lang ako ulit. At magiging kabit mo pa ako. Hindi ko na yata kakayanin yun Jeff! Kaya sana maintindihan mo kung bakit ako lumalayo. At sana huwag ka na rin lumapit pa sa akin kasi hindi ko na alam kung ano ba ang kaya gawin ng sarili ko dahil sa lintik na pagibig na yan!"

Umiiyak na pala ako.

"Jess, I'm sorry."

"No Jeff... It's not your fault. It's just me and my stupid heart."

"It's not stupid."

"It is."

"Jess..."

"Please leave now, Jeff. Marami pa akong gagawin."

"Okay."

Aalis na si Jeff ng office room ko nang biglang nagbrown-out sa buong building! Ano ba naman ito oo! Takot pa naman ako sa dilim. Never akong natulog na walang ilaw sa buong buhay ko. Hindi ko alam ang gagawin ko kapag madilim. Marami akong naiimagine na mga multo o kung ano ano pang mga maligno na lumalapit sa akin kapag nasa dilim ako. Hindi ko kaya kakayanin ngayon na wala akong kasama sa office. Pinaalis ko pa naman si Rachel ngayon para i-meet yung isa naming client kaya ako lang ang mag-isa dito sa shop. Wala na akong choice kung hindi magpasama nalang kay Jeff.

Bigla nalang akong napasigaw.

"JEFF! HUWAG MO AKONG IWANAN!"