Multumedia : Alev'in arabası ile uzaklaşması
Arabamı mezarlığın bi yerine park edip abim mezarına doğru gittim elimde aldığım çiçekler duruyodu mezarın başına geldim
MERT DEMİR MADENCİ ÖLÜM YILI :2011 DOĞUM YILI :1996
'' Abim ölmeseydin şimdi 27 yaşında olucaktın. Herşey benim yüzümden oldu böyle bir sonucu olacağını bilseydim o yarışa girmeni istemezdim. Senden tekrar özür dilerim beni affet ne olursun böyle olsun istememiştim biliyorsun ''çiçekleri mezarının başına koydum ve arabaya gittim.
Arabayı çalıştırıp salona geldim . Arabadan iner inmez Kaan yanıma geldi burada çalışan birisi .
'' Ne istiyosun ''
dedim umursamazca zira hala abimin hasretini atamadım.
''Hiç okul saati değil mi niye burdasın ?''
dedi bende
"Bir işim vardı onu hallettim ve okula gidesim yok "
dedim ve o sırada aklına birşey gelmiş olmalı ki gözleri hüzünlendi"Bugün Mert'in hem Doğum günü hemde ölüm günü değili mi ?"
Diye sordu bu söyledikleri kalbimdeki boşluğu tekrar sızlattı ve kafamı onaylarcasına sallayarak yanından ayrıldım diyecek birşeyim yoktu zira.
Arkamdan özür dilediğine dair mırıtılar geliyordu fakat fazla takmadım.Arabama doğru ilerledim bu araba abimin son kullandığı arabamdı . Arbama atlayıp motoru çalıştırdım tekerleklerin sesini duyabiliyordum bu ses beni rahatlatıyordu şuan. Hızlıca gaza bastım.
Tekeler döndükçe ben rahatlıyordum ve içimdeki siniri boşaltıyordum zira başka türlü birilerinin gırtlağına yapılmamak için kendimi zor tutuyordum.
Araba tekerleri döndükçe zihnimin boşaldığını hissediyor ve zevki tadıyordum. Kendimi uçurumda bulduğumda hiç şaşırmadım her anımı bilen bu uçurum benim sözlü günlüğüm olmuştu. Bugünde biraz dertleşme günü gibi duruyordu zira.Bu bölüm biraz erken bitti zira geçiş bölümü gibi birşey olmasını istedim. Olaysız kısa bir bölüm.
![](https://img.wattpad.com/cover/19336743-288-k198313.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlıktakiler Yanmaya Mahkumdur
Ficção AdolescenteBazı kadınlar ateşte kaybolur. Bazıları ise ateşten inşa edilmiştir. 🔥