Multideki şarkıyı açmanızı tavsiye ederim. Yeni keşfettikçe koyucam🌝
—Kimse itiraf etmek istemesede çoğu şeyden korkarız. Bu günde bu konu hakkında yorum yapmaya karar verdim.
Herkes korkunun güçsüzlük olduğunu düşünsede korku en büyük güçtür. Bunun sayesinde ya çok büyük bir beladan kurtuluruz, ya da korkularımızı kullanmayı öğrenemeyerek hayatımız boyunca onlarla beraber kaçarız.
Benim bahsedeceğim konu, ölüme yaklaştığında gelen korkudur. Ve bu korku bize 'Süper güç' denen şeyi bile verebilir. Vücudunuz ölmemek için bütün işlevlerini kullanarak resmen bir süper gün elde eder.
Fark etmeden panikle yaptığını hareketler sizi bu şekilde ölümden korurlar.
Birde normal korkulara değinmek istiyorum. Genelde bunlar biraz paranoyakça oluyorlar. Mesela sokakta yürümek bazılarını korkutur. Sürekli birinin gelip ona bir şey yapacağını düşünerek hızlı hızlı yürürler. Arıdan öcük böcükten korkan vardır. Bende onlardan biriyim ama büyük arı ve sineklerden herkes korkar, değil mi? Hahaha bileniyorum. Saçma olan korkulardan bir diğeri ise, küçük çocuk ve yaşlılardan korkan insanlar. Küçüklüklerinde bu insancıklardan çok eziyet görmüş ve bu sayede travma oluşturmuşlardır. Biliç altınıza inip bir şeylerden neden korktuğunuzu bulmaya çalışmaya ne dersiniz? Belki sizi üzecek veya korkutan olaylar olmuştur.. hatta belki ikisini birden yaşamışsınızdır.
Ortamı yumuşatmak için kendi korkumu anlatmak istiyorum,İlk okul 3 ya da 4 deyken arılardan o kadar çok korkuyordumki görünce fenalaşıyordum. Bir gün cadde içi balıkçıya gittik. İçerisi balıklardan dolayı arı kaynıyordu. Güdelim dediğimde bizimkiler kızmaya başladı. Sonra yemekler gelene kadar eziyet çeltim. Bu sefer yemeğe gelmeye başladılar. Ağladığımda ise dahada azar yedim. Tek istediğim başka bir yere gitmekti ama demedikleri şeyi asmadıkları surat kalmadı. O gündem beri bende arılara karşı daha büyük bir korku oluştu. Arı görünce astımım tutuyor, nefessiz kalıp ağlamaya başlıyorum. İstemsiz oluyor. Belirli bir zamana kadar neden böyle olduğunu bilmiyordum. Ama 1,2 sene önce anladım. Çok yıpratıcı bir olaydı, en azından benim için.
O yüzde korkularımız ile yüzleşmeye çalışırken, ilk önce geçmişe gitmekte yarar var. Sizi dahada üzüp korkutabilir ama en azından nedeni belli olur.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Eleştirel Günlük
Non-FictionBurada aklıma gelen her şeyi, iyi kötü eleştireceğim. Belirli bir sınırı yok, hatta siz görüş bildirmemi istediğiniz şeyleri yorumlara yazıp bana katılabilirsiniz. Özelden tartışabiliriz ve bunları bölüm olarak (eğer kabul ederseniz) koyarım. O zama...