Lionheart 2 - secrets

that stone

Emma's P.O.V.

Kom op Emma, je bent geen mietje, van een beetje onweer ga je echt niet dood!

Emma, straks raken de flitsen je nog! James zit vast niet in de molen, keer terug!

Ik word gek van mijn gedachtes! Maar de laatste gedachte klopt waarschijnlijk wel, waarom zou James in een molen zitten. Waar is hij sowieso? De moed zakt me in mijn schoenen. Regen begint met bakken uit de lucht te vallen, weer slaat een flits een paar meter verderop in. Ik stap trillend weer op de motor en keer om. Plots hoor ik hard geschreeuw, een schreeuw van woede en pijn. De stem van ... James! Ik stuur een ruige bocht en rijd met een hard tempo naar de molen. Here I come!

Het laatste stuk ren ik erheen, straks horen ze de motor nog. Dan sta ik voor molen, zonder plan. Ik hoor gekreun en gejammer. Ik sneak naar binnen, gelukkig staat de grote 'voordeur' open. Ik ga op mijn gevoel af. Geruisloos kijk ik om het hoekje een donkere benauwde kamer in. James! Hij zit vastgebonden op een stoel, er stroomt bloed uit zijn borstkas! Mijn adem stokt. Ook Micheal, Mike en de neppe James zijn hier. En nog iemand, als ik goed kijk zie ik dat het Jordan is! Boosheid vliegt omhoog, ik span mijn pijl en laat hem los.

'Aah!' Brult Micheal, daarna is ook Mike aan de beurt. De neppe James draait zich in een ruk naar me om. 'Wat moet jij hier? Ah! Zocht je me, Em?' Zijn ogen zijn pikzwart, door zijn aderen stroomt geen rood bloed maar zwart bloed en zodra hij grijnst komen zijn ijzeren tanden tevoorschijn. Ik haal alle moed in me naar boven en antwoord. 'Nee.' Antwoord ik. 'Ik kwam voor James.' Ik span mijn boog en schiet een pijl, hij pakt hij met zijn vingers uit de lucht. Shit! Ik kijk om me heen, hout, raam, wieken, onweer, stenen... Stenen! Gauw ren ik naar het stapeltje grote stenen, ze zijn loodzwaar. Please, laat me een Lionhearter worden, bid ik. Maar nee, dan til ik een grote steen op. Ondertussen vraag ik me af of James nog leeft. Hoe meer ik er aan denk hoe kwaader ik word. Ik gooi de grote steen met een harde snelheid op de neppe James, even schrikt hij maar dan kijkt hij minachtend mijn kant op en lacht. Mis... 'Niet slecht.' Grinnikt hij. Hij doet iets vreemds met zijn handen en plots vliegt de steen van achter zijn rug omhoog, de lucht in. Mijn mond valt open, slim Em, even vergeten dat hij een Blackdeather is! Zweet druipt van mijn voorhoofd als de steen richting mij gestuurd wordt.

'S-Stop.' Stamel ik. 'Maar Em toch, we hebben samen een hele leuke tijd gehad!' Grijnst hij. Ik moet er haast van overgeven als ik eraan denk dat ik met hem omgegaan ben, dat we hebben gekust. Ik zal het schuldgevoel eeuwig houden ben ik bang. 'We willen maar één ding van je Em. Doe nou niet zo moeilijk.' Gaat hij verder. Dat is waar, hij kan me nog niks aan doen, aangezien ik iets heb dat hij wilt...

Maar nu heeft hij me al, en dan? Gaat er hetzelfde gebeuren als met James? De neppe James maakt nog een gebaar met zijn handen, zijn inktzwarte ogen staren me eng aan. De grote steen komt nu met een grote vaart mijn kant op, ik knijp mijn ogen fijn, wachtend op de klap die straks zal komen. Er gebeurt niks... Helemaal niks... Plots hoor ik een vallende steen.

'Em! Ogen open!' Hoor ik James kreunend roepen. Mijn open springen open, er speelt iets anders af dan verwacht. De neppe James ligt op de grond, met naast hem de zware steen.

Mijn mondhoeken krullen omhoog. Dan gaan mijn ogen naar James, hij heeft zich los weten te maken van de stoel, maar hij ziet er slecht uit. 'James!' Roep ik en kniel naast hem op de houten vloer. 'We mogen geen tijd verliezen!' Zegt James, terwijl hij zijn hand op zijn borst drukt. 'Ja nee ja, ik ben met de motor! Ik neem Jordan mee.' Zeg ik terwijl ik zoek naar Jordan. James haalt gejaagd adem en ik maak me ernstige zorgen.

Mijn ogen glijden van Jordan naar James en nog een keer. Rustig nadenken Emma. Ik tel tot tien en haal diep adem. Eerst Jordan in de zijspan leggen. Ik druk een kus op James' voorhoofd en ren naar Jordan. Ik sleep zijn zware lichaam over de vloer naar buiten. Ik leg hem in alle haast naast de motor en ren terug de molen in. Inmiddels is er een hele bloedplas ontstaan naast James. 'Come on James.' Fluister ik en zwaai zijn arm over mijn nek. Ik sleur ook James naar de motor. Ik zie een kleine glimlach op James mond die me geruststelt. Ik til Jordan met veel moeite de zijspan in, ik heb dorst... Ik kijk omhoog, nu de neppe James nock-out is is het onweer ook over. Maar ik weet dat als de neppe James weer bij bewustzijn komt, het onweer los barst. Letterlijk en figuurlijk.

James kruipt al voorzichtig achterop de motor. Ik neem voorop plaats. 'Houd me alsjeblieft goed vast, James.' Smeek ik, een val kan fataal zijn. James reageert iets onverstaanbaars. Ik start de motor.

😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮

Woeh... Emma got that power!

En ugh, wat een slechte titel!

IDEE:

Voor degene die ook instagram hebben: Iedereen die me volgt krijgt een followback :) (heftig!)

ik heet @lauwu

I love you lots, en bedank voor alweer 3.2K reads en dat ik bij "populair" mag staan door jullie!

xjes Laura❤