Λ- Νιαλλ θα το κανω!!!
Ν- Ελα ρε Λιαμ σκεψου το λιγο...ξερεις οτι δεν θα το πααρει καθολου ψυχραιμα αν του το πεις...
Λ- Δεν με ενδιαφερει!!! Προτιμω να τσακωθει μαζι μου παρα να του το κρυψω και να εχω και τυψεις!! Ααα κι θελω να πεις στους αλλους δυο να ερθουν θελω να το μαθουν και αυτοι... τουλαχιστον αν καταληξουμε να χτυπαμε ο ενας τον αλλον να μπορειτε να μας σταματησετε...
Ν-Καλα οπως νομιζεις... ποτε θες να γινει αυτο;
Λ- ΤΩΡΑ!!
ΑΛΕΞ-ΤΣΕΣΙ
Περασε μια εβδομαδα αλλα ο μικρος επρεπε να μεινει στη κλινικη μεεχρι να εχει κανονικο βαρος... πλεον εφτασε η μερα που θα εφευγαν...
Α- Τζεσι σε παρακαλω κοιταζεις αν δεν ξεχασαμε τιποτα;
Τ- Ναι Αλεξ βαλε τον μικρο στο αυτοκινητο και ερχομαι και εγω...
Μετα απο δυο ωρες ο μικρος κοιμοταν στο δικο του μικρο κρεβατακι ενω η μητερα και η νονα του Τζεσι καθοντουσαν εξουθενομενες στον καναπε η καθε μια στις δικες τις σκεψεις... Η Αλεξ ειχε λιγο χρονο να σκεφτει τον Ζαυν... ακουγετε περιεργο αλλα η αγωνια για το αν οο μικρος ειναι καλα δεν την αφησε λεπτο να τον σκεφτει... τωρα που ειχε τον χρονο η σκεψη της ετρεξε σε μια πολυ ομορφη σκηνη... ο Ζαυν αυτ και το παιδι τους... μα αμεσως την εδιωξε πριν τα δακρυα κανουν αυτη τη ρημαδα την εμφανιση τους... μα καλα γιατι η μοιρα μου παιζει τετοια παιχνιδια;; Ωρες ωρες ευχοταν να μην πηγαινε ο Μιαλ στο x-factor και να μην γνωριζε τα 4 αυτα αγορια για να μην χρειαστει να τους γνωρισει και η Αλεξ...
Τ- ΚΑΛΕ;;; ΠΟΥ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙΣ;; ΡΕ ΑΛΕΞ;;
Α- Εεε τιποτα απλα ημουν ααφηρηενη τιποτα παραπανω...
Τ- Χμμ καλα... εμ δεν σε πειραζει να βγαλω μια φωτογραφια τον μικρο και να τον σστειλω στον Νιαλλ που μου το ζητησε;;
Α- Φυσικα και οχι εξαλλου θα το εκανα και εγω...
Τ- Τελεια!!
ΑΓΟΡΙΑ- ΝΙΑΛΛ- ΧΑΡΡΥ-ΛΟΥΙΣ
Χ-Λουις πηγαινε να ανοιξεις.. ο Νιαλλ θα ειναι..
Λ- Μαλιστα κυριε...
Ν- Ελα ρε τι κανεις;;
Λ-Καλα Νιαλλ προς τι η επισκεψη;;
Ν- Που ειναι ο Χαρρυ;
Χ- Εδω ειμαι... τι εγινε;;
Ν-Ακουστε θα ερθετε μαζι μου θα παμε σπιτι του Λιαμ εχει κατι να μας πει...
