Ask me Why (COMPLETED)✔

CHAPTER 21

I don't need another lifeline.

CHAPTER 21

NAKATINGIN ako ngayon kay Akel. He was actually sleeping beside me. Ni hindi ko maalala na nakatulog ako kasama siya. He was now peacefully sleeping.

I only stared at him. Napapaisip ako sa sinabi niya kahapon. It was like a roller coaster. Ni hindi ko alam kung maniniwala ba ako.

He's different. Kung magiliw at playful siya, ako naman ay palaging seryoso. Kung may biro man siya, hindi ako natatawa kasi nga seryoso ako masyado. But everything change when I got pregnant. When everything was blurry but now I think I know what's the answer.

Nasasaktan pa rin ako. Paano kung hindi naman talaga totoo ang sinabi niya? I am so scared as the result for not taking the risk to have him in my life. I am so scared that might give me more backward moves.

Baka sa huli, masasaktan ako. Baka sa huli hindi ko na kayang bumangon. Baka sa huli matindi pa sa ganito ang nararamdaman ko.

Nagitla ako nang kumilos siya at bahagyang lumapit sa akin. Tila nagulat sa kanyang paggalaw. Iyong mukha niya ay halos magdikit na sa leeg ko. Iyong yakap niya sa akin ay hindi naman mahigpit pero ramdam ko ang init ng katawan niya.

I can't move even a little inch kaya hinayaan ko na lang siya. I heard him groaned. Nabigla ako nang naramdaman ko na may bukol sa ibaba. What the...

"Ang bastos mo!" napasigaw ako at hinampas ang mukha ni Akel. Gulat na gulat siya at napabangon nang mabilis.

"What?!" he hissed. Habol ko ang aking hininga. Gulat na gulat ako sa kanya. Nakaboxers lang pala siya at nakita ko kung gaano iyon - - ugh!

"Ang basto mo!" I hissed. Kumunot ang nuo niya at parang litong-lito.

"Ano bang pinagsasabi mo riyan?" he even asked me that!? Can't he feel his own pet?! What the...

"Umalis ka! Ang bastos mo!" agad siyang humiga ulit. Tumalikod sa akin .

"Ayoko. Gusto ko pang matulog. Hindi ako nakatulog nang maayos kagabi at hindi ako kaagad nakatulog." aniya. Oo, nga nakita ko ang kanyang mga mata kanina. Medyo nangingitim iyon.

Bigla ay humarap siya sa akin. Nagpapasalamat ako dahil may sando siya. Ngumisi siya nang bahagya. Nagtataka naman ako.

"I really like to see you this moment and I am so blessed today, baby. Yes, I can't sleep last night but that was the best night I'd ever have." aniya. Ngumiti siya. Kumilos siya at lumapit ng konti sa akin. Nabigla ako nang sa lap ko siya hiniga ang kanyang ulo. Nakaupo na kasi ako.

"I really miss this with you, baby." aniya. Nagtaka ako.

"Huh? Bakit mo naman nasabi iyan?" ramdam ko ang pagngisi niya.

"Of course when you were sleeping years ago, I slept on your lap every dam time and I am so happy just being like this with you." aniya. Bigla ay bumilis ang tibok ng puso ko. Napalunok ako.

"How about you baby? Are you happy right now?" hindi pa nga ako nakanganga para sumagot nang magsalita siya.

"No need to answer if you don't want it. I just need to feel you right now. I really miss you." aniya. Napabuntong hininga ako at hinayaan siya. Total, wala namang nangyari sa amin so hinayaan ko siya.

"Ace," tawag ko sa kanya. He just answered me by his groaned.

"Why do you love me?" I asked him. Walang segundo. Walang minuto. Sumagot siya.

"Loving you is different. Unpredictable. I can't explain why but I am sure of my feelings for you. Fear is running through my veins if I lost you and if you do, I guess I can't work well on my life. Nothing compares you, Ashterille. Nothing else. So please if you wanna talk to Craige don't let him touch you, nandidilim ang paningin ko kung mangyayari iyon." aniya. Napailing ako.