Kitapkurdu Vs. Şikemperver |Calling| ●TAMAMLANDI●

2.2

"Buyrun Çatır Çutur Okuyun Kitapevi."

"Yine mi resmileştin?"

"Pizzamın üzerindeki o sevmediğim mantar gibisin Anıl."

"Nasıl?"

"Gereksiz!"

"İltifatların çok güzel bebeğim. Teşekkür ederim."

"Şu an aşırı yavşaksın."

"Üzgünüm."

"Olma!"

Şaşırarak "Ne olmayayım?" diye sordu Anıl.

"Boş versene sen. Hangi kitabı istiyorsun?"

"Masal kitabı."

"Ne?" diyerek koca bir kahkaha attı Ece.

"Gülme. Küçük kuzenim geldi ve benden masal okumamı istiyor. Bu arada, bu benim kişisel numaram, kaydet."

"Sen çok odun bur pisliksin! Kontörüne yazık değil mi?"

"Hayır. Bir dakika... Masalı sen anlatır mısın?"

"Zorunda mıyım?"

"Bol mantarlı pizza-"

"Tamam, tamam. Anlatıyorum."

"Bir dakika. Tamam, anlatabilirsin."

"Bir varmış, bir yokmuş..."

Aslında, Anıl'ın kuzeni galan yoktu. Bir kere Anıl en küçük torundu! Ece, onu son günlerde çok terslediği için normal sesini özlemişti ve böyle bir plan yapmıştı.

Ece masalını bitirdiğinde ses gelmediğini görünce kaşlarını çattı. Kapatmış mıydı? Telefonu kulağından uzaklaştırıp baktı. Kapatmamıştı. İlk defa.

Bir cadılık yapmayı düşünmüştü ama onun huzurunu bozmak istemedi. Şu an bir romantiklik yapıp onun nefes alış ve verişlerini dinlemek istese de telefon faturası kabarırsa Anıl ona kızardı. Ayrıca, romantik bir kız değildi. Böyle şeyleri gereksiz buluyordu.

"İyi geceler."