Bir Küçük HilDam Meselesi / Survivor'da gerçek yaşam.

Yaran yaramdır.

DEVAMININ GELMESİNİ İSYORSANIZ VOTE VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM.💙

Damla'nın ağzından:
Kapıyı kapattıktan sonra
-Sapık değilim korkma,diyip ona bakarak güldüm.Gözleri benimkisi gibi renkliydi ve ben bunu ilk defa fark ediyordum.
Odamın içerisindeydik ama hala kapının orada ayaktaydık.O da bana baktı ve gülümsedi.2-3 saniye sonra yine gözlerimi kaçırdım.
~Kahve ister misin uykunu da alır hem , diyip aynalı masanın üstündeki bedava kahveleri gösterdi ve içeri doğru geçerek ilk sessizliği bozdu Hilmicem.
-Olur demekle yetindim sadece o da hemen kendi telefonunu yatağımın üstüne fırlatıp yapmaya koyuldu.Ben de o sırada sırtımı yatak başlığına verecek şekilde yatağın üstüne oturdum.Bu sefer sessizliği benim bozmam gerekiyordu ve bende
-Hilmicem?Şu kapının dışındayken bize bakan kız..
~Evet?
-Tanıdık gelmedi mi sana da? Hilmicem Hala kahve yapıyordu aynı zamanda benimle konuşmaya çalışıyordu.
~Gönüllülerden biri olabilir.Galiba öyle birini hatırlıyorum sanki fragmanlardan.Bak istersen telefondan.
Bende hemen bakmaya başladım ve üstün stalk gücümle kızın gönüllüler takımından Yağmur Banda isimli 1998 doğumlu İzmirli biri olduğunun sonucuna vardım.
Hilmi de o sırada yaptığı kahveyi bana verip kendi kahvesini aldı ve yatağın karşısındaki koltuğa oturdu.
Ona bakmamak için telefonumla uğraşıyordum.Bir kaç dakika sonra yüzünde sanki acı çeker gibi bir his oluşmaya başladı Hilminin. Ardından bana:
~Lavabonu kullanabilir miyim? Diye sordu.
Tabii ki diye cevap verdim.Hemen gitti lavaboya.
10-15 dakika geçti hala çıkmamıştı lavabodan.Merak etmiştim hemde çok etmiştim.Bitmiş kahve bardağımı aynalı masada ki onun bardağının yanına koyup lavabonun kapısına doğru gittim ve kapıyı tık tıkladım.
-Hilmicem! İyi misin?
~Değilim,Damla..
- H-h-hilmi girebilir miyim?Müsaitsen?Endişeleniyordum.
~Gir diyebildi sadece.
Yavaşça kapıyı açtım.Girdiğimde terler içinde kalmıştı.Su gibiydi.Bu terle hasta bile olurdu.Eliyle alnındaki yarayı tutuyordu.Acıyordu demek ki.
- S-sen iyi değilsin Hilmi çek elini bakıcam yarana ,diyebildim sadece.
Çekmiyordu ısrarla.
- Sadece ufak bir bakıcam Hilmicem söz veriyorum acımıyacak diyerek ona yakınlaştım ve yarasını tuttuğu elini alnından çektim.
- H-hayır ne oldu birden!Kafayı mı yedin çocuk sen.Çok kötü kanıyo çok çok.Hilmi bişeu söylesene biyere mi vurdun bişey söyle ne yapıcaz ? Kafayı yiyicem ya diyerek lavabonun içinde dönüp dolaştım.
~ Sakin ol bişey yok alt tarafı kan, dedi bana bakarak.
-Acıyo Hilmicem hissedebiliyorum çocuk kandırma burda ter dökmüşsün acısından.Çıkar üstünü bir şey yap hasta olucaksın.Bakmıyıcam bak arkamı dönüyorum hemen.Bak döndüm bile.Ama yarana bakmam lazım arkam dönük bakamam dimi e ne yapıcam şimdi ben , diyerek önümü tekrar döndüğümde üstünü çıkarmıştı.Hala işin eğlencesindeymiş gibi sırıtıyordu bide küstahtı ya tam küstah.Gir içeri uzan bir şey yap bavulumda olucaktı sargı bezi olmadı başını sarıcam artık.Al sen şu peçeteleri tut kanayan yerine ben gelene kadar dedim ve bavula sargı bezini aramaya gittim...