Friends With Benefits{FWB}

~14~

Χωρίς να χάνω χρόνο πήγα ως την ντουλάπα μου και έβαλα κάτι απλό ⤵

Λέω να ξεκινήσω να φτιάχνω τις βαλίτσες γιατί αύριο φεύγω πρωί...

***

Περασε η ώρα και είχα πλέον τελειώσει...

Κάθομαι στον καναπέ μου βλέποντας τηλεόραση μέχρι που με παίρνει ο ύπνος.

*****

Μόλις έφτασα στην παλιά μου γειτονιά και είμαι κάτω από το σπίτι μου...

Έμαθα ότι η μαμά μου μετά την εξαφάνιση μου έφυγε και μένει Αυστραλία με τον γκομενο της...

Το σπίτι δεν το έχει πουλήσει και εγώ έχω ακόμα τα κλειδιά οπότε είναι όλο δικό μου.

Ξεκλειδώνω και μπαίνω μέσα...

Όλα είναι έτσι όπως τα θυμάμαι απλός το σπίτι έχει πολύ σκόνη και τα έπιπλα είναι σκεπασμένα.

Πάω τις βαλίτσες μου στο δωμάτιο μου και μετά κατεβαίνω στην κουζίνα για να φαω κάτι.

Φτιάχνω στα γρήγορα ένα τοστ και το τρώω...

Η ώρα είναι 6:30 το πρωί... Έχουμε σχολειο σημερα....

Εε αφού βαριέμαι θα πάω.

Ναι γιατί σε άλλες συνθήκες δεν θα πήγαινες...

Μπορείς για μια φορά στην ζωή να σκάσεις?!!

Όχι Λυπάμαι το πρόγραμμα μου δεν έχει κανένα *σκασε*...

Τι να σου πω... Κάνε ότι θες εσύ έχεις το πρόβλημα ούτως ή άλλος😒

Αχα ότι πεις.

Μετά από αυτήν την υπέροχη συζητηση με την συνηδηση μο-

Γκλόρια με λενεε

Εμμ ναι με την Γκλόρια, έφτιαξα την τσάντα μου, ντυθηκα ⤵

(Ειναι Οκτωβριος και κάνει λιγο κρυο) και ξεκίνησα για το σχολείο...

Ο Ντρεικ μου είπε ότι έχει κανονίσει αυτός την εγγραφη οπότε είμαι εντάξει.

Έφτασα έξω από την πύλη του σχολειου και μπήκα άνετη μέσα.

Όλα τα βλέμματα έπεσαν πάνω μου και άκουσα κάποια σχόλια.

"Παίδες καινούρια γκομενα"

"Εγώ είμαι καλύτερη από αυτη"

"Κατσε μου"

Και άλλα πολλά που προτίμησα να μην δώσω σημασία...

Καθώς προχώραγα στην αυλή για να πάω μέσα στα γραφεία αντικρίζω γνωστές φιγούρες σε μια γωνιά του σχολείου.

Ο Liam.... Και η παρεουλα του..

Θα φροντίσω να πληρώσει αυτός... Αλλά αργότερα...

Δεν πρόλαβα να συνεχίσω όταν τα βλέμματα τους πέφτουν πάνω μου.

Αρχίζουν όλοι να περπατάνε προς το μέρος μου.

"Ειι κοπελιά!" Φωνάζει ένας και γυρνάω και τον κοιτάω με ένα ειρωνικό ύφος...

"Σε εμένα μιλάς?"

"Ναι"

"Θες κάτι?" Του λέω σε φαση *bitch please*

"Το ονοματάκι σου" Λέει χαμογελώντας πονηρά...

"Aria" του είπα χαμογελώντας. Από το να του πω ότι η μάπα του μοιάζει με μαϊμού που την πάτησε νταλίκα, καλύτερο αυτό...

"Αα ωραίο όνομα" είπε η μαϊμού.

"Ναι ναι ότι πεις" είπα αδιάφορα και συνέχισα να προχωράω.

Ξαφνικά αυτός μου πιάνει απότομα το χέρι και με γυρίζει προς σε αυτόν.

"Ακου να σου πω κοριτσάκι, εμένα θα με προσέχεις όταν σου μιλάω και δεν θα το παίζεις αντράκι γιατί θα μπλέξεις άσχημα!" Λέει σφιγκοντας τον καρπό μου πιο πολύ.

Εμένα μου ξεφεύγει ένα γελάκι.

"Τι είναι τόσο αστείο?" Ρωτάει εξαγριωμενος.

"Νομίζεις ότι με πονάς με αυτο?" Του λέω ειρωνικά.

"Θα σου δείξω εγώ τι συμαινει αληθινός πόνος" του είπα και με μια κινήσει του γύρισα το χέρι κάνοντας μια στροφή και εκείνη την στιγμή βρισκόμουν πίσω του. Χωρίς να χάσω χρόνο τον κλοτσαω πίσω από το γόνατο ωστε να γονατίσει κάτω και όπως κρατούσα γυρισμένο το χέρι του του εσπασα του δάκτυλο γυρνώντας πάλι στην θέση μου.

Αυτός είχε πέσει κάτω και φώναζε από τον πόνο και οι φίλοι του μαζί και ο Liam με κοιτούσαν σοκαρισμενη.

"Αυτό επειδή τα έβαλες μαζί μου" του είπα και του έδειχνα το χάλι του "και αυτό επειδή μπορώ" συνέχισα και του έριξα μια μπουνιά στο πρόσωπο αφήνοντας τον ετοιμοθάνατο πίσω μου.

Όπως περπάταγα προς τα γραφεία  ένα χέρι με τραβάει και με βάζει στις αντρικές τουαλέτες.

Γειά σας potatocornakia μουυυ!😄😄😄

Πώς είστε??💜👅

Άλλο ένα κεφάλαιο ανέβηκε!😉

Ελπίζω να σας άρεσε!

Γράψτε μου την γνώμη σας εδώ➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡

Κάντε πολλα 💬 και πατήστε το πανέμορφο και εκθαμβωτικό🌟!

Ποιος λέτε να τράβηξε την Aria?

Μέχρι το επόμενοοο🔜⏳

See yaaa💘💘💘💘

~Μελινα~