#antisocial babe

33.

Μυρτουλαας POV

Πρώτη φορά είχα κάνει τόσο βαθύ ύπνο.

Μόνο που αυτή τη φορά πονούσε αφόρητα το κεφάλι μου.

ΜΗΠΩΣ ΗΠΙΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΑΦΟΥ ΤΟΝ ΕΧΩ ΒΙΑΣΕΙ;

Ανοίγω γρήγορα τα μάτια μου

Όλα μαύρα.

Τα ξανά ανοίγω.

Για το δωμάτιο του ανασταση αυτο δεν μοιάζει καθόλου

Ούτε πατζουρια έχει.

Ε οχι έχει. Αλλά δεν είναι ακριβώς πατζουρια είναι αυτά τα πλαστικά που ανοίγουν και κλείνουν αν τραβιξεις κάτι σαν σχοινί και μετά όλος ο ήλιος μπαίνει μέσα στο δωμάτιο ;

Η περιγραφή είναι για το ανδρικό μόριο.

Οποίος κατάλαβε κατάλαβε.

Παω να ανοίξω αυτά τα 'παράθυρα' γουατεβερ.

Μπαίνει λίγο φως

Αλλά. Τι στον jake Paul?

Τα παράθυρα δεν είχαν έξω κόσμο.

Αν τα άνοιγες υπήρχε τοίχος.

Το φως ήταν μούφα.

βασικά ήταν λάμπα κολλημένη στο παράθυρο.

ΠΟΥ ΣΚΑΤΑ ΕΙΜΑΙ.

Όλο το δωμάτιο ήταν το απόλυτο σκοτάδι

Τα χέρια μου ήταν βαριά.

ΑΦΟΥ ΦΟΡΟΥΣΑ ΧΕΙΡΟΠΕΔΕΣ

Και σίγουρα οχι τις χειροπέδες που λέγαμε με τον αλεξ για όταν θα βιαζαμε τον ανασταση

Ο αλεξ. Η μαμά μου. Ο Αναστάσης

Τι σκατα κάνω εδώ ;

Αφού δεν το σηκώνω το αλκολ τι το θέλω.

Και αν δεν ήπια ;

Και αν αυτο είναι όνειρο και αν ξαναπάω να κοιμηθώ θα ξυπνήσω στο κρεβάτι μου;

Μα δεν εχω ύπνο.

Και φοβάμαι παρα πολύ.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι που ήμουν και πήγα να περπατήσω προς το δωμάτιο

Οι χειροπέδες όμως είχαν αλυσίδα δεμένη πίσω από το κρεβάτι.

Ένιωθα σαν δεμένο σκυλί που δεν μπορούσε να πάει μέχρι ένα σημείο

Η αντίσταση που έβαζα για να κινηθώ πιο μακρυά από εκεί που ήμουν ήδη πονούσε τα χέρια μου.

Αν αρχισα να φωνάζω βοήθεια δεν θα με άκουγε κανείς γιατί είμαι περικυκλωμένη από τοίχους.