Multimedya Okan❤
××××××××××
~SANEM~
Sabah günlük rutin gibi yine ailemle sohbet ederek kahvaltı yapıyordum. Ama ne olursa olsun Alara aklımdan çıkmıyordu. Göz göre göre kardeşim yok oluyordu. Hiç diğer krizlere benzemiyordu. Hem dün ikinci kez kriz geçirmişti ve bu hiç hayra alamet değildi. Onu tetikleyen bir şeyin olduğuna emindim. Durduk yere neden kriz geçirsinki?
Telefonum çaldığında annem ile babama pardon deyip telefonumu açtım. Arayan Ada'ydı.
"Efendim canım?"dedim.
"Sanem! Hiç iyi şeyler olmuyor!"diye inledi telefona.
"Hayırdır?"dedim. Sesimdeki endişe gizlenilemez seviyedeydi.
"Alara'ya ulaşamıyorum. Giray aradı bir şeyler saçmaladı. Hiç bir halt anlamadım ya delireceğim gelirmisin Köşem'deyim?"dedi bir nefeste. Çok merak etmiştim aynı zamanda da endişeleniyordum.
Hızla masadan kalktım. Babamla annemin meraklı bakışları üzerimdeydi eminim. Onlara dönmeden olayı özet geçtim.
"Dikkat et."dedi annem arkamdan.
Hızla evden çıkıp arabama atladım. Gaza yüklenip Köşem'e sürdüm arabayı.
Meraktan içim içimi yiyordu. Telefonumun zil sesi arabayı doldurunca kulaklığı takıp açtım arayan Eren'di.
"Efendim Eren?"dedim ruhsuz sesimle.
"İyimisin?"dedi sadece.
"İyiyim. Değilim. Off Alara'ya ulaşamıyoruz nasıl iyi olayım."dedim bir anlık nefesle.
"Ne. Ne dedin?"
"Duydun!"dedim bir an sesim yüksek çıkmıştı. Bana ne oluyor ya?
"Nerdesin geleyim?"dedi gelse iyi olurdu.
"Alara'nın kafesine geçiyorum. Gelsen iyi olur aslında, konum atarım yeri."dedim olur deyip kapattı o da. Trafiğin seyrek olduğu bir alanda konumu attım.
Bir süre sonra bende kafeye gelmiştim.
"ADA!"diye bağırdım içeri girerek. Beni görünce ayağa kalktı.
"Neler oluyor? Bana da anlat."dedim Giray'a.
"Bu sabah geldiğinde çok iyi görünüyordu. Bisikletiyle gelmişti. Onu kullandığı zamanlar iyi olur genelde."o gevelerken acelem var gibi, "Geç onu, mevzuyu anlat."dedim
"Nasılsın dedim. Bana cevap olarak, "Sesi duyuyor musun?"dedi."
"Ne sesiymiş?"dedim birden yüksek çıkan sesimle.
"Biri Alara diye sesleniyormuş. O da bana nasıl dumassın dedi. Sonra müşteriye baktım. Arkamı döndüğümde yoktu. İçeri girmiştir dedim. İçeriyede baktım yok. Bende Ada'yı aradım."dedi onunda yüz halinden korktuğu anlaşılıyordu. Ada salya sümük ağlıyordu. Canım ya.
Eren'in sesini duyduğumda kapıdan içeri giriyordu.
"Hey! Ne oldu size böyle?"dedi bize daha da yaklaşarak. Yanında Okan'da vardı. Doğu mekana bakıyordu herhalde. Okan endişeli sesiyle, "Alara nerede?"dedi sesi benimde daha çok endişelenmeme neden oldu.
"Bilmiyoruz."dedi Ada ağladığı için çatlayan sesiyle.
"Sabah burdaymış ama birden kaybolmuş."dedim. Bende ağlamaya başlamıştım ufaktan.
Okan Giray'a dönüp, "Etrafta güvenlik kamerası varmı?"dedi. Bu bizim aklımıza neden gelmedi?
Giray, "Var ama görüntüleyen bilgisayar Alara'nın odasında. Oraya girmek yasak. Canımızı okur."dedi. Okan bunu hiç umursamayarak,
"Başlarım yasağına, gelsin benim canımı okusun. Göster bana odayı."dedi. Giray el mahkuk kabul edip odayı gösterdi. Bizde peşlerinden gittik. Oda kilitliydi. Okan tam kıracakken Giray bir anahtar sokup açtı. Okan Giray'a tip tip baksada uzun sürmedi. Hemen içeri girdik.
Ne garip bir oda. Etrafta garip şekiller vardı ve büyük boy resimler. Bunlar bizimleylek çektiği resimler. Geçmişten annesiyle çektiği resimler. Ayça'nın resimleri. Duvarlar resimlerle kaplıydı. Oda gri boya ile boyanmış, kırmızı abajur vardı dört köşede. Bir kenarda ise tek kişilik yatak. Yatak ne alaka? Alara neymiş böyle. Bizimkilere baktığımda tek şaşkın ben değilmişim. Ada, Okan, Eren. Hadi onları anladım Giray'da çok şaşkındı. Uzun zamandır burada çalışıyor, anahtarı bile onda var ve ilk defa bu odaya bizimle giriyor. Tuhaf. Etkiden ilk olarak Okan çıktı ve koşarak bilgisayarı açtı. Giray'a bakıp, "Sabah derken kaç civarı?"dedi.
"Dokuz buçuk gibi."
Okan kayıtları açıp izlemeye başladı. Bir süre sonra yüzünde bir gülümseme belirdi. Ekrana baktığımda Alara'yı gördüm. Kefenin önünde bisikletiyle duruyor. Ve sonra bisikletten inip bahçeye giriyor. Biraz ilerleyip duruyor. Etrafa göz gezdiriyor.
"İşte. Burda sesi duymuş olmalı. Bana sorarkende böyle etrafa bakıyordu."diye bağırdı Giray. Okan ile Eren ona anlamadıklarını belirten bakışlar atıyordu. Giray anlatmaya başladığında Okan kaydı durdurup onu izledi. Giray her şeyi anlattığında onlardaki tepki sadece kaşlarını kaldırmak oldu. Okan kaydı devam ettirdiğinde pür dikkat izledik. Bisikleti koyana kadar bir kaç kez durup etrafa baktı. Çatık kaşlarıyla. Bu demek oluyorki Giray haklı. O bir şeyleri merak ederse kaşları çatılırdı. Bir nevi tik gibi bir şey. Sonra Giray yanına geliyor. Bir şey konuşuyorlar, Alara etrafa bakmaya devam ediyor. Giray müşteriye bakıyor. O sırada Alara bahçenin çıkışına ilerliyor. Duruyor, etrafa bakınıyor. Sonra hızla sokakda yürüyor. Biraz sonra koşmaya başlıyor. Koşuyor, koşuyor ve kayboluyor.
"Tamam. Buradan sonrası yok. Gittiği yerden gidelim arayalım."dedi Okan bilgisayarı kapatarak.
Hepimiz onayladık. Başka çaremiz yoktu. Sokağa çıkıp onun gittiği yerden gitmeye başladık.
