2

115 14 12
                                    

Konferans salonuna indim ama orada da yeller esiyordu. Kimse yoktu? Sonra biri gozlerimi kapattı çok korkuyirdum. Korkuyla cirpindim. Biri de o arada ağzıma bir bez koymakla meşguldü. Eterli bez! Kokuyu içime çektiğim an bayilmistim. Son hatırladığım birinin beni kucağına aldigiydi. Uyandigimda bilmediğim bir odadaydim.

 Uyandigimda bilmediğim bir odadaydim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Yatakta yatiyordum. Evet bağlı değildim. Noluyordu? Tabii ki bağırmak gibi bir salaklik yapmadım. İlk defa beynine hayret ettim. Coğrafya hariç başka hic bir şeye kafam çalışmaz. Sessizce adimlarimi pencereye doğru attım. Üçüncü kattaydim. Buradan atlardan kesin ölürdüm. Sonra kapı açıldı ve bir ses geldi.

-Uyanmissin

Hemen arkami donup o kişiye baktım. Jimin?

-Jimin!

-Efendim?

-Niye kacirdin beni?

-Çünkü seninle konusacaklarim var. Lütfen dinle sonra ister git ister kal.

-Söyle!

-Bak Jae! Ben seni seviyorum deli gibi. Sana bir teklifin var. Benimle evlenmeni istiyorum. Eğer evlenmeyi kabul edersen seni o okuldan kurtaracagim ve sana mükemmel bir hayat saglayacagim. Prenses gibi yaşayacaksın. Hakettigin gibi.

-Bunu niye yapayım.

-Kendin için. Annen için.

-Sus bana annemi hatırlatma.

Annem ben üniversiteye yeni başladığım zamanlarda vefat etmisti. Tek vaadi ise zengin ve beni gerçekten seven bir adamla evlenip mutlu olmamdi. Aslinda annem jimini biliyordu ve hep bana onun ne kadar efendi iyi bir adam oldugundan bahsederdi. Annem olsaydı bu teklifi kabul etmemi isterdi. En azından ben öyle düşünüyordum.

-P-peki.

-Güzel

-Bundan sonra burada mi kalacağım.

-Evet sana ayırdığımız odada.

-Tamam ama benim kıyafetin yok ve isim?

-Şimdi sen kabul ettin ya istifani ver ve alışverişe çıkalım.

-hı hı

Beraber okula gittik. İstifami verdim. Onlarda kabul etti. Sonra bir avmye gidip bana bir dolap dolusu kıyafet aldık. Sacmalamayin biz taşımıyorduk adamlar taşıyordu. Eve ulaştık. Salona geçtik. Beni birileriyle tanıştırmak istediğini söyledi. Salonda oturmuş 6 adam. Sadece ikisinin yaninda kız vardı. Sırayla tanıştık.

-Merhaba ben Kim Seokjin bu da eşim Kim Soo-ji (farklılık olsun istedim)

-Merhaba ben Min Yoongi eşim Min Hei-young.

-Young diyebilirsin.

-Peki

-Kim Namjoon

-Jung Hoseok

Bunlar Gerçek Mi? {PJM}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin