Casper (Completed)

Chapter 10

"I'll make a wish for you. And hope it will come true." Nakalimutan ko pansamantala na may kasama ako sa kotse habang pabalik sa Montana.
"You are the most out of tune person I've heard." Reklamo si Casper.

Natawa ako. Totoo kasi. Wala ako sa tonong kumanta. Parang palakang galing hukay ang boses ko.
"I forgot that you are here." Yabang nitong multo na ito.
"You were like singing it for an hour or so." Dagdag nya pa. I giggled.
"I got the last song syndrome. You have to sing another song to me so I will forget that song."

Napagpasyahan namin ni Casper na huwag ng huminto at magmaneho na deretso sa bahay niya. Delikadong magtagal pa ang formula sa kamay ko. Iniiwasan namin makatunog si Liam sa gagawin namin. Praning na kaming dalawa buhat ng makita namin sa fridge ang formula.

Humihinto lang kami para magpa-gas. Sa kotse na din ako kumakain at kung kailangan kong tumigil para magbanyo, dinadala ko ang cooler bag hanggang toilet.

Nakapasok na kami ng Montana at kinailangan kong magpa-gas ulit. Tumigil kami ni Casper sa Missoula. I stretch my legs and my arms habang nagpupump ng gas. Konti na lang sa loob loob ko.

Meron huminto na SUV sa kabilang pump station. Bumaba ang isang matangkad na lalaki. Mga nasa late 50's na siguro siya. Napatingin siya sa akin at tinitigan ako.

"Fucking hell." I heard Casper growl.
"Hi." Bati ng lalaki sa akin.
"Hello, sir." I replied. Bigla akong kinabahan.

"Hide your face,"Casper instructed me. I lower my gaze and pretend I am looking at the gas that is pumping.
"Are you from here, Miss?" Tanong ng matanda.
"No," I replied politely.
"You look familiar to me." Sabi nito. Ngumiti ako, yung tipong alanganing ngiti.
"So, are you here for a vacation?"
"I am surprising my boyfriend." Sagot ko.

"Stop the pump. We need to go. Now." Sumisigaw si Casper sa tabi ko.
Paano ko papatigilin ang pump? Mahahalata pa ako nito sa ginagawa ni Casper.

"Where are you from?" Sunod na tanong nito.
"Not from here, Sir." Sagot ko. Nagclick ang pump at mabilis kong sinauli sa cradle.
Nagbayad ako ng cash para hindi ako ma-track sa credit card.

Sinusundan pa din ako ng tingin ng matandang lalaki hanggang sa makasakay na ako ng kotse. Mabilis akong nagdrive papalayo sa gas station.
"Who is that?" Tanong ko kay Casper.
"Liam Jerkins." Sagot niya.
Bigla akong kinilabutan. Kaya pala nagmamadali si Casper.
"Is he following us?" Natatarantang tanong ko.
"No." Sagot ni Casper. "Drive faster."

Binilisan ko ang pagpapatakbo ng kotse. Hindi sana ako maharang ng patrol. Lalo kaming mapapahamak kapag nakulong ako dahil sa over speeding.

Hindi na ulit kami huminto ni Casper kahit naiihi ako. Di bali ng magka-UTI, may anti biotic naman. Para kaming paranoid na panay ang tingin sa likod. Maghahating gabi na ng makarating kami sa bahay ni Casper. Isa itong luma pero malaking mansion na napapaligiran ng mga puno.

Kinalampag ko ang pintuan ng malaking bahay or rather, mansion. Katabi ko si Casper na ayaw pumasok mag-isa sa bahay niya. Isang galit na matandang lalaki ang nagbukas ng pintuan. May hawak itong shot gun at nakatutok sa akin.

"Who the fucking hell are you?" Tanong nito.
"That's Arnold." Sabi ni Casper.
"Arnold Tracy?" I said his name. Kinasa nito ang shotgun.

"I am Clarida Anderson. Angeline Anderson's daughter." I said.

Nawala ang kunot ng noo nito pero hindi binaba ang shot gun.
"I am with Casper." Tumingin ako kay Casper. Umiling siya.
"Fucking hell Casper, let him see you." I hissed at him.
"He will shot me and this will be over before we can start."

Nagyuko ng ulo si Casper.
"Master?" Sabi ni Arnold. Binaba nito ang baril. Casper probably let Arnold sees him.
"Hi, Arnold. Can you let us in?" Alangang tanong ni Casper.
Nagmamadali kaming pinapasok ni Arnold sa bahay. Bitbit ko na ang cooler sa nanginginig kong kamay.
"Master...Is it time?" Tanong ni Arnold.

"Yes. Can you let Clarida use the toilet first? We were in a hurry."

Pagkasabi ni Casper, doon ko pa lang naalala na naiihi ako. Dinala ko sa toilet ang formula. Nag-uusap si Casper at Arnold ng lumabas ako.

"I understand that you are Angeline's daughter." Sabi ni Arnold sa akin.
"Sorry for pointing a gun on you. There are people previously that posing as her daughter to gain access to this mansion.
"I understand. Can we proceed?" Tumango si Arnold at dinala kami sa isang secret na elevator pababa sa basement.
"Angeline said to me that you will come back. She gave me instructions on how to finish the machine." Sabi ni Arnold kay Casper. Nakikinig ako sa kanilang dalawa.
"Where is your mom?" Baling ni Arnold sa akin.
"She died, months ago," I replied.
"Sorry to hear that." Sincere na sabi ni Arnold. Tumango lang ako sa kanya.

Huminto ang elevator at bumukas iyon. Tahimik kaming lumabas ni Casper. Binuhay ni Arnold lahat ng ilaw sa basement. Sa gitna ng malaking kwarto, nandoon ang isang parang sauna na may nakalagay na mga tubo. Sa gilid noon ay mayroong mga controllers. Mayroon din generator sa dulo ng kwarto.

"Are you ready?" Tanong ko kay Casper.
"I am scared." Sabi niya. Kung mayayakap ko lang si Casper, niyakap ko. He really look scared.
"You waited long enough for this time, Casper. I am here for you. It's time to come back."

Tumango si Arnold sa amin ng mai-on na nya lahat ng controller. Pinapasok niya si Casper sa loob ng machine. Kinabit ang tubo ng oxygen. Casper is looking at us from the small glass panel habang nilalagay ko ang mga formula sa designated tube.

"I will wait," I told him. I hope he will here me.
"Ready? Here it is." Sigaw ni Arnold. He pushes a level and the whole room became bright... So bright we need to cover our face and close our eyes. Napaupo kami ni Arnold at yumuko.

We heard Casper screamed from the machine.

"Casper." I called him. Pinigilan ako ni Arnold na lumapit sa machine.
"He is in pain," I told Arnold.
"We can't do anything about it." Sagot ni Arnold.

We waited until the blinding light lessens and lessen. Smoke came inside the machine.
And then the machine stops after few minutes. Tumayo kami ni Arnold. Hindi namin alam ang gagawin. I step forward to check on him when the machine door open.

Hindi kami humihinga ni Arnold. I saw his hand first. Rosy white, he is white. Not like ghost white but a true human being rosy white.

Then a man dress in all white came out from the machine. He is tall with blonde hair. Blue eyes look at us. Napasinghap si Arnold.

"Hi... I'm Casper." Nakangiting sabi niya sa akin.
He was the man that invades my dream every night.