Casper (Completed)

Chapter 21

"Kamusta ang pagpapanggap mo na hindi ka affected kay Casper?" Bungad sa akin ni Monica ng magvideo call kami. Nakahead set ako para hindi siya madinig ni Casper na nakaupo sa harap ng laptop niya. Nasa library kaming dalawa at busy siya sa ginagawa ng... scientist...

"Ano na naman ba ang sinasabi mo?" Tanggi ko kay Monica. Ayaw ko namang magkwento sa kanya ng nasa hearing range ako ni Casper.
"Huwag mo nga akong lokohin. Tingnan mo yung sinend mo sa aking tatlong digi art. Puro mukha ni Casper." Sabi nito.
"Hindi kaya." I murmured.
"Hoy... inlove ka na noh?"  Tukso nito habang nagpipindot sa tablet niya

Pinakita ni Monica sa monitor ang mga sinend ko para sa cover ng book.
Napangiwi ako. Oo nga...puro mukha ni Casper.

"Tatanggi ka pa?"  Tanong niya ng binaba niya ang tab.

"Mamili ka na lang sa tatlo." I said.
"Ganun siya kagwapo?" Wala sa topic na tanong ni Monic.

Huminga ng malalim si Monica ng hindi ako kumibo.
"Clary, alam mong kaibigan kita. Malulungkot ako syempre kapag lumipat ka sa America permanently pero pwede naman kitang dalawin di ba?"  She asked smiling.

Hindi ganun kadali, Monic... Kung pwede ko lang sabihin sayo lahat.

"Saka parang work from home ka lang din. Although mamimiss talaga kita girl." Dagdag pa niya.

Pinilit kong tumawa. "Huwag ka ngang atat. Wala naman talaga." I said.

"Hey."  Casper kissed me on my cheek.
Namilog ang mata ni Monic.
"Hi Monic." Bati ni Casper.
Kumaway si Monic dahil nakaheadset ako, hindi din siya madidinig ni Casper.

Tinanggal ni Casper ang headseat sa akin.

"I will drive to get some pizza. What flavor do you like?" Tanong ni Casper.

"Can't you just call for delivery?"
Gabi na... baka kung ano pa ang mangyari.
"I'll be fine. Wait for me to come back." Sabi niya.
"Casper... just call for delivery."

He smiled at me. "I will be fine. I'll get you Hawaiian." He gave me a quick kiss before he stands and leaves the room.

Nag-aalala akong bumalik kay Monic.

"Wala daw eh may kiss ng nagaganap. What's the score?" Tanong niya.
"Kinakabahan ako Monica. Hindi na siya dapat lumabas."
"Nasobrahan ka ng kakabasa ng mga thriller na novel." Sabi nito.
"So... Magsimula ka ng magkwento habang wala si Casper." Sabi niya.

"Wala naman masyadong ikukwento. Okay...we kissed." I said.
"Uh-huh..."
"Sometimes...Kaunti... Okay if we have a chance." Naiinis ako sa mga titig ni Monica.

"Pero Monic, natatakot ako."
"Saan?"
"Baka... iwan niya ako."  Sabi ko. "Hindi ko kakayanin...Monica."

"Girl, that's love...you have to give your 100%...Yes, nakakatakot magmahal, pero girl, mas nakakatakot ang hindi mo maranasang magmahal at all." Sabi niya.

"Monica... complicated kasi..." 

"Kumalma ka, Clary. Ano ang komplikado? May asawa ba siya?"
Umiling ako.
"May ibang girlfriend?"
Umiling ulit ako.

"Clary, hindi lahat ng tao ay iiwan ka. Matuto kang magtiwala ng buo." Sabi ni Monica.

Unti-unti akong naluluha...
"Mahal mo na siya noh?"

Tuluyan na akong umiyak. Tumango akong umiyak sa harapan ni Monica.

"Clarida? Are you crying?" Tanong ni Casper.

Tinanggal ko ang headset ko at mabilis na pinunasan ang luha.
"I thought you will go out."
"I forgot my wallet so I came back. Why are you crying?" Tanong niya.

Tinanggal nito ang plug ng headset para maloud speaker si Monica.
"We were just talking about some sad story."  I lied.
"She's worried that you went out."  Sabat ni Monica.  Pinanlakihan ko siya ng mata.

Napangiti si Casper.

"Okay, I won't go out. I will just call for delivery if this will make you feel better."  Sabi niya.

"Anyway, since I sold her out to you Casper, I will go now. Bye, Clary... Take care of her Casper."  Monica said before she turns off the video call.

"Clarida, speak to me. What's eating you?"
Sasabihin ko ba lahat?

"Clarida..."

"I was worried... My head is full of what happened to you before... the things that Liam did to you..."  Nagsimula na naman tumulo ang mga luha ko.

"I don't want him to hurt you again... Sorry, I am full of negative thoughts. I am just worried that you won't come back."

"I understand."  Sabi niya. Pinunasan ni Casper ang mga luha ko.

"I'm sorry." I murmured.
'Don't be. It means that you cared."

Natawa ako ng bahagya. "I don't just care for you."

"This might be crazy... It may sound stupid, Casper, and my mom might kill me if she is alive today but I love you."
"It's about damn time." He said smiling before he captures my lips.

"Casper," I called his name in between of our kiss

"Hmmm..."
"Your pizza."
"Forget it" He replied before he took me away from my anxieties.

Mom...I'm sorry but I love him too. Don't worry, I will take care of him.