Dead Girl🥀 :: pcy

Space🥀

Bu hissiyatı biliyordum, boşlukta süzülmek gibi. Elimi uzatsam tutunacağım bir şey olmadığından tek yapabildiğim soğuğa teslim olmaktı.

Her şey yerine otururken, son olanlar aklıma geldi.

"Uyanıyor sanırım."

Vücudumu hareket ettirmeye çalıştığımda uyuşmuş olan bedenim ağrımaya başlamıştı.

"Min Su? Uyan."

Gözlerimi açıp bana seslenenin kim olduğuna baktım.

Annem.

"A-anne?"

"İyi misin?"

Cevap vermeyip etrafı iyice süzdüm, hastananede değildik müdürün odasındaydık.

Chanyeol sandalyede oturmuş ifadesizce bana bakıyordu, müdür masasında biriyle görüşme yapıyordu, annem başımda iyi olup olmadığımı soruyordu.

"Anne, iyiyim soru sorma lütfen."

Gözüm kapının eşiğinde kafası eğik bir şekilde duran Yoon Mi'yi gördü.

"Onun ne işi var burada?"

Annem onun burada olduğunu hatırlamış gibi sinirlenmişti.

"Ben kızımı buraya bilgi öğrenmesi için yolluyorum! Aklı başında olmayan biri yüzünden zarar görsün diye değil!"

Müdür telefon konuşmasını çoktan bitirmiş annemin bu sözlerini bekliyordu.

"Ji Soo hanım, bunlar daha çocuk. Yoon Mi de zaten çok üzgün."

Üzgün?

Alayla gülüp bıçağın geldiği yeri kontrol ettim, kolumu sıyırıp geçmişti ve fazla acıyordu.

"Üzgün? Birde üzgün olmasaydı! Bu tekrar yapmayacağı anlamına gelmez ya siz bu işe el atarsınız ya da ben polise giderim!"

Annemin elini tutup susmasını istedim, okuldaki tek dert benim derdim değildi. Bir kehanet vardı ve bu çözülmeden ölümlerin sonu gelmezdi.

"Anne,"

Annemin gözleri endişeyle bana döndüğünde anneme kehanetin tekrar başladığını nasıl söyleceğim diye düşündüm.

"Ne oldu? Bir yerin mi acıyor? Söylesene evladım."

"Ş-şey.."

"Kehanet başladı."

Uyandığımdan beri sessizliğini koruyan Chanyeol konuşma gereği duymuştu.

"N-ne?"

"Yoon Mi benim ölü kız olduğumu düşünüyor ve bu yüzden beni öldürmek istedi."

Annemin tuttuğum eli elimi sıkarken gözlerimi sıkıca kapattım.

"Yoon Mi, eğer kızımı öldürseydin ve ölü kız o olmasaydı ne yapacaktın?"

Yoon Mi cevap vermeyince annem daha çok sinirlenip bağırdı.

"Cevap ver?!"

Chanyeol daha fazla dayanamamış olacak ki oturduğu yerden kalktı.

"Yeter Bayan Park! Aklı başında değildi arkadaşlarının ölümüne şahit oldu ve onun da canı tehlikede."

Chanyeol anneme bağırdıktan sonra Yoon Mi'nin elini tutup odadan çıkardı.

Şaşkınlığımı gizlemeye çalışmıştım. Chanyeol beni değil Yoon Mi'yi savunmuştu.

"Gidelim anne."