Sevsene Beni Özel

6. Bölüm: "Benim Hikayemin Kahramanı Sensin"

6.Bölüm : Benim Hikayemin Kahramanı Sensin

Bazı hikayelerde kahramanlar ölmez, sayfalarda kalmaz ve ne olursa olsun sizinle yaşamaya devam eder. Her zaman, her yerde.

●●●

Ayy ben de çok özlemişim! Neden bu kadar beklettiğimi soracak olursanız, beklediğim ilgiyi artık alamadığımı ve kitaptan sıkıldığınızı düşünmeye başlamıştım. Ama gerçekten yazdığım şeyleri özel bir yerlere koyan insanlar var ve kesinlikle minnettarım. Bugün pijamayla bakkala gittikten sonra tanıdık birini görmemek için sokağın köşesine saklanıp insanların geçmesini ve eve gidebilmeyi bekliyordum. Kitaplarla ilgili planları kafamdan geçirirken bembeyaz, büyük kanatları olan bir kelebek tarafından kovalandım. Normalde korkarım uçan şeylerden ama o kelebek bana sizleri ne kadar özlediğimi farkettirdi. Kocamaan gülümsedim. Bu yüzden kanatlarınızı asla kırmayacak ve hep burada olacağım. Kalemi bıraktığım anlarda bana güç verdiğiniz için teşekkür ederim. Finale az kaldığını belirtmek istiyorum. Zaten mutsuz son olmasın ve biraz daha onları okuyup mutlu olmamız için çıkardığım bir kitaptı. Normalde ikinci kitap aklımda yoktu. Ama hala yazmaktan keyif alıyor ve kitapla ilgili her şeyi çok seviyorum. Sonuna kadar elimden geleni yapacağım. Ve lütfen, desteğinizi görmemi sağlayın. İyi okumalar, seviyorum hepinizi!

●●●

"Savaş! Bu mükemmel bir şey!"  diye bağırdım ellerim havadayken geceye doğru.

Ne mi yapıyorduk? Yıllar sonra tekrar beraber Herkül Feneri'ne gelmiştik ve havai fişek patlatmaya çalışıyorduk. Savaş beceremeyeceğimle ilgili çok dalga geçmişti ama yarım saattir ona nasıl yapması gerektiğini anlatmaya çalışıyordum. Sonunda kendiminkini ve onunkini patlatmayı başarmaktan mutluluk duyuyordum.

Gülerek bana baktı.

"Eğleniyor musun?"

Hızla başımı salladım. Gerçekten mutluydum. Hem de çok. Bana bakarken gülümsediğinde gözleri kayboluyordu sanki. Ah, kalbim eriyordu!

Yere oturduğunda ben de yanına çöktüm. Yan tarafından açtığı içeceği bana uzattığında aldım ve hızla açtım.

"Savaş." dedim içeceğimden bir yudum aldıktan hemen sonra. Bana baktığında gülümsedim.

"Bugünler de gelecekmiş baksana." dedim. "Çektiğimiz onca zorluktan sonra."

Bakışlarını gökyüzüne çıkarıp elimi tuttu ve ardından derin bir nefes aldı. Böyle kalp çarptıracak hareketler yaptığında hep habersizmiş gibi davranıyordu. Anlamıyorum sansa da farkediyordum işte.

"Nasıl günlermiş o?" dedi tatlı bir ifadeyle. Başımı omzuna yasladım.

"Böyle işte. Her şey korkutacak derecede güzel. Hediye mi sence bu?"

Sırıttı.

"Benim hediye ben."

Başımı kaldırıp yüzüne baktım.

"Sen ne ara bu kadar megolaman bir adam oldun ya?" dedim alayla.

Düşünürcesine mırıldandı.