Sümeyye'nin çilesi

Doğum- Çocukluk anıları

Annem ve babam, doğmadan önce bana ''Eşi benzeri olmayan,tek. Çok değerli inci.'' anlamlarına gelen Feride ismini koymaya kara vermişler. Babamı ben daha annemin karnında 5 aylıkken kaybetmişiz. Ve ben doğunca annem bana Sümeyye ismini verdi. Sümeyye?!?! Annem babam öldükten sonra dinine aşırı bağlı bir kadın oldu. 5-6 yaşlarındayken arkadaşlarım yaz tatilinde gezip oynarken beni Kur'an-ı Kerim kursuna zorla gönderdi. Orada Kur'an okumak dışında her şeyi yapıp ortalığı birbirine katınca bana tam 3 saat boyunca dinin, imanın önemini anlatmışlığını hatırlıyorum. Evet, din güzel bir şey ama kardeşiniz ağlama krizlerine girerken anneniz onu doktora götürmek yerine cinci hocaya muska yazdırmaya götürünce bu durumu garipsemek kaçınılmaz.(Kardeşim gece yarıları beşiğini tekmelediğim için ağlıyordu. Annem bu durum yüzünden bana 3 ay boyunca ''şeytan'' gözüyle baktı. Her neyse!''

İlkokul, ortaokul boyunca annem kardeşimin ve benim telefonlarımızı sürekli kontrol etti. Okulda yanımıza erkek öğrenci oturmasın diye, sınıf öğretmeniyle özel olarak konuştu. Beden dersleri olduğu günlerde okul bahçesinden izlerdi. Her saat başı odamızı kontrole gelirdi. Laptopumun arama geçmişine sık sık bakardı.

Annemin bana karşı olan nefretinin belli başlı nedenlerinden birisi de, ben onun karnındayken babamın ölmesi. Bir nevi beni sorumlu tutuyor ''tehlikenin habercisi'' gibi.

Kısacası kardeşim ve benim, annemle aramız hiçbir zaman normal olmadı...