Bende Gelsem Sevgilim

Olamaz eve geç kaldım... Annem kızmaz diyerek içeri girdim...Annem büyük koşturmaca içindeydi... Annem "Misafirler gelecek. Hani şu bizim eski mahallede oturan Cem vardı ya o, anne ve babası gelecekler..." olamaz Cem gelecekti... Küçüklüğümden beri sinir olurdum ona... Derste olan büyük başarılarından dolayı annemler onu benimle karşılaştırırdı... İşte gelecekleri saat gelmişti. Olamaz anneme yardım etmekten yüzüm çok solgundu... Hemen içeri gittim. Toz pembe elbisemi giyindim... Sarı saçlarımı şöyle bir arkaya attım. Mavi gözlerime şöyle bir baktım... İşte şimdi güzeldim... Kapı çaldı. Annemin onlar karşılamasını bekledim. Şöyle aşağıya merdivenlerden inerken herkes bana büyülü gözlerle bakıyordu. "Hoşgeldiniz Nalan Teyzecim, Ahmet Amcacım" dedim. Cem'e döndüm. "Hoşgeldin" dedim. Cem dalıp gitmişti. Annesinin dürtmesiyle "Hoşbulduk. Çok güzel olmuşsun" dedi... Sanırım etkilenmişti. Hep birlikte masaya oturduk. Yemek yemeye başladık. Cem'in gözleri bendeydi.. Hatta üzerine yemek bile dökmüştü.  Annem beni içeri çağırdı. Mutfaktaydık. Annem kolumu tutup "Yemekten sonra Cem ile güzelce ilgilen..." dedi... Yemek bitirdik. Cem'i odama çıkardım. Film izledik. Gerçi ben izliyordum oda beni izliyordu... Tam yarım saat sonra annem odaya girdi ve "Cem oğlum gidiyorsunuz... " dedi.. "Güle Güle" dedi ve aşağıya inip gitti...

Ertesi gün kursa gidiyordum. Nalan Teyze, Cem'e benim gittiğim kursu söylemiş ve Cem de  bugün bu kursa yazılmış... Önümü kesti ve "Merhaba Barbie bebek." dedi. "Ne yapıyosun sen amacın ne Cem!" dedim. Cem ise işaret parmağını dudağıma değdirip "Sus" dedi... Beni kolumdan tutup arabasına koydu. "Ne yapıyosun sen, deli misin! Salak" diye bağırmaya başladım. Seni özel bir yere götüreceğim Hayal." Öyle bir söylemişti ki ismimi ilk defa bu kadar sevmiştim... Hiçbirşey demedim ve bekledim... Birden yemyeşil ormana girdik... Bana özel masa yaptırmıştı. Etrafı kalplerlen donatılmıştı. Çok hoşuma gitti. İlk defa bir erkeğin yaptığı şey bu kadar hoşuma gitmişti...