ŞİFAM(Bir Süre Ara Verildi)

†1. BÖLÜM†

Çok mutlu uyandım. Çünkü 2 gün sonra resim galerimin açılışıydı. Lüks bir yer değildi daha çok doğal bir evdi. O ev babannemden, babama kalmıştı. Babam ve annem 2 yıl önce trafik kazasında hayatlarını kaybedince o evde bana kaldı. Ben de böyle değerlendirdim. Küçüklükten beri resme merakım vardı. Eski, tarihi bir ev gibiydi tamda benim tarzım. Tabi ben dışını boyadım; bulut, gökkuşağı ve emoji figürleri çizdim. Erken kalkmıştım çünkü çok işim vardı.
Hemen aşağıya inip kendime kahvaltı hazırlamaya başladım. Kahvaltımı alıp masaya geçtim. Koca evde tek başıma oturuyorum. Eskiden bir şirkette çalışıyordum ve ayakkabı çizimleri yapıyordum. Tüm maaşımı topladım, ihtiyaçlar haricinde fazla para harcamadım. Değdi mi? Sanırım değdi.

Kahvaltımı yaparken Sanem aradı. Sanem liseden beri arkadaşım. Maddi durumları çok iyi ve sanırım bunun verdiği rahatlıkla hiç çalışmıyordu. Zengin ve şımarık biriydi ama altın gibi bir kalbi vardı.

"Alo, Sanem." dedim sakince.

"Alo, Ezgi hadi gelsene sabahtan beri seni bekliyorum galerinin önünde." sesi benimkine göre çok daha heyecanlıydı. Asıl şaşırdığım saat 09.13 ve Sanem asla bu saate kalkamaz.

"İyide saat daha erken ben buçukta çıkacaktım evden." dedim.

"Yaa, boşver 09.15'te gel ne farkeder?"

"Kahvaltı yapıp geliyorum." dedim.

"Kapının önünde ne yapacağım şimdi? Bu arada galeri için isimler buldum." dedi.

"İyi, geliyorum."

Birde isim meselesi var. Yaratıcı bir isim bulmak değil amacım. Amacım; değişik, anlamlı bir isim bulmak.

Kahvaltı yaptıktan sonra odama çıkıp bluz ve etek giyip, çantamı aldım ve aşağı indim. Saçımı at kuyruğu yapıp sporlarımı giydikten sonra dışarı çıktım. Pamuk'a binip yola çıktım. Pamuk arabamın ismi, maaşımın kalan kısmıyla hayalimdeki Mini Cooper'ı aldım, ona isim bile taktım.

10 dk. sonra galerinin önündeydim. Sanem arabasında oturmuş, son ses müzik açmıştı. Teyzeler, amcalar balkona çıkmış homurdanıyordu. Sanem'in yanına gittim.

"Sonunda teşrif ettiniz Ezgi Hanım."

"Şu şarkının sesini kısmazsan birazdan şu teyzeler ve amcalar sana teşrif neymiş gösterecekler." dedim. Eğilip şarkısının sesini kıstım.

Teyze ve amcalar hala homurdanırken Sanem sinirlendi.

"Kapattık işte daha ne?" dedi bir teyzeye.

Onu susturmaya çalışırken teyze de ona cevap verdi.

"Terbiye diye bir şey kalmamış."

"Belli oluyor kim terbiyeli." dedi Sanem.

"Sus sinirlendiriyorsun kadını." dedim.

"Bak kız bana cevap verme bana Terlikçi Meliha derler." dedi Meliha teyzeciğim.

"Bana da Deli Sanem derler. Sen biliyor musun kimim ben?"

"Terbiyesiz." dedi ve içeri girdi.

Sanem'in ağzını kapattım ve galerinin kapısını açtım.

"Ne ara Deli Sanem dedik ya." dedim gülerek.

"Ne bileyim gaza geldim işte." dedi.

Yukarı çıktık ve iki pofuduk koltuk çekip oturduk.

"Eee, isim bulmuştun söyle bakalım."

Birden ciddileşti.

"Evet buldum, uzun uğraşlarım sonucu buldum. Çok yoruldum ama buldum."