ŞİFAM(Bir Süre Ara Verildi)

†2. BÖLÜM†

Pek işimin olmamasının verdiği rahatlıkla kendimi iyice uykunun kollarına vermiştim. Uyanalı yarım saat olsa da yatakta kalkacak gücü bulamıyordum. Yatakta bir o yana, bir bu yana kayarken Sanem aradı.

"Alo." dedim uykulu sesimle.

"Alo, uyandın mı? Uyanmışsın benimle konuştuğuna göre. Ben bugün uğrayamayacağım. Biraz parti işiyle ilgileneyim diyorum sorun olur mu?" dedi. Kesinlikle çok konuşuyordu.

"Sorun olmaz pek işim yok zaten. Kahvaltı yaptıktan sonra giderim. Temizlik yapıp eve gelirim zaten. Sonra partiye hazırlanırım." dedim.

"Çok güzel olmaya dikkat et çünkü bu partinin gözdesi sensin. Bay." telefonu yüzüme kapatınca ayaklarımı yerde kaydıra kaydıra aşağı indim. Yüzümü yıkayıp, kahvaltı hazırladım. Telefonda dolaşırken Vedat aradı.

"Alo." dedi.

"Alo napıyorsun?" dedim.

"Oturuyordum da galeride yardıma ihtiyacın varsa geleyim dedim. Bugün tamamen boşum." dedi.

"Zor bir işim yok. Temizlik yapacağım sadece. İstiyorsan gelebilirsin."

"Peki, yarım saate oradayım." dedi ve telefonu kapattık.

Kahvaltımı yaptıktan sonra tezgaha bırakıp odama koştum. Yatak dağınıktı. Bunları eve gelince düzeltebilirdim. Pantolon ve bluz giydim. Sırt çantası birkaç malzeme koyup aşağı indim ve benim saç yapma aynamın karşısına geçtim. Hemen kapının yanındaydı. Çekmecesi dolu tokaydı. Saçımı topuz yapıp kahküllerimi taradım ve sandaletlerimi giyip dışarı çıktım. Pamuk'a atlayıp galeriye sürdüm arabayı.

Vedat daha gelmemişti. Bugün boyayla ilgili bir şeyler yapmayacağım için üstümü değiştirmedim. Temizlik malzemelerini getirirken Vedat geldi.

"Selam."

"Hoşgeldin." dedim.

"Ben şu çerçeveleri sileyim mi?" dedi.

"Olur sen onları yap bende yerleri sileyim."

İşe başlamıştık. Tabi ben ikide bir Vedat'ı kontrol ediyordum.
Bir saat sonra işimiz bitmişti. Bahçede oturuyorduk ki o da ne? İkbal gülerek buraya geliyor. Yine kafasından bir şeyler uyduracaktı.

"Ooo! Selam ne o yalnız mısınız?" dedi imalı bir şekilde.

"Evet, işlerim vardı Vedat yardıma geldi. Ne o bir sorun mu var?" dedim.

"Yok ya ne sorun olacak bana. En azından söylediklerimi kanıtladın yani." dedi ve gelip oturdu.

"İkbal yine ne saçmalıyorsun?" dedi Vedat.

"Üniversite bitti. Evlenme çağınız geldi art..."

Vedat lafa atladı.

"Sizi bugün partide biriyle tanıştıracağım. Eminim sen ve Sanem çok şaşıracaksınız." dedi.

"Ne partisi?" dedi bağırarak İkbal.

Vedat alttan alttan sessizce kendine laf attı. Sanem'den büyük emir vardı İkbal'in haberi olmayacaktı.

"Hiç." dedim. Pek işe yaramayacağını bilsem de.

"Bende geliyorum sanırım çağırırsınız." dedi.

"Tabi ne yapalım duydun artık." dedi Vedat.

"Herneyse hazırlanmaya gideceğim. Sizinle uğraşamam."

Bizde ayaklandık.

"Gidelim mi artık." dedim.

"Olur." dedi.