Part 9

5.7K 307 4
                                    

ΛΥΔΊΑ

Ανέβηκα γρήγορα πάνω στο δωμάτιο μου πήρα αγκαλιά το μαξιλάρι και άρχισα να γελάω μόνη μου. Χωρίς λόγο. Το μόνο που ένιωθα ήταν ευτυχία. Αυτός ο άνθρωπός τη μια μέρα με κάνει να τον μισώ και την άλλη να τον λατρεύω. Εε εννοώ...καλά γάμα το. Ο ύπνος με γλυκά με τη σκέψη του στο μυαλό μου.

Το επόμενο πρωί με ξύπνησε ο ήχος από την ειδοποίηση του μηνύματος του
Σεξ μποι:"Σε 10 λεπτά να είσαι έτοιμη πριγκίπισσα θα πάμε κάπου Πριν Το σχολείο"
Πριγκιπισσα;;;;;;;;;
Τιγρακι:" Σε 10 λεπτά ρε Αλεξ;"
Σεξ μποι:"Μίλησα σε 10 κάτω από το σπίτι σου"
Το διάβασα και σηκώθηκα να ετοιμαστώ. Η ώρα ήταν 6:50. WTF
Γιατί με ξύπνησε τόσο πρωί ο βλάκας.
Ναι όμως ωραίος βλάκας εε; Απλά σκασε.

Έβαλα γρήγορα ένα κολάν και μια μπλούζα τα αθλητικά μου γιατί έχουμε γυμναστική σήμερα και κατέβηκα κάτω. Οι γονείς μου είχαν φύγει οπότε δεν είχα θέμα που έφυγα πιο νωρίς. Μόλις βγήκα έξω από το σπίτι τον είδα να με περιμένει με τη μηχανή. Ανέβηκα πάνω και ξεκινήσαμε.
-"Που πάμε;"φώναξα για να με ακούσει
-"Θα δεις" μου είπε και αύξησε ταχύτητα. Τυπικά τα χέρια μου γύρω από τη μέση του για να κρατηθώ

ΑΛΕΞ

Λατρεύω τον τρόπο που έχει τα χέρια της γύρω από τη μέση μου. Πωωω τι εχω πάθει γαμω. Πήγαμε σε ένα λοφο από τον οποίο φαινόταν όλη η Θεσσαλονίκη πιάτο.
-"Ουάου είναι υπέροχα εδώ" είπε και κοιτούσε τη θέα. Ακολούθησαν κάποια λεπτά ησυχίας. Εκείνη χαζεύε τη θέα και εγώ εκείνη. Σε κάποια στιγμή γύρισε να με δει και εγώ κοίταξα κατευθείαν αλλού. Εκείνη χαμογέλασε με ικανοποίηση.
-"Κρυωνεις;" τη ρώτησα γιατί την είδα να τρέμει
-" Εε λίγο" λέει και εγώ βγάζω τη ζακέτα μου και τη περνάω από τους ώμους της. Όμως εκείνη συνέχισε να τρέμει και έτσι άπλωσα τα χέρια μου και την αγκάλιασα.

Ήθελα ο χρόνος να σταματήσει εκεί. Με εμάς τους δύο αγκαλιασμένους. Νομίζω....Νομίζω ότι σιγά σιγά την ερωτεύομαι. Βασικά νομίζω γιατί δεν έχω ξανά ερωτευτεί και δεν ξέρω πώς είναι. Όλες τις είχα για μια βραδιά άντε για δύο αν ήταν θεογκομενες αλλά εκείνη Όχι. Θέλω να την έχω στην αγκαλιά μου πάντα. Να μην την αφήσω ποτέ.
-" Δεν Θέλω να τελειώσει Αυτό"μου λέει

ΛΥΔΊΑ

Ήθελα να μείνω εκεί για πάντα. Στην αγκαλιά του. Νιώθω τόσο προστατευμένη. Αυτό που είπα μου ξέφυγε χωρίς να το σκεφτώ. Ίσως ήταν βλακεία μου αλλά αυτό ίσχυε.  Δεν ήθελα να τελειώσει. Όταν το είπα όμως σχηματίστηκε ένα τέλειο χαμόγελο στο πρόσωπο του.
-"Ποιο?" Ρώτησε γελώντας
-" η αγκαλιά σου. Δεν ξέρεις πόσο ζέστη έχει εδώ μεσα;"είπα και εκείνος γέλασε.

Όταν πέρασε η ώρα ανεβήκαμε στη μηχανή και πήγαμε σχολείο. Όταν φτάσαμε πήγαμε στο παγκάκι που καθόταν η παρέα μας.
-"Πως και εσείς οι δύο μαζι; Εσείς τρώγεστε σαν τα σκυλιά"ρώτησε καχύποπτα ο Κώστας.
-" Εε τυχαία βρεθήκαμε έξω" είπε ο Άλεξ και όλοι φάνηκαν να το πιστεύουν.

Μπήκαμε στις τάξεις. Την 4η ώρα είχαμε αρχαία. Γράψαμε το διαγώνισμα που παραδόξως ήταν πολύ εύκολο. Μέχρι και ο Άλεξ έγραψε χωρίς τη δική μου βοήθεια. Είμαι πολύ περήφανη για αυτόν.

Μολις τελειώσαμε κάναμε λίγο μάθημα. Καθώς έγραφα ο Άλεξ μου έδωσε ένα χαρτάκι που έγραφε
   *Ευχαριστώ για όλα μικρό μου τιγρακι*

ΑΛΕΞ

Το τεστ ήταν πανεύκολο. Έγραψα γαμάτα. Και χωρίς τη βοήθεια της Λυδίας. Στο γράμμα ήταν λίγο παρατραβηγμενο να την πω μικρό ΜΟΥ αλλά όταν το διάβασε χαμογέλασε και αυτό ήταν καλό σημάδι.

Οι υπόλοιπες ώρες πέρασαν αρκετά γρηγορα. Στα διαλείμματα ριχναμε κλέφτες ματιές με τη Λυδία ο ένας στον άλλο. Όταν σχολασαμε πήγα σπίτι έφαγα και πήγα γυμναστήριο. Καθώς έκανα διάδρομο το κινητό μου φωτίστηκε από ένα μήνυμα
Τιγρακι:"Στις 6 στο παρκο"

Ήρθες και μου άλλαξες τη ζωήWhere stories live. Discover now