Ήρθες και μου άλλαξες τη ζωή

Part 11

Το επόμενο πρωί ξύπνησα σχετικά εύκολα. Πλυθηκα ντύθηκα και κατέβηκα να φάω πρωινό. Αποφάσισα να μην πω τίποτα στους γονείς μου για το μήνυμα. Ένας Θεός ξέρει πως θα αντιδρούσαν
-"Καλημέρα μωρό μου" λέει η μαμά μου Όταν με βλέπει να μπαίνω στη κουζίνα
-" Καλημέρα" είπα και άρχισα να τρώω τα δημητριακά μου.

Αφού έφαγα έβαλα παπούτσια και ξεκίνησα για το σχολείο. Μόλις βγήκα είδα τον Άλεξ να με περιμένει απο εξω με τη μηχανή. Ήταν τόσο όμορφος
-"Τι κάνεις εδώ." Τον ρωτάω έκπληκτη
-"Σε περιμένω" μου είπε και έκανε νόημα να ανέβω στη μηχανή.

Ξεκινήσαμε και σε λίγο είμασταν έξω από το σχολείο. Σταμάτησε ένα στενό πίσω από το σχολείο
-" Τι έγινε?" Τον ρώτησα
-" Κατέβα και πήγαινε εσύ πρώτη. Άμα μας δουν πάλι μαζί θα λένε διάφορα" έγνεψα και κατέβηκα. Είχε δίκιο. Αν μας έβλεπαν δεύτερη μέρα σερί να πηγαίνουμε μαζί σχολείο θα καταλάβαιναν. Να καταλάβαιναν τι ρε Λυδία αφού δεν έχετε τιποτα....σκασε το ξέρω όμως έχουμε έρθει πιο κοντά

Μπηκα σχολείο και πήγα στα παιδιά που κάθονταν στο γνωστό παγκάκι. Μετά από περίπου 4 λεπτά ήρθε και ο Άλεξ. Όταν χτύπησε το κουδούνι μπήκαμε στις τάξεις. Πρώτη ώρα είχαμε Φυσική. Σήμερα έλειπε ο Μάκης οπότε  ο Άλεξ και όταν στο τελευταίο θρανίο.

Ξαφνικά την ώρα που κάτι σημείωμα ένιωσα ένα χέρι να χαϊδεύει τα μαλλιά μου. Δεν γύρισα να δω. Αυτό το χάδι το ξέρω καλύτερα από καθένα άλλο. Και θα το αναγνώριζα παντού. Είναι το Άλεξ. Μου χάιδευε τα μαλλιά σε όλο το μάθημα. Το κουδούνι χτύπησε και η Κάτια σηκώθηκε κατευθείαν και άρχισε να με τραβάει
-" Τι έπαθες καλέ μύγα σε τσιμπισε;" τη ρωτάω παραξενεμενη
-" Έλα λιγο" μου λέει και κάνει νόημα να την ακολουθήσω. Πηγαίνουμε στις τουαλέτες για να έχει ησυχία

-" Για πες μου τι εγινε;" τη ρώτησα
-" εσυ θα μου πεις..." μου λέει η Κάτια
-" Τι να σου πω καλε;" τη ρωτάω φανερά παραξενεμενη
-" Τι γίνεται με τον Αλεξ"μου λέει με ένα επικριτικό βλέμμα. Ωχ λες να κατάλαβε;; τι να κατάλαβε ρε ηλίθια αφου δεν έχετε ΤΙΠΟΤΑ.......πωωω ηλίθια φωνή μέσα μου μπορείς μια φορά να βγάλεις το σκασμο; Όχι συνεχισε τώρα
-" Τι να γίνεται ρε συ πας Καλά?" Της το παίζω και καλά ανηξερη.
-" Μη μου το παίζεις αθώα. Έχω καταλάβει ότι κάτι παίζει μεταξύ σας"
-" και πως το κατάλαβες;" συνεχίζω να το παίζω ανηξερη
-"Πρωτον εχθές ήρθατε μαζί. Δευτερον εχθές το βράδυ σας είδα στο πάρκο αγκαλιά και τρίτον τον είδα στο μάθημα που σου χάιδευε τα μαλλιά. Μπορείς να μου πεις τι στο διάολο συμβαίνει;" με ρωτάει και χτυπάει νευρικά το πόδι της στο πάτωμα
-" Θα σου πω" λέω και αρχίζω να της αφηγούμε τα πάντα. Για τον πρώην μου, τον αδελφό μου, το μήνυμα, τα αισθήματα μου για τον Άλεξ....τα πάντα.
-" Καλά ρε ηλίθια γιατί δεν μου μίλησες τόσο καιρο; Κολλητή σου είμαι αν δεν τα πεις σε μένα σε ποιον θα τα πεις;" μου λέει και με αγκαλιάζει.
-" Και τώρα τι θα κάνεις με τον αδελφό σου" με ρώτησε φανερά αγχωμένη
-" Θα περιμένω. Ο Άλεξ μου είπε ότι είναι το καλύτερο που Εχω να κάνω." Της είπα αλλά η έκφραση της ήταν λίγο περίεργη.
-"Μάλιστα. Τώρα όσον αφορά τον Άλεξ δεν νομίζω να είναι και η καλύτερη λύση να τον ερωτευτείς. Ξέρεις τι παλιοχαρακτηρας είναι. Δεν θέλω να πληρωθείς." Μου λέει
-" μαζί μου είναι διαφορετικός. Πιο γλυκός, πιο τρυφερός."της διαβεβαιώσα
-" Τι να σου πω εσυ ξέρεις όμως έχει και κάποιες επιφυλάξεις ενταξει;"
-"Εντάξει"λέω και φεύγουμε.

Ξέρω ότι η Κάτια θέλει το καλό μου. Όπως και εγώ το δικό της. Και όλα αυτά που μου λέει για τον Άλεξ ισχύουν. Όμως πραγματικά τον βλέπω αλλαγμενο μαζί μου. Και δεν το λέω επειδή με έχει θαμπώσει ο έρωτας ή κάτι τέτοιο. ΜΑζί μου είναι υπέροχος,γλυκός, ευάλωτος.

Ξαφνικά ένα μήνυμα ήρθε στο κινητό μου βγάζοντας με από τις σκέψεις μου
   *Οι ώρες του αδερφούλη σου τελειώνουν. Αν μέσα σε 3 μέρες δεν είσαι στην Αθήνα θα σου στείλω με κούριερ τα κόκαλα του*

Το κινητό μου έπεσε από τα χέρια.
-" Τι έγινε;" με ρώτησε η Κάτια. Δεν μίλησα. Έπιασε το κινητό και διάβασε το μήνυμα
-" Τον Άλεξ Φώναξε μου Άλεξ" της είπα

ΆΛΕΞ

Στο διάλλειμα καθόμουν και τον Κώστα και την Έλενα στο παγκάκι. Ξαφνικά βλέπω την Κάτια να τρέχει προς το μέρος μας πανικόβλητη.
-"Άλεξ έρχεσαι λίγο να σου πω;" μου λέει. Είναι σχεδόν βουρκωμενη. Μα καλά τι έγινε. Την ακολούθησα μέχρι λίγο πιο πέρα
-" Τι έγινε ρε Κάτια;" τη ρώτησα
-"Πήγαινε στη πίσω αυλή. Είναι η Λυδία εκεί. Θα στα πει εκείνη." Μου είπε

Άρχισα να τρέχω ως την πίσω αυλή. Όταν έφτασα την είδα ακουμπισμένη σε ένα τοίχο να κλαιει. Γαμωτο με σκοτώνει να τη βλέπω να κλαει. Ματώνει η καρδιά μου.
-" Τι εγινε;" τη ρώτησα. Εκείνη χώθηκε στη αγκαλιά μου και μου είπε για το μήνυμα. Το πάπάρι. Άμα τον είχα μπροστά μου θα τον είχα σαπίσει στο ξύλο.
-" Και τώρα τι θα κανεις;" τη ρώτησα μετά από αρκετά λεπτά που ήταν χωμένη στην αγκαλιά μου
-" Δεν ξέρω" μου είπε και συνέχισε να κλαίει. Θα εκανα τα πάντα για να ξαναδώ το υπέροχο χαμόγελο της. Αλλά τι; Τότε μου ήρθε μια ιδέα
----------------------------------------------------------
Ναι ναι δεύτερο πάρτυ σε μια μέρα

Το ξέρω είναι θέα

Λοιπόν λαικ και σχόλιο μην ξεχάσετε αυτά φιλάκια από εμενααα