Ήρθες και μου άλλαξες τη ζωή

ΤΕΛΟΣ💚

6 χρόνια μετά

-"Άντε ρε Άλεξ ξύπνα"
-"Μμμμμ"
-"Μμμ κάνουν τα μουλάριά τελείωνε θα χάσουμε το πλοίο"

Αναρωτιέστε πιο πλοίο εε; φεύγουμε πάμε Μυτιλήνη. Γιατι; για το γάμο της Κατιας. Παντρεύεται το Στέλιο. Γιατί στη Μυτιλήνή; Γιατί από εκεί είναι ο Στέλιος. Με κουμπάρους εννοείτε εμενα, τον Άλεξ την Έλενα και τον Κώστα.

Στις 12 φεύγει το πλοίο και εγώ ξύπνησα από τις 8 να ετοιμάσω τις μικρές να τις ντυσω, να φάμε πρωινό να τις φτιάξω και ο άντρας της ζωής μου ή μάλλον καλύτερα το γουρούνι της ζωής μου ακόμα κοιμάται. Ποιες μικρές; τις κόρες μας φυσικά. Κάναμε δίδυμα κοριτσάκι. Την Νάντια και τη Κάλλια. Τώρα είναι 6 χρονών και μοιάζουν σαν 2 σταγόνες Νέρι. Κοκκινομάλλες σαν εμένα.

Αφού επιτέλους κατάφερα να ξυπνήσω τον Άλεξ πήραμε το αυτοκίνητο και πήγαμε στο λιμάνι. Εκεί βρήκαμε την Ειρηνη και τον Νίκο μαζί με τον μικρό Αγγελο, τον γιο τους και την Έλενα, τον Κώστα μαζί με την μικρή Αλεξία και τον μικρό Μιχάλη τα παιδιά τους και τον Μάκη μαζί με τη Λένα που είναι έγκυος αλλά ακόμα δεν ξέρουμε το φυλλο. Θα σας πω και ένα μυστικό. Και η Κάτια είναι έγκυος αλλά δεν το έχει πει ακόμα στον Στελιο. Όπως καταλάβατε γεμίσαμε μωρά.

Μπήκαμε στο πλοίο και η διαδρομή ήταν πολύ ωραία. Εμείς καθίσαμε και μιλούσαμε ενώ τα παιδιά έπαιζαν. Το ταξίδι διήρκησε 10 ώρες. Μόλις φτάσαμε πήγαμε στο ξενοδοχείο μας να ξεκουραστούμε και το βράδυ πήγαμε στη πισίνα του ξενοδοχείου για μπάνιο.

Την άλλη μέρα ήταν ο γάμος. Στο ένα δωμάτιο ετοιμάσαμε τή Κάτια και στο άλλο τον Στέλιο. Η Κάτια ήταν η ομορφότερη νύφη που έχω δει. Μετά από εμένα φυσικά. Το απόγευμα έγινε ο γάμος σε ένα ερημικό εκκλησάκι κοντα στη θαλάσσά. Ήταν όλα υπέροχα. Μετά κάναμε πάρτυ στη παραλία και αφήσαμε τα παιδιά στο ξενοδοχείο μαζί με τους γονείς μας.

Χαίρομαι πολύ που οι ζωές όλων έστρωσαν. Μπήκαν σε μια σειρά. Και χαίρομαι ακόμα περισσότερο που μετά από τόσα χρόνια έχω ανθρώπους δίπλα μου που με αγαπούν πολύ. Τους γονείς μου, τους φίλους μου, τον Άλεξ και 2 υπέροχες κόρες που θα έδινα τη ζωή μου για αυτές. Περιττό να σας πω πόσο χαζομπαμπας είναι ο Άλεξ. Περάσαμε δύσκολα. Πολύ δύσκολα. Όμως τα καταφέραμε και ειμαι περήφανη για αυτό.

60 χρόνια μετά

ΆΛΕΞ

Περιμέναμε όλο το βράδυ έξω από την εντατική όμως τίποτα κανένα νέο για τη πρόοδο της υγείας της. Έχω αρχίσει να ανησυχώ πραγματικά. Αν πάθει κάτι η Λυδία θα πεθάνω την ίδια στιγμή. Ξαφνικά βγαίνει ο γιατρός έξω
-"Ξυπνησε όμως δεν μπορεί να αναπνεύσει καλά. Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα ωστόσο το ότι έχει επαφή με το περιβάλλον και μιλάει είναι καλό σημάδι όμως δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι φορά τιποτα" μας είπε ο γιατρός
-"ΓΙατρέ μπορούμε να τη δουμε;" ρώτησε η Νάντια
-"Μπόρει να μπει μόνο ένας." Είπε και οι δύο μου κόρες γύρισαν και με κοίταξαν κάνοντας μου νόημα να πάω εγώ.

Μπήκα στο δωμάτιο και μόλις την είδα εμ τα σωληνάκιά δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τα δάκρυα μου.
-"Ά...αλεξ " ψέλλισε με όση δύναμη της είχε απόμεινεί.
-"Σσσ ηρέμησε αγάπη μου ειμαι δίπλα σου" είπα ξάπλωσα δίπλα της και της κράτησα το χέρι. Οι κόρες μας κοιτούσαν από το τζαμί και τα δάκρυα τους ήταν εμφανή
-"Σ'αγαπώ αλεξ"
-"Σ'αγαπώ Λυδία"

ΝΆΝΤΙΑ ΚΑΙ ΚΆΛΛΙΑ

Οί γονείς μας πέθαναν την ίδια μέρα. Πιασμένοι χέρι χέρι και ξαπλωμένοι στο κρεβάτι του νοσοκομείου. Η μητέρα μας από την αρρώστια που την ταλαιπωρούσε χρόνια και ο πατέρας μας από ανακοπή. Ακριβως την ίδια στιγμή. Καλύτερα. Δεν θα άντεχε να τη χάσει. Μετά από 68 χρόνια γάμου την αγαπούσε όπως την αγαπούσε Τότε. Τότε που τη φίλησε για πρώτη φορά. Ο έρωτας του δεν έσβησε ποτέ για εκείνη. Για εκείνη πήγε και του άλλαξε τη ζωή
--------------------------------------------------------
Αυτό ήταν λΟιπόν. Τελείωσε το πρώτο βιβλίο και η αλήθεια είναι ότι στεναχωριέμαι αρκετά. Είχα δεθεί μαζί του

Πολύ σύντομα έρχεται Νέο βιβλίο. Το οποίο έχω λατρέψει από τώρα. Μείνετε συντονισμένοι για να το διαβάσετε Μόλις ανέβει

Φιλάκια από εμενααα