The Futuristic Past (Cover: THEICEWOLVES)

Meet the Characters [1]

Μια καινούργια μέρα ξημέρωσε, μια ακόμη μέρα με την ελπίδα της απελευθέρωσης στο πίσω μέρος του μυαλού κάθε φτωχού εργάτη.

•••

Ο Jason White έβαλε τα ζεστά του ρούχα και κινήθηκε για το σχολείο που τον συντρόφευε τα τελευταία τρία χρόνια.

Πέρασε μέσα από τα παγωμένα και αφιλόξενα κάγκελα του δημοτικού και κατευθύνθηκε βιαστικά προς την τάξη του.

Έκατσε στην έδρα και έβαλε πάνω την δερμάτινη τσάντα του, ώστε να είναι έτοιμος για το μάθημα.

Οι παιδικές φωνές κατέκλυσαν τον χώρο και πράγματι δευτερόλεπτα μετά τα πρώτα παιδιά είχαν μπει στην τάξη.

"Καλημέρα σας, κύριε," είπε με γλυκό χαμόγελο ένα κοριτσάκι.

"Καλημέρα και σε σένα, Synthia."

Το μάθημα θα ξεκινούσε.

Το διάλειμμα φάνηκε ιδιαίτερα δύσκολο και αργό για τον Jason, όπως κάθε διάλειμμα άλλωστε.

Πονούσε να τους βλέπει να πεινούν, με τα χλωμά πρόσωπά τους να αναζητούν λίγο ακόμη.

Η Synthia, το χαμογελαστό κοριτσάκι, προσπαθούσε να φάει ένα μήλο. Την πλησίασε.

"Τι συμβαίνει και δεν τρως;" Την ρώτησε ζεστά.

"Είναι σάπιο, κύριε," του απάντησε λυπημένη, "όμως αυτό το μήλο μου έδωσε ο Θεός."

"Ανοησίες," της είπε δυνατά και το κορίτσι πάγωσε στην θέση του. Πήρε κάτι τυλιγμένο από την δερμάτινη τσάντα του και της το έδωσε διακριτικά. Δεν ήθελε να κάνει διακρίσεις.

Το κοριτσάκι πήρε τρεμάμενα το πακέτο και το άνοιξε. Στιγμιαία το πρόσωπό της είχε πάρει μια έκφραση έκπληξης.
"Μα δάσκαλε, αυτό είναι το γεύμα σας."

"Δεν θα πεινάσω εάν δεν φάω ένα μήλο," της είπε και της χαμογέλασε καθώς απομακρυνόταν.

Αυτός ήταν ο Jason White.

•••

O Andrew Pilows πήρε την τσουγκράνα και άρχισε να παλεύει με μανία με κάτι χόρτα.

"Να είσαι πιο ήρεμος, μπορείς να τα ξεριζώσεις έτσι," τον συμβούλεψε ο πατέρας του με λίγο βήχα.

"Πατέρα, χιονίζει. Μπες μέσα μαζί με την μαμά να ζεσταθείτε," του είπε με παρακλητικό τόνο και σταμάτησε την δουλειά του.