CHAPTER 7

14 3 1
                                    

Stage name

Matthew POV

Hindi ko alam kung anong nagyayari sa akin at kanina pa ko naiinis why they call Jaea Jorika if her name is Jaea not Jorika kanina pa ako na pa-puzzle dahil roon lalo na ng magsalita ang kapatid ni lance nakita ko ang gulat sa mukha ni Jaea.

Nag-stay muna ko rito sa labas para pakalmahin ang sarili ko.  Bakit ba kasi ang lakas ng epekto sa akin ng pangalan na yun eh.  Why do I feel that Jorika name is a familiar name to me? May narinig akong nagbukas ang pinto ng resto kaya napatingin ako roon and I saw Jaea Standing there it's look like she is searching for someone. 

"There you are.  Anong ginagawa mo rito?" Tanong niya sa akin pero pansin ko ang kakaiba niyang aura kaisa sa aura niya kanina sa bahay nila

"Nothing I just feel that out of place there"  I said in matter of fact

"Nah,  don't feel that way after all it's look like your one of us now so don't say that you're out of place maybe you need adjustments" sabi ni Jaea napapansin ko na talaga ang ugali niya kung kanina ang hyper niya at para siyang bata ngayon naman kala mo kung matanda na kung mag advice or maybe guni-guni ko lang yun

"Ok fine,  I just want to ask something kanina ko pa kasi napapansin na ang tawag sayo ng family ni Lance is Jorika why not Jaea?" Takang tanong ko sa kaniya napansin ko biglang pagkagulat sa mukha niya peri agad ding nawala

"Jorika is my stage name they're used to it" sabi niya ng parang may pait sa boses niya.  Why was that?

"Used to what?" Balik na tanong ko

"To my name Jorika so wag mo  ng isipin yun tara sa loob malamig rito ayukong masira ang boses ko dahil rito" sabi niya sabay tayo. Hindi ako tumayo pero nagulat ako ng hilahin niya ako. 

"What?" Inis na tanong ko sa kaniya ewan ayaw kong pumasok sa loob gusto ko rito na lang kaming dalawa

"Tss..  Fine if you don't want there I know a place where we can breath without thinking others' opinion" sabi niya.  Nagtataka na talaga ako sa pagiging matured niya mag-isip

Napatianod na lang ako sakaniya sasakyan niya ang ginamit namin Ng mapansin ko nandito kami sa Valley Cliff (A/N: imbento lang po yan wala po yan) 

Kitang kita mula rito ang city lights at ramdam na ramdam ko ang lamig ng simoy ng hangin ng tumingin ako sa gawi ni Jaea naka T-shirt lang siya ka naman hinubad ko ang Jacket ko at agad kong ipinatong sa balikat niya napansin ko ang gulat sa mukha niya.  Ang cute niya talaga pag nagugulat siya.

"Bat mo binigay sakin tong jacket mo?  Paano ka? malamig." Sabi niya na parang concern siya sa akin

"Don't worry may jacket pa ko rito sa kot---" Naputol ang sasabihin ko ng maalala kong hindi ko pala kotse ang gamit namin.

"Here" sabi niya sabay abot saakin ng balabal nang mapansin kong naka ngiti siya.  Inabot ko na lang ang balabal.

"Bakit ka na ngiti dyan?" Tanong ko sa kaniya pero umiling lang siya tsaka may kinuha ulit sa kotse niya at ng lumabas siya ay may hawak na siya DLSR

First Snow (Vocalist)Where stories live. Discover now