Ace | Kim Taehyung

35

10:08 am

Maxine: heeeeeeeeeeyyyy

Maxine: where are you

seen.

Ace: why pooo my princess

Ace: I just woke up

seen.

Maxine: date us later!

seen.

Ace: rEALLY?!!!

Maxine: yep?

seen.

Ace: I'm excited for it

Maxine: weh really

seen.

Ace: i missed you so much

seen.

Maxine: k

Ace: di ako miss eh hmp

seen.

Maxine: bLEEHHH

Maxine: pick me up at 3:05 pm oki?

Ace: roger!!

seen.

Ace: i love you my princess

Maxine: STOOOOOOOOOOOOOP !!!

seen.

Ace: HAHAHAHAHAHAHAHA i love you so muchhhhhhhhhhh

Maxine: sTOOOOOOOOOOOOP

seen.

Ace: okayy

Maxine: good.

Ace: i LOVE YOU!!!!!!!

seen.

Maxine: bYEEEEE 

Maxine Bae logged out.

Ace: i love you hehe

Maxine's POV

Napangiti na lamang ako, Ace is the sweetest person I've ever met.

Kahit kelan hindi niya ako pinaiyak, lagi niya akong iniintindi kahit na sobrang hirap ko intindihin.

Sa 10 months niyang panliligaw, hindi niya ako kinulit na sagutin ko na siya or what. Hindi niya hinayaan na makaramdam ako ng pressure.

Lagi din niyang pinapaalala na mahal niya ako, walang araw na hindi niya ipinaramdam sakin na mahal niya ako.

I'm really thankful kasi nakilala ko siya.

Anyways, Today is the big day..

It's his birthday!!!!

Nakalimutan niya nga ng birthday niya eh which i'm surprised na nakalimutan pa niya yun.

Ang tagal kong plinano ito and i hope di magfail.

Nagsimula na akong magayos, nagsuot lang ako ng simpleng white shirt and pants. Because i just wanted to look simple. Sinuot ko na rin yung glasses ko.

Ilang oras pa naman bago makarating si Ace dito

Magbebake muna ako ng cake.

After ilang oras, nailagay ko na yung strawberries sa ibabaw ng cake and okay na siya. It's done yey!

Nilagay ko siya sa isang box and saka iniligay sa table.

Ilang minuto na ang nakalipas..

Wala pa rin si Ace.

Hmm. Weird.. Kahit kelan hindi naman nalelate si Ace, lalo na kapag magkikita kami.

Nagantay pa ako ng isang oras.. 

Wala pa rin siya.

Napatigil ako sa pag-iisip dahil biglang tumunog ang cellphone ko, agad agad ko naman itong kinuha kasi akala ko si Ace. Pero hindi pala.

Razen Park calling...

Decline I Accept

"Hello?" I said and narinig ko si razen na parang hingal na hingal.

"Razen? Okay ka lang?" Tanong ko sakanya.

"MAXINE PUMUNTA KA NG XXXXXXXX, AS IN NOW NA EMERGENCY TO" Sigaw niya sa kabilang linya na nagpakaba ng husto sakin.

Napatigil ako ng ilang sandali at kinalma yung sarili ko.

"Bakit?" Mahinahon kong tanong kahit na sobrang bilis ng tibok ng puso ko ngayon.

"TANGINA SI ACE--" Mabilis kong naibaba ang cellphone ko at nagmadaling umalis ng bahay.

Kahit gulong gulo ang isipan ko, sumakay kagad ako ng taxi at sinabi sa driver kung saan ako patungo.

Ilang oras ang biyahe papunta sa address na yun, kaya naman hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako.