UNUT BENİ

-FRAGMAN-

Madem sevmiyordu bende giderdim buradan. Göz yaşlarımı elimle silerek oturduğum yerden kalktım.

-Öyle mi!? Demek beni sevmiyordun!

Karşımda duran adamın suratına bir kez olsun vurmak istiyordum. Elim yavaşça havaya kalktı. Ama o vuracağımı anlamış olmalı ki elimi tuttu.

-Bana vurabileceğini mi sandın?

Gözleri öfke doluydu. İntikam.. o intikam istiyordu. Benden intikam istiyordu.

-Bugünden itibaren Meltem öldü Azat. Duydun mu beni!?

Güldü. İnanmamıştı dediklerime. Ama inanacaktı elbette. Yaşlar hala akmaya devam ediyordu yüzümden aşağıya.

-Öyle mi Meltem Hanım? Canınız mı yandı? Benim sizi bu kadar önemsediğimi düşünmüş olmanız gerçekten üzücü. Sizin gibi birini nasıl sevebilirim ki?

Arkadaşları bize bakıyordu. Belki bazıları gülüyordu. Çığlık atmak istiyordum. Elimi çektim. Gözlerine bakmaya devam ederek tek parmağımı göğsüne bastırdım.

-Üzücü olan ne biliyor musun?

Dudaklarım tebessüm halini alırken göğüsündeki elimi boynuma götürdüm. Gözleri boynuma kaydı. Boynumda ki kolyeyi çekerek yere fırlattım.

-Senin abimden bile aşağılık olman.

İki elimi göğüsüne götürerek sertçe ittirdim. Bir kaç adım geriye gitti.

-Unutma Azat. Gün gelir bu kadına muhtaç kalırsın... ama bu kadın sana üzücü hareketlerinden birini bile yapmaz.

Gözlerinde ki ateşi görebiliyordum. Yanıyordu. Yüreğim gibi gözleri de yanıyordu belki de. Kendime kızdım.

-Benim gibi bir adamın senin gibi bir kadına muhtaç olacağını mı düşünüyorsunuz Meltem Hanım?

Kahkaha attım. Siyah saçlarımı ellerimle geriye doğru attım.

-Boşa beni Karan.

Sırtı dikleşti. Yavaşça kendini koltuğa atarak gözlerime baktı. Gülerek söyledi o sözleri.

-Masanın üzerinde duran kağıdı imzalayıp defol evimden.

Arkamı dönerek masaya ilerledim. Üzerindeki kağıda ve yanındaki kaleme baktım. Her şeyi daha önceden düşünmüştü. Kalemi alarak kağıdı imzaladım. Tam o anda yıkılmak istedim  ama yapamadım. Sanki kuşlar içimde tutuluyormuş gibi bir anda bu evden uçmuştu. Kanat sesleri kulaklarımda ve evin etrafında yankılanmıştı.

-Azat.

Arkadaşları da şok olmuştu bu sözlerine. Sevgisi sandığım o şey...

Gerçekten acınası haldeydim. Ellerim titriyordu. Sırtımı dönerek hızlı adımlarla merdivenleri çıktım. Göz yaşlarım durmuyordu. Ona nasıl inanmıştım? Neden kimse beni uyarmamıştı? Yatak odasının kapısına gelince hızlıca içeriye girdim. Burada bana ait olan tek şey kimliğimdi. Aynada ki yansımamamı gördüm. Güçsüz görünüyordum. Ellerimi yumruk yaparak masanın üzerinde duran her şeyi yere doğru fırlattım.

Çığlık seslerim odada yankılanırken bir sızı hissettim bedenimde. Elimden akan kanı gördüm. Umrumda değildi. Canımın yanması. Dolap kapaklarını hızlıca açarak kimliğimi aldım. Parmağımda duran o saçma salak yüzüğü çıkararak yatağın üzerine koydum.

Meltem için Azat burada ölmüştü.

Odadan çıkarken merdivenlerde bekleyen arkadaşlarını gördüm. Hepsi dikkatlice bana bakıyordu. Elimden akan kan durmamıştı. Damlalar halinde akıyordu.

-Elin kanıyor yenge.

Söylenilenleri umursamadım. Merdivenleri çıktığım gibi indim.

-Yüzüğünü de bırakmışsındır umarım Meltem.

Ayakta elleri cebinde bana bakan Azat duruyordu arkamda. Ellerimi havaya kaldırarak ona gösterdim. Yavaşça ona döndüm.

-Sana ait hiç bir şey kalmadı Azat Karan.

Gözlerimiz birbirine öylece bakarken beynim yaşadıklarımızı an ve an siliyordu. Gülümseyerek evin kapısına doğru ilerledim. Kalbim yansa da burada durmak bana haramdı artık.

~~~~~

Gözler kocaman salonda açılan kapıya döndü. Topuklu ayakkabı sesi etrafı sararken kırmızı elbisenin etekleri gözüktü kapıdan. Siyah saçlar... bu saçlar salonda en uçta ışığın altında duran Azat Karan için tanıdıktı.

Hızlı adımlar ile ona doğru gelen kadının gözlerine baktı sadece. Üzerinde ki elbise, yüzünde ki makyaj, bambaşka bir kadın vardı karşısında.  Herkesin ilgisini çekmeye yetecek bir kadın. Saçları yürüyüşü ile uyumlu olarak hareket ediyordu. Dudaklarında bir tebessüm, ona doğru ilerliyordu.

-Bu kadın modelimiz olmalı Azat.

Merdivenleri çıkan kadını izledi. Nefes kesici duruyordu. Ama adam sesini yanında duran adamın duyabileceği şekilde konuştu.

-Olmaz.

|~~~~|

Yeniden farklı bir kurgu ile yazacağım. Umarım beğenirsiniz.

Ana karakterler: Azat KARAN, Meltem ACAR , Barış ATALAY