UNUT BENİ

• 3 •

Değişmem mi gerekirdi Karan'ı yenmek için? Dediklerimin gerçekleşmesi  kendi benliğimi yok edip yeni bir insan olmak demek miydi ?

Hayır.

Ben Azat Karan'ı kendi benliğimle yok edecektim.

——————————————————

-Ben Barış Atalay.

Tebessüm ederek ona doğru elini uzatan adama baktı bir süre Meltem. Bu adam neden ona yardım etmeyi isteyebilirdi ki? Belki de o da tıpkı Azat gibi intikam istiyordu. Gözlerinin içindeki ateşi görüyordu.

O an ilk kez ailesini, bildiklerini ve ona öğretilen kuralları unutarak o eli tuttu. Atalay tıpkı onun gibi Karan'dan intikam istiyordu.

-Meltem Acar.

Azat ile artık dinen de evli değillerdi. Gözleri içine bakarak Azat bunu bir çırpıda bitirmişti. Meltem'in de onu paramparça ve acı içinde bırakmamak için hiç bir nedeni yoktu.

————————————————————

Atalay yaşadığı eve bakılırsa oldukça zengin adamdı. Odadan elinde telefonuyla çıkmış bir kaç dakika içinde geri dönmüştü.

-Birazdan senin için gelecekler.

Meltem endişeyle ona baktı. Ne demek istemişti bu adam şimdi? Azat'ı mı aramıştı?

-Kim?

Barış kadının yerinde rahatsızca kıpırdanmasından aklına ilk gelen şıkkı çoktan anlamıştı. Ses tonu da bunu onaylamıştı. Gülümseyerek çalışma masasına doğru ilerledi ve masasının başına oturdu.

-Daha az önce kısmen ortak olduk Acar. Şimdi de kendi elimle ortağımı düşmanlarıma verecek değilim. Karan'ın karşısına çıkman için hazır olman gerekiyor. Bunun içinde ufak tefek dokunuşlara ihtiyacımız var. Seni hazırlamaya gelecekler.

Adamın bunu söylemesiyle kocaman evde zil sesi yankılandı. Kadın kafasını kapıya çevirdi.

Barış Atalay, Meltem Acar'ın benliğini yok etmeden kadını değiştirebilir miydi?

————————————————————

Karşısında duran adam ve kadınlar onu inceliyordu. Tedirgin bakışlarıyla gözlerini hepsinin yüzünde gezdirdi.

-Çok güzel.

Barış kapıya yaslandı. Kollarını birbirine bağlayarak güldü.

-Siz ne yapmanız gerektiğini biliyorsunuz.