Live-Laugh-DIE

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 3ο

Ήμουν μόνη μου. Μέσα στα σκοτάδια. Είχα περιέργεια αλλά παράλληλα φοβόμουν μα δεν ήθελα να το αφήσω έτσι.Πίστευα ότι κάποιος θέλει κάτι από μένα.

Κοιτούσα το μπαούλο για πολλή ώρα. Ώσπου άκουσα έναν ήχο να έρχεται από την πόρτα

Εγω:Πες μου ότι δε με βρήκαν... Και δε κλείδωσα την πόρτα.. Φφφ θα χω κι άλλα τωρα...

Αυτός ο ήχος σταμάτησε σε κάτι δευτερόλεπτα όσο σκεφτόμουν. Ξανά έπιασα το μπαούλο μπροστά μου. Έψαχνα σε κάθε γωνιά του μπας και βρω ένα σημάδι, κάτι να με βοηθήσει επιτέλους.

Βρησκω λιγο πιο δίπλα μου ένα χαρτάκι. Καλά πως δε το είχα δει τόση ώρα..
Έγραφε πάνω του 'top left'. Τότε προφανώς δεν ήξερα σχεδόν καθόλου αγγλικά. Το top λογικά θα σήμαινε πάνω.. Με βάση αυτό αρχισα να ψάχνω σε ψηλότερα μέρη του μπαούλου.

Βρίσκω ένα πράγμα σαν ντουλαπάκι και το ανοιγο. Το συγκεκριμένο ήταν από δεξιά. Μόλις ανοίγω το ντουλαπάκι βγαίνει από μέσα ένα κλειδί. Τρόμαξα για λίγο δε το περίμενα.. Δεν έχασα ευκαιρία και δοκίμασα να το ανοίξω.

Έβαλα μέσα το κλειδί και ταίριαξε. Είχα χαρεί για λίγο μέχρι που αυτή η συνεχόμενη λάμψη που έβγαζε σε χρώμα φωτός (δηλαδή κίτρινο) είχε αρχίσει να σβήνει. Είχε αρχίσει να γίνεται πιο σκούρα. Όσο άνοιγα το μπαούλο είχε χαθεί η λάμψη. Είχε γίνει όλο το μπαούλο μαύρο και έβγαζε ένα πολύ περίεργο σκούρο φως.

Φοβήθηκα και το άφησα να κλείσει. Προφανώς από την περιέργια δε το άφησα έτσι και μετά από λίγο αφού μου είχε φηγει λίγος φόβος ξαναδοκίμασα. Το άνοιξα.

Που να ξερα ότι το left σημαίνει αριστερά... Και μάλλον αυτό ήθελε να με σώσει...