30.Bölüm

230 39 0
                                    

   Yeni Bölüm

Keyifle okuyup beğenmeniz dileğiyle sizi seviyorum

İyi Okumalar

"Tamam o zaman Miran benim yanımdaki odada kalsın"dedi Alev bende gülümsedim Miranın odasını göstermek için ikisi birlikte yukarı çıktılar Serkan ise dünya yansa umrunda olmazmış gibi hala bahçede sigara içiyordu.

"Beni izlemeyi kes yanıma gel!"dedi

"Seni izledigim falan yok bay ego"dedim

"Kessin öyledir sen çok odama"dedi kaşlarımı çattım

"Odama derken neden senin odana çıkıyormuşum"dedim sigarasını bitirmiş olucak ki söndürüp benim yanıma geldi bileğimi tutup kendiyle birlikte çekistirmeye başladı bileğimi kurtaryama çalışıyorum ama kurtaramıyordum

"Bağırabilirsin"dedi alay ediyordu benimle pislik

"Bıraksana canım acıyor"dedim ama nafile onun odasına gelmemiz ile acaba o köpek hala burda mıdır?diye düşünürken sanki sesli söylemişim gibi

"Merak etme cessi kulübesinde"dedi rahatlamıştım ister istemez

"Bıraksana sen beni!"dedim fakat odasına girmiştik bile bileğimi bırakıp kapıyı kapattı ardından belime sarılması ile şaşırmıştım saçımı mı kokluyordu yoksa bana mı öyle geliyordu?

"Serkan.."dedim

"Şştt sakin ol.Kalbine söyle bu kadar hızlı atmasın aklımı karıştırıyor!"dedi buda ne demekti şimdi ne demeye çalışıyordu üstelik  ne ara benim kalbim bu kadar hızla atmaya başlamıştı dudaklarını ısırdıgı yere gelmişti uzunca dudaklarını bastırdı ardından sadece sarıldı.

Ona dönmek istiyordum ve sevdiğim gözlerinin içine bakmak istiyordum ama müsaade bile etmiyordu belimdeki ellerinin üzerine ellerimi koydum bi süre sonrada ellerimizi kenetlemişti ellerimize baktığımda ister istemez gülümsemiştim bunu bile fark etmişti ki sanırım

"Hoşuna mı gitti?"diye sorması ile utandım ellerimizi hiç bozmadan ona döndüm ellerimiz arkamda kalmıştı Serkan yüz ifadesi değişti hiç böyle gördüğümü hatırlamıyorum uzun uzun yüzüme baktı ardından dudaklarını anlıma yasladı.

"Serka-"diyicektim ki müsaade etmedi

"Şşt bildiğim şeyleri söyleme istemiyorum" dedi biliyormuydu onu görünce bu kadar heyecanlandığımı ve biliyor muydu onu ne kadar sevdiğimi.Ama eğer ki söyleme diyorsa soylemeyecektim belki ilk o söylemeliydi beni sevdiğini diyerek dudaklarına kapandım seviyordum dudaklarını beni öpereken 'Sen benimsin' dermiş gibi öpüyor ve sahipleniyordu.

  Yine ona kendimi teslim ettim.Yarının ne getireceğini bilmeden...

   ****

   1 Hafta Sonra

"Gerçekten mi? Sen ciddi misin Nesrin Teyzem?"diye sordum Arasın durumu ağırlaşmıştı ve artık Nesrin teyze oğlunun hayata tutunmak gibi bi seçenege olamayacağını anlayıp bütün organlarını bağışlamak istediğini söylüyordu bir anne için çok zordu hemde çok çok zordu çaresizlik acizlik savunmazsızlıktı ama asla vicdansızlık değildi.

"Evet kızım sanada çok bağırdım kusuruma bakma evladım"demesi ile hızla diz çöküp elini öptüm göz yaşlarımın ne zamandan beri aktığını bile bilmiyordum.

"Estağfurullah teyzem asıl sen kusuruma bakma seni üzdüysem"dedim elini defalarca öperken

"Olur mu öyle şey kızım sen çok uğraştın çabaladın bu kadar yaşamasına bile sen müsaade ettin herşeyin için teşekkür ederim yavrum ama bişey istiyorum senden kızım?"dedi ağlamaktan şişmiş gözlerini sildim

Kalpsizsin#Watty2018Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin