Kalpsizsin#Watty2018

1.Bölüm

Yeni Bölüm Sizlerle Vote Ve Yorumlarınızı Bekliyorum

İyi Okumalar

Hayat o kadar garip ki o kadar değişik bir düzen üzerine kurulu ki bazen dengeler aniden değişiyor bazen de hiç beklemedik zamanda şaşırtacak derecede rayına giriyor. Benim hayatımda bu mesleği seçerek zaten çoktan dengeler alt üst olmuştu belli bi düzenim vardır hayatında takı kendinden öncesine kadar kalbinden öncesine kadar mantığınla kalbin hiçbir zaman aynı fikirde olmaz mantığının kara dediğine kalbin ak diyebilir ama ne zaman kalbin sesi dinlerin yahut da ne zaman mantığının sesini dinlersin onu sen belirlersin bazen bu acı ile bazen de seve seve olmak zorundadır kâinatın kuralıdır böyle gelmiş böyle gidecek..

Ben Mina Aksoy 25 yaşındayım ailemle birlikte yaşıyorum. Kendimi insanlığa adamış bir kadınım. Gücümün yettiği kadar insanlara yardımcı olmuş bundan hiç yorulmadım ve hiçbir zaman sıkılmadım. Çok başarılı ve ünlü bir hastane'nin Ünlü Kalp Cerrahıyım. İşimde elimden geldiğince başarılı olmaya çalıştım çalışıyorum ve çalışmaya devam da edicem.

Günün ilk ışıklarının göz kapağımın üzerine konmasıyla beraber sabahın olduğunu anlamış ve ayaklarımı çoktan banyonun yolunu tutmuştu. Ellerimi ve yüzümü yıkayıp idama geri döndüm dolabımdan lacivert bi kot pantolon ve üzerine bebek pembesi bi kazak aldım ve hızla üzerime geçirdim daha sonra aynadan kendime bakınca yüzümün gerçekten çok solgun olduğunun farkında olarak bi iki makyaj malzemesini elime aldım allık sürüp eliner çektim daha fazla abartmayıp çantamı alıp aşağı indim.

Hızla kapının önüne gidip çizmelerimi ayağıma geçirdim üzerime kabanımı giyim ve anneme seslendim

"Annecim ben çıkıyorum" dedim

"Kahvaltı etmeden mi?" Diye sordu beremi de başıma geçirip

"Evet annecim 1 saat sonra ameliyatım var ama birşeyler atıştırım kaçtım" deyip kapıyı örttüm.

Havalar iyiyice soğmuştu ve ben üşümeyi hiç sevmedi ve favaorim yazlar olurdu. Kışın çok üşengeç olduğum doğrudur ama ne yapim yani bazen o sıcacık yatağından kalkıp yollara düşmekte mantık sahibi olan birinin sevebileceği şeyde değil yani ana caddeye gitmemle bugün şans herhalde benden yana ki taksi buldum hemen durdurup taksiye bindim.

"Doğanşehir Üniversite Hastanesi lütfen" dedim ve bugünlük'te  koşuşturma başladı.

Karanlığın içersindeki küçük bir Beyaz nokta gibiyim bütün siyahı alt edip Beyaz olmak için çabalarken siyah beni daha çok içerisine çekiyor ve beni olmaktan korktuğum insana çevirecek diye ödüm kopuyordu. Siyaha inat ben Beyaz aklamaya devam edicem ve hep Beyaz olmak ve kalabilmek için savaşıcam kimsenin beni siyaha dönüştüremez. Bi insan beyazsa beyazdır siyahsa siyahtır hiç kimse gri olmamış olamazda..

Yarım saatlik bir yolcuğun ardından tanıdık olan hastane'nij girişinde indim ücreti ödeyip arabadan indim hastaneye giriş yaparken arkamdan gelen sesle kafamı arkaya çevirdim

"Minaaa beklesene kızım" diye bağıran Banuymuş. Hızla yanıma geldi

"Kızım hastane inledi sesinle "dedim gülümsedi bende gülümsedim

"Günaydın" dedi

"Günaydın"dedim

"Naber nasılsın kahvaltı yaptın mı?" Diye sordu. Kafamı olumsuz salladım

"İyidir ama hayır ya kahvaltı yapmadım yapalım mı birlikte ?" Diye sordum kafasını salladı

"Üzerimi değiştirip kantinden de birşeyler alıp geliyorum senin odana ameliyat kadar birşeyler yiyelim "dedi kafamı sallayıp asansöre bindim onun odası giriş katta olduğu için avantajlıydı gıcık benim ki 5.kat ve son kat sola döndüm. Odamın içerisine girdim kapıyı kilitleyip kıyafetlerimi değiştirdim kapının kilidini açıp yerime oturdum. Kapı çaldı

"Gell" dedim gelen Stajer Cenkti.

"Hocam Günlük programınızı anlatim mi?" Diye sordum kafamı salladım o anlatırken bende bilgisayardan bakıyordum.

"Bildiğiniz gibi bugün saat 10 da ameliyatınız var.
Ameliyattan sonra randevularınız var ama ben diyorum ki ameliyata girmeden evvel hastalara bi bakalım daha sonra ameliyata gidersiniz sonra kontrol için Annem gelecek biliyorsunuz size dünde söylemiştim bugünlük rahat yani hocam bu kadar" dedi bilgisayara son bi göz gezdirip

"Tamam senin dediğin gibi yapalım ameliyatan önce hasta kontrol yapalım daha sonra ameliyat ve randevulara bakarız" dedim kafasını salladı

"Tamam hocam çıkabilir miyim?" Diye sordu

"Tabiki Banuyla kahvaltı yapıcaz katılmak ister misin?" Diye sordum

"Teşekkürler hocam kahvaltı yaptım afiyet olsun" dedi ve çıktı Bani gelene kadar telefonumu elime aldım. Biraz oyun oynarken Fatih aradı ay canım benim ya

"Sevgilim" dedi

"Canım" dedim

"Nasılsın?" Diye sordu

"İyiyim sen?" Diye sordum

"Bende iyiyim Sevgilim ya bu sırlar seni görmüyorum özledim bugün buluşalım mı?" Diye sordu

"Tamam olur bugün çok işim yok buluşalım" derken Banu odaya girdi tam birşey söyleyecekken sustu.

"Tamam ben sana mesaj atarım işim bitince" dedi

"Tamam canım senden haber bekliyorum" dedim

"Görüşürüz bitanem" dedi

"Görüşürüz" deyip kapattık simit ve kahve getirmişti hemen simit alıp ağzıma attım

"Kimdi o arayan?" Diye sordu ağzındaki simiti yutup

"Fatihti buluşalım mı diye sordu?" Dedim kafasını salladı. Biraz gıybet biraz hayat derken kahvaltı bitti. Banu odasına gitti bende Cenkle hastaları teker teker ziyaret ettim. Çıkış yapanların belgelerini imzalayıp ameliyataneye gittim hazırlanıp hastaya baktım genç bir kız çocuğuydu adı Cemre yetimdi. Çok zor şartlarda yaşıyordu eğer ki bu kalp ameliyatını yapmazsam bi daha ki haftaya çıkması bile muama diyerek yaptığımın tekrar doğru olduğuna kanaat getirdim.

"İyileşeceksin canım sana söz veriyorum seni iyileştireceğim. Diledigin zaman koşup dilediğin zaman evleneceksin tamam mı?" Dedim kafasını usul usul sallayıp

"Tamam Mina abla sana güveniyorum" deyip narkozun etkisiyle gözlerini kapattı tehlikeli bir yolculuk ameliyat yaptığın en ufak ihmal yahut da hata hastanın hayatını bitirebilir bi insansının yaşayıp yaşamaması senin elinde olması bazen o kadar berbat bi durum oluyor ki çekilmez oluyor geri kalanlar var hastanın ailesi gibi gidip o insanlara 'Başınız Saolsun' demek ne kadar zor birşey bi doktor için hayatını kaybetti demek ne kadar zor bisey bilir misiniz Ya o insanların canlarına can katarsanız yada canından can koparırsanız ve ben şu hayata kadar hiçbir zaman o iki kelimeyi kullanmadım 'Başınız sağolsun' gibi berbat o iki kelimeyi asla kullanmadım kullanmakta hiç istemiyorum.
Kendime derhal çeki düzen verip yanındaki hemşireden Pens istedim ve yaklaşık 2 buçuk saatlik bir ameliyat sonu ellerimi yıkayıp dışarı çıktım sağa döndüm

"Cemre'nin ailesi "deyip ilgilerini bu tarafa çektim babası ve bi abisi vardı hızla yanıma koşup geldiler

"Evet doktor hanım kızım iyi mi nasıl geçti ameliyat?" Diye pes peşe sorular sıraladı omzunu sıvazladım ve gülümsedim

"Hiçbir problem yok Ameliyat tahmin ettiğimizden de iyi geçti geçmiş olsun" dedim sevinçten oğluna sarıldı ve tebessüm edip

"Daha fazla harab olup ağlamayın lütfen gidin biraz bahçeye hava alın kantinden inin saatlerdir burada perişansınız lütfen her hangi bir şey olursa arkadaşlar size ulaşır " deyip onları bahçeye gönderip kendimi odama attım.

Yeni Bölüm Gelsin mi??