Yeni ve Son bölüm
Öncelikle KALPSİZSİN hikayesinin güzel kalpli okuyucuları yazdığım günden bu yana beni destekleyen ve yanlız bırakmayan bütün canım okuyucularıma çok teşekkürlerimi ve şükranlarımı sunuyorum.
Sizin gibi değerli okuyuculara sahip olmak dünyadaki en güzel şeydir herhalde tek hayalim olan yazarlığa bu platformda 2014'te başladım kitaplar okuyup yazdım hayal kurdum öyle milyonluk okuyucularım olmasa bile kalbi sevgi dolu okuyucularım var Sizi çok seviyorum her bölümde söylediğim gibi S O N S U Z TEŞEKKÜRLER❤❤
Sizden son ricam herkes buraya kısa bile olsa düşüncelerini yazarsa çok mutlu olurum Şimdiden hepiniz Kurban Bayramı Kutlu ve Mutlu Olsun🤗😇
Hayat bu kimi zaman güldürüyor kimi zamanda ağlatıyor Her zorlukla beraber bir kolaylık vardır kelimesi hayatın en güzel ve doğru sözlerinden bir tanesi olması gerekiyordu.
Birden yatağın inip kalkması ile neye uğradığımı şaşırdım biri yatağın üstünde zıplıyordu gözlerimi açamak istemiyordum
"Anneee Babaaa uyanın yaa"diye bağıran bir adet Güneş vardı
"Kızım in düşeceksin şimdi"dedi Serkan
"Güneş annecim git Umutun yanına hadi annecim beni rahat bırak biraz daha uyumak istiyorum"diye isyan ettim
"Ya banane banane bugün benim doğum günüm sizde kalkın"dedi Bugün güneş tam 5 yaşını bitiriyordu zaman gizli akıp gidiyordu birde tabikide Umut vardı tam bir afacan daha 3 yaşında olmasına rağmen Güneşle bir inatlaşmaları var ki düşman başına dedirtecek türdendi.
"5 dakika daha"dedim daha sonra durmuştu yanağıma konulan öpücüklerle kalkmak zorunda olduğumu anlamıştım
"Hadi anne"dedi Güneş hızla onu Serkanla aramıza alıp gıdıklamaya başladık güneş kahkahalarının sesini duyan Umut efendi de gelmişti
"Dünaydın"dedi daha sonra yanımıza gelip aramıza katıldı
"Ya tamam yapma anne baba yapma baba yaa"diye bağırmaya başlamıştı Güneş hanım
"Hadi bakalım ellerinizi yüzlerinj yıkayın bende o sırada kahvaltı hazırlıyor olacağım hadi"diyerek sabahlığımı giyerek odadan çıktım
"Boşverin siz annenizi"demişti arkamdan Serkan
"Duyuyorum seni SERKAN"diye seslenerek aşağa indim daha sonra mutfağa girip çayın suyunu koydum buz dolabında baktığımdaysa güzel bir omlet yapmak iyi fikirdi. Yumurtaları çıkarıp tezgaha bıraktım daha sonraysa hızla kahvaltı masasını hazırladım mutfağa giren Serkan ilk önce yanıma gelip boyunumdan öpmüştü daha sonra baş köşeye kurulmuştu
"Çocuklar nerde?"diye sordum
"Bilmem en son odalarındaydılar"dedi kafamı sallayıp onlara seslenmeye başladım
"Güneşş Umutt hemen aşağa inerseniz iyi edersiniz yoksa omlet bitiyor"dememle merdivenden inme sesleri gelmişti daha sonra mutfağa hızla girip yerlerine oturdular Umut yanıma oturmuştu
"Annecim hadi ye bakalım"diyerek hem kendim hemde Umutun ara ara ağzına veriyordum.
"Güneş o tabak biticek kızım"dedim
"Yaa ama anne"dedi
"Hep böyle yapıyorsunuz küçük hanım biticek diyorsam biticek"dedim daha sonra Serkana baktı medet umarak Serkan hiç oralı olmayıp
"Annen ne derse o kızım bakma bana öyle" dedi sonra mızmızlanarak tabağını bitirdi
"Anne sen Canı aradın deme gelecek"diye sordu güneş
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalpsizsin#Watty2018
FanfictionSerkan Demiroğlu: Kendini kardeşine adamış kardeşinin dileklerini yerine getiren onun yüzündeki kalbindeki tebessüm olmak için uğraşan bir adam kardeşinden başka ailesinden hiç kimsesi olmayan yanlız. Başına buyruk kafasına estiği şekilde hayatına...
