ALIN YAZIM ❤️

kabullenmek kendi mezarina toprak atmak gibi birşey⚠️

Birgün gece uyuyamamiştim her zamanki gibi tek başımaydım evin önünde bir araba durdu perdenin hafifçe aralayip baktığımda oydu arabadada kadınlar vardı

Üzulmemistim çünkü onu sevmiyordum ama gözüm akan yas niyeydi bence bunca zaman geçirdiğim  zamanaydi.sözde mutlu  olucaktim artık istemiyordu beni önceden giderdi gelmezde bakmazdı ama bu sefer istemiyordu .bigün eve geldi şaşırmıştım meğerse benden ayrılmak istediğini söylemeye gelmiş .

Gerçek hayattan kopmuş biri olarak kendi köşemde, ruhen çürümüş kendi yeraltımda, hayatımı nasıl perperişan ettiklerini anlatmamın hoşuna gidecek bir yanı olabilir mi?

Tamam dedim beni istemeyen bir adama ne diyebilirdimki  annesi babası araya girdi yapma etme dedi . Benimse sesim çıkmıyordu zaten istemediğim bir hayatta istenmeyen biriyim.

Aldım elime telefonu aradım ailemi telefonu açan babamdı
-ben gelicem baba
-niye kızım noldu
Ben beni istemiyorlar dedim ve ağlamaya başladım .
Telefonu annem aldı ve bana gelme dedi o an dünyam başıma yıkıldı zaten tek basimaydim bilmediğim bir yerde sevmedigim insanlarla nasıl kalırım burda naparim.

Ama o yinede beni götürecekti pasaportları falan ayarladı o gün gece yola çıktık.

Türkiye'ye varmistik ben hayatımda ilk defa niye diye sordum niye bana bunu yaptın dedim benim günahım neydi dedim onun verdiği cevap ise tokatti .

O yediğim tokatla babamın evine götürdü beni gecenin bir yarısı dünyam yıkılmıştı sanki .sonra babamı gördüm ona sarıldım sanki hayatımı onlar yakmamış gibi.

Merdivenlerden çıkınca küçük kardeşimi gördüm bana öyle bir gulumsemeyle hoşgeldin dediki sanki bütün yaşadıklarımı unuttum .

"Ahım var.
Bir şeylerin düzeleceğini umut ederek yattığım gecelerin sabahına daha beter uyandığım zamanların ahı var.
Başka bir şey söylemeyeceğim."