Consequences w// BTS (Jungkook)

ℂhapter 2.

Lindy.

Met een mok warme thee settelde ik mezelf neer op de sofa in de woonkamer van Mingyu en haalde de papieren uit mijn tas. Ik legde de bladen naast me neer en Mingyu plaatste zichzelf op de stoel tegenover me. Hij had zijn blazer uit gedaan en in zijn blouse kon je zijn biceps goed zien. Ik bedoel, hij had zijn balzer uitgedaan, punt.

"Hier kunnen we beter praten, dan op mijn kantoor"

Sprak Mingyu en begrijpend knikte ik.

Ik gooide mijn haar in een warrige staart en legde de foto's op een rijtje. "Ik heb de foto's in een oud dossier gevonden achterin het magazijn" vertelde Mingyu plotseling. Verbaasd keek ik hem aan. "Hoe heb je ze gevonden? We hebben 1 jaar geleden het hele magazijn doorzocht" Zei ik, en vragen stapelde zich op in mijn hoofd.

Mingyu hield zijn schouders op, en haalde een hand door zijn gitzwarte haar. "Ik liep alles voor de zekerheid nog langs van alle dossiers van 3 jaar geleden en vond dit." vertelde hij. "Op de papieren stond informatie over de auto die waarschijnlijk naast jou vaders auto had gestaan."

De tijden rond mijn vaders dood, de plek en doodsoorzaak stonden op de tweede pagina. Op de foto was het halve lichaam van mijn vader te zien, waar sporen van een autoband te zien waren.

Was er een auto over mijn vader's lichaam gereden? Waarom wist ik dit nu pas? Trillend pakte ik het blad dat ernaast lag. Er was een schets gemaakt van een auto, die waarschijnlijk de auto moest zijn die in verband kwam met de bandsporen die waren gevonden. Het was een Audi Q5 en ik las de papieren die erbij zaten.

"Merk: Audi
Wielbasis: 282 cm
Kleur: Zwart
Brandstof: Benzine
Informatie: Op het lichaam van het slachtoffer is zwarte verf aangetroffen. Waarschijnlijk behorend tot de kleur van de auto. Ook zijn er wat druppeltjes benzine aangetroffen, dicht bij het slachtoffer. Zodra er meer informatie en sporen gevonden zijn zal ik meer schrijven -BJ"

Las ik, en liet het aan Mingyu zien. "Wie is BJ?" vroeg ik, terwijl ik met mijn hand de letters aanwees wat als onderstreeping moest dienen. "Brad Jackson, een agent die 3 jaar geleden aan de zaak zat, hoorde ik pas geleden. Jonge knul, volgensmij net 20 jaar en erg sociaal. Hij had erg veel informatie verzameld, werd vernomen, maar nog voordat hij iets kon vertellen werd hij dood aangetroffen in zijn huis"

Geschrokken keek ik naar de bladen en vervolgens terug naar het strakke gezicht van Mingyu. "Een overdosis slaappillen, wat ik raar vond. Het was die dag middag en het was een vrolijke jongen, als ik de agent mocht geloven die het vertelde teminste. Toch raar, hij was zo erg verdiept in de zaak. Na zijn dood zijn de bladen met informatie verdwenen. Je hebt geluk dat ik ze gevonden heb" zei Mingyu wrijvend met zijn hand over zijn kin.

"Er klopt iets niet" ik kneep mijn ogen tot spleetje. Ik was al erg lang met de zaak bezig en tot nu toe had ik amper wat materiaal gevonden, laat staan deze informatie. "Mee eens" stemde Mingyu in. "Iemand moet het dossier terug hebben gelegd" zei ik plots.

Mingyu trok een wenkbrauw op en een frons verscheen op zijn voorhoofd. "Wie zat ná Brad aan de zaak? Van wie heb jij de zaak overgenomen trouwens? vroeg ik.
Een gefrustreerde zucht verliet mijn mond en ik plaatste mijn hoofd in mijn handen.

"Volgensmij was het Karin Greco, een Italiaanse vrouw. Ze is plots vertrokken naar haar geboorteland Italië en ze deed de zaak samen met ene Jeon Seung. Ik denk dat de zaak daarna in de doofpot gestopt is" Mingyu peinsde even maar knikte ter bevestiging.

"Jij en ik gaan volgend weekend naar Italië" zei ik vastbesloten. Mingyu wou erwat tegenin brengen, maar ik hief mijn hand op als stopteken. "Ik ga trouwens ook even een praatje maken met die Meneer Jeon. Apart dat toen hij aan de zaak ging er niks meer aan werd gedaan" mompelde ik nog.  "Mag ik de foto's meenemen, alsjeblieft?"

Ik keek hem met smekende ogen aan. Hij schudde zijn hoofd en stond op.
"Sorry, maar dat kan ik niet toestemmen. Kom morgen anders weer langs, zelfde tijd" zei hij uitnodigend en ik knikte. Terwijl ik de foto's en papieren op tafel lag stond ik ook op. Ik pakte mijn jas en liep naar de deur. "Laten we ergens wat gaan eten, ik trakteer" stelde Mingyu voor.

Zonder antwoord te kunnen geven stak Mingyu al de sleutel in het slot en liepen we naar de garage. Zoals gewoonlijk opende hij de garagedeur en keek me vragend aan. Ik wist welke vraag komen zou, en keek naar de verschillende auto's die zich recht voor me bevonden. Aan de linkerkant stond de welbekende zwarte Range Rover Velar en daarnaast stond zijn geliefde BMW i8.

Daarvoor stond zijn Porsche Carrera GT en aan de rechterkant bevond zich de auto die hij had gehad van zijn ouders voor zijn 20ste verjaardag. Een rode Ferrari 288 GTO, die nog erg zeldzaam waren. Ik liep zonder te twijfelen naar de BMW, die ik altijd al erg mooi gevonden had. Goedkeurend klopte ik op de deur en kniktte.

"Dit word hem" zei ik zelfverzekerd en Mingyu lachte. Even later reden we door de stad op zoek naar een leuk eettentje. Mingyu stoptte bij Five Guys, een fastfood restaurant en samen liepen we naar binnen. We namen plek aan een tafeltje naast het raam, dat uizicht schonk op de winkels ertegenover. Nadat we wat hadden besteld bespraken we nog de laatste dingen over het weekend.

Mingyu zou dit weekend naar Brazillië gaan om contact te leggen met Antoni Silva, één van de beroemdste recherches van Brazillië en de buurtlanden. Antoni zou misschien helpen met de zaak van mijn vader, waar ik erg dankbaar voor was. "Ik zal het dit weekend voorstellen aan Meneer Silva, maar ik kan nog niks beloven"

Ik knikte. "Bedankt voor je hulp, en alle moeite" zei ik glimlachend. Hij wuifde het weg en de serveerster kwam aangelopen. Ze zette twee borden neer met patat en een perfect, klaargemaakte hamburger. Genietend stopte ik een patatje in mijn mond, en tot mijn grote spijt belandde het weer op mijn bord. Terwijl ik wapperd met mijn hand voor mijn mond bewoog, dronk ik een grote teug water uit het glas.

"Heet patatje?"

Lachend keek Mingyu me aan wat mij een 'grappig hoor'-gezicht opbracht. Nadat we klaar waren met eten reden we terug, en zette Mingyu me neer voor mijn huis. Ik opende vervolgens de voordeur en zag het tv licht brandde in de woonkamer. Langzaam liep ik erheen en zag mijn moeder op de bank, die hoogst waarschijnlijk in slaap was gevallen.

Door niet al te veel geluid te maken schuifelde ik naar de houtenmand in de hoek van de kamer en pakte een wollen kleedje. Voorzichtig lag ik het over mijn moeder heen en vervolgde mijn weg naar mijn eigen slaapkamer. Ik knipte het lichtje aan, dat zich boven mijn bed bevond en wurmde me in een joggingsbroek en een oversizde sweater. Even later sloeg ik de dekens over me heen en sloot mijn ogen.