bir deniz kenarındayım. öylesine sarkıtmışım ayaklarımı ve az sonra kollarında, sımsıkı sarılmışım boynuna. dünyada bundan başka yokmuşçasına içime çekmişim huzuru. hava karardığında ayağa kalkıyorum. ceketime uzanıp, çekiyorum yerden. bir kaç bakıştan kaçıp dümdüz yürüyorum. ''seni çok seviyorum. bak bu gökyüzü şahit, seni ondan dahi sakınıyorum.'' gülümsüyorum. yanımdan geçen küçük kız kendine sanıyor ve oda bana karşılık veriyor. ''sen benim huzurumsun. asla kaybetmeyeceğim huzur.'' son hızla sokağı dönüyorum. çantama sımsıkı sarılmış vaziyetteyim. başımı yere eğmiş, nasıl gülümsüyorum hala. sonunda dayanamıyorum. boş sokakta patlatıveriyorum gür kahkahamı. ''dimi..dimi? ben..asla..kaybetmeyeceğin..huzurun.'' elimin tersiyle burnumu siliyorum. ''tek farkımız, ben sadece senin kollarındayken duyuyordum bunları. ama sen, bunu her kola söylüyordun.'' bir sokak daha atlıyorum ve saymayı bıraktığım adımlarımı caddeye yöneltip, dönüyorum. yalpalıyorum. çantamı, hatta peçetemi yere düşürüyorum. beni kollarıyla iyice sarıyor. ''ah sevgilim, ne kadar güzel olduğunu bir bilsen.'' caddede bir kediye rastlıyorum. benim gibi çaresiz gözüküyor. yanına gittiğimde kaçıyor ve çantamı tekrar kaldırıma düşürüyorum. kendimle beraber. ''kim kırıyor seni bu kadar? söyle bana.'' nefesimi dışarıya üflüyor ve ufak çaplı çığlık atıyorum. ''sen! sen diyemedim..sen! ortalıkta hiç kedi kalmıyor. kulaklığımı kulağımdan çektiğimde kopardığımı anlıyorum ve çöp kutusunun yanına fırlatıyorum. ''bak sende bana aynısını yaptın.'' çok sızlanıyorum. ellerimi yüzüme bastırıp ağlamaya başlıyorum. hıçkıra hıçkıra.. elimi kalbime daldırıp çıkarmak isteyecek kadar çok ağlıyorum. haketmedim diyorum her gözyaşımda. haketmedim lan! yanıma biri oturuyor. o benim içimdeki çocuk. gülüyor bana. ''filmlerde böyle çaresiz kızların uçurumdan çıkmaları için hep kahramanlar olur değil mi, senin neden yok?'' yerden destek aldığım an kayboluyor. ayağımı öne atıp kalkıyorum. çantamı omzuma atıp son kez geriye bakıyorum. benden kalan tek şey korkak gözleriyle uzaktan izleyen kedi oluyor. adımlarım bu sefer hızlı ve keskin. çünkü geri gelmesen bile beklerim, bilirsin.
