POSSESSIVE 20: Andrius Salazar

CHAPTER 26

CHAPTER 26

IVY woke up feeling tired yet contented. She even purred like a cat as she stretch her body and open her eyes. Nang bumaling siya sa katabi, napangiti nalang siya ng maalala ang pinagsaluhan nila kagabi.

Andrius didn't sleep until he compensated for what has happened in the sofa, when he came fast. Hindi siya nito pinatulog at halos magdamag silang nagtalik.

He took her in the sofa, in the center table, in the shower and in bed. Lahat yata ng posisyon na puwedeng niyang maisip ay nagawa na nila ni Andrius kagabi.

And she enjoyed it. She enjoyed being wild with Andrius who didn't stop until she's sated.

Umayos siya ng higa saka yumakap kay Andrius na nakatikod sa kaniya. Dahil sa posisyon nila, kitang-kita niya ang mga kalmot at marka nito sa likod na kagagawan niya.

Ivy never thought that she could be this wild in bed. Nawawala ang inhibisyon niya sa katawan kapag si Andrius ang kasama niya.

She pressed her body against Andrius' back earning a groan from him.

"I can feel your breast, baby." Inaantok ang boses nito, "don't make me hard. I'm still sleepy."

Mahina siyang natawa saka pinatihaya ang binata at kinubabawan niya ito saka akmang hahalikan ng sumigid ang kirot sa sentido niya.

Isinubsob niya ang mukha sa dibdib ni Andrius habang pilit na nilalaban ang pumipitik na kirot sa sentido niya.

"Baby? You okay?"

Nahihirapang tumango siya saka ibinagsak niya ang katawan sa kama at sinapo ang ulo. "My meds..."

Andrius automatically left the bed to get her medicine, "You're gonna be okay."

Ivy is in fetus position while she clutch her head. She was trying to hold herself from screaming because of pain. Pilit niyang nilalabana ang sakit habang mariing nakapikit ang mga mata at kagat ang pang-ibabang labi.

Don't scream, Ivy. Don't scream! You're gonna scare Andrius! 'Yon ang nasa isip niya habang namimilipit sa sakit.

"Baby... here..."

Andrius cradle her head and help her take her meds. Nang mainom niya ang gamot masuyo siyang niyakap ng binata hanggang sa unti-unti ng humupa ang sakit ng ulo niya.

Nanghihinang iminulat niya ang mga mata at nakita ang nag-aalalang titig sa kaniya si Andrius.

"Your nose is bleeding..."

Mabilis niyang inabot ang tissue sa bedside table saka inilagay iyon sa ilong niya para hindi kumalat ang dugo.

"Baby—"

"I'm okay."

Pinilit niya ang katawan na umupo saka nanghihina pa ring ihinilig ang ulo sa balikat ng binata. "This happen sometimes... I'm sorry that you have to see me like this."

Hindi nagsalita si Andrius. Basta niyakap lang siya nito hanggang sa maramdaman niya ang panginginig ng kamay nito.

She holds his hand and squeezed it. "I'm okay... I'm okay."

Humigpit pa ang yakap nito sa kaniya. "I'm scared." Pag-amin nito. "I don't want to lose you again, Ivy. I don't think I'll survive this time."

The fear and pain in his voice... it seeped through her heart. "I'm okay. I'm really okay."

Pinakawalan siya nito sa pagkakayakap saka masuyong sinapo ang mukha niya at pinakatitigan siya. "Don't scare me like that again."

"This will happen again." Malungkot siyang ngumiti. "At suguradong matatakot at masasaktan ka na naman kapag may mangyaring masama sakin." Nagbaba siya ng tingin. "Tinatanong ko ang sarili ko kung bakit ako umalis at iniwan ka noon. Maybe I want you safe and it's a selfless act because I love you. And now, I'm hurting you again—"