cocain girl // gxg

eleven

evin önüne geldiğimizde taksiciye parasını verip, kath'i yarı baygın bir halde taksiden indirdim.evin kapısına ulaştığımızda, hem kahkaha atıyor hem de ne dediğini anlamadığım şeyler mırıldanıyordu.anahtarla kapıyı açarken derin bir nefes aldım.umarım halsey bir sorun çıkartmaz...

ışıkların kapalı olduğunu görünce, halsey'in uyuduğunu sanıp rahtaladım.kath'i eve sokup,salonun ışığını açtığımda bir çift fal taşı gibi açık gözlerle karşılaşmayı beklemiyordum.kath, ayılmış durumdaydı.ve benden önce koltuğa oturup,"aaa halsey, bu nasıl güzel bir tesadüf!"dedi yapmacık bir ifadeyle.onunla dışarı çıktığıma pişman olmuştum.halsey kath'i takmayıp sinirle oturduğu koltuktan kalktı ve bileğimden sıkı bir şekilde tutarak beni kendi odama sürükledi.oda karanlık olmasına rağmen birimiz bile ışığı açmaya tenezzül etmemiştik.duvarla arasında sıkışık olduğumu farkettiğimde cidden ne kadar tehlikeli bir pozisyonda olduğumuzu düşündüm.düşüncelerimi halsey'in bağırışı böldü."onunla görüşmemen için uyardım.görüştün, bir şey demedim.şimdi bir de ondan hazmetmediğimi bildiğin halde eve mi getiriyorsun!?" gözlerim bağırışından dolayı anında dolarken, hızlı bir şekilde duvarla arasından sıyrılıp salona gittim."kath, üzgünüm bu gece burda kalamazsın.annemler geliyormuş." kath, oturduğu koltuktan kalkıp "pekala, görüşürüz"dedi ve evi terketti. bir süre arkasından öyle baktım ve halsey'in "bağırmak istememiştim."laflarına aldırış etmeyip akan gözyaşlarım eşliğinde kendimi odama girip kapıyı kitledim.beni umursaması canımı yakıyordu, canımı yakmaktan öte umutlanıyordum...

biraz acele yazdığım bir bölüm oldu, özür dilerim :( iyi kötü yorumlarınızı esirgemeyin görüşmek üzere!