Girl Code
Part 9
Dinsdag 18 juni
P.O.V Mae
Amber heeft ons niks anders meer gezegd dat haar laatste berichtje, "Sorry dat ik niks heb laten weten, ben het totaal vergeten.. Spijt me Talk to yall later" Ik ben nog steeds boos op de manier hoe zij omgaat met deze situatie. Ze weet als zo lang dat elke maandag meiden dag is en dat plotseling is ze dat vergeten? Je kan me niet wijs maken dat je dat ineens vergeet.
Vandaag hebben Liv, Hailey, Faye en ik besloten om, zonder haar wat te laten weten, naar het terras te gaan. Misschien dat we haar tegen komen in Amsterdam als we daar zitten met ons vieren. Op het moment maak ik me klaar, ik zal de meiden zien bij centraal station. Faye en ik zullen buiten samen wachten. Ik trek mijn kledingkast open en ik pak een wit shirt en een korte spijkerbroek eruit. Op het shirt staat het logo van Ralph Lauren. Ik doe er simpele sandaaltjes onder en steek mijn haar in een warrige knot. Om half 2 hebben we afgesproken. Als ik op de klok kijk zie ik dat het bijna kwart over 2 is. Eigenlijk precies op tijd om nog rustig naar het station te fietsen. Ik pak een klein tasje van de grond af en loop naar onder.
'Doei pap en mam, ga naar de stad!' roep ik. Geen antwoord. Ik haal mijn schouders op en pak de huissleutels en loop door de garage door om mijn fiets te pakken. Mijn ouders negeren mij vaak. Tenslotte ben ik ook nog eens enig kind dus ik kan niet eens wat delen met mijn zusje of broertje. Vroeger kwetste het me heel erg als mijn ouders niets zeiden, maar ik leef er nu al zo lang mee dat het me niet eens meer kan schelen. Mijn oma heeft me merendeels verzorgd had ze me verteld toen ik 18 werd. Mijn oma voelt ook aan als mijn moeder.
Ik loop de garage uit met mijn fiets, sluit de deur en fiets rustig naar het station. Zoals ik als zei, ben ik dus opgegroeid bij mijn oma. Mijn ouders hadden nooit het een kinderwens maar wilde me ook niet afstaan. Wat waarschijnlijk wel beter was geweest, zodat ik ouders had die wel om me gaven. Ik mis het wel om een broer of zus te hebben, iemand die je beschermd of die je zelf moet beschermen. Dingen leren van elkaar of kleding stelen.
Zodra ik op het station aan kom zet ik mijn fiets in de fietsenstalling en loop ik naar Faye die er al stond.
'Hey Mae' Ze zwaait. Ik zwaai terug.
'Hey Faye' Zeg ik terug. Ik geef haar een knuffel. 'Jij nog wat van Amber gehoord?' Ze schudt haar hoofd.
'Niks, jij?' 'Ik ook niet.' Ze haalt haar schouders op. 'Ik denk niet dat we dat nog krijgen' zegt ze.
'Nou ja, we hebben het ook gezellig met ons vieren.' Zeg ik. Hailey en Liv komen uit het station gelopen. 'Hey schatjes' Ze geven Faye en mij een knuffel en we lopen door naar het centrum om een terrasje te zoeken. Gelijk de eerste beste waar nog plek is gaan we zitten en Ik pak de dranken kaart. Er komt een vrouw naar ons toe gelopen.
'Kan ik jullie helpen?' vraagt ze met een vriendelijke lach. Ze heeft een zwarte polo aan met de naam van het café en haar haar is opgestoken.
'eh, ja. Doe mij maar een witte wijn' Zegt Faye. Ze kijkt naar ons.
'Maak er maar 4 van' zeg ik. De vrouw knikt en loopt weg nadat ze het had opgeschreven.
'Ze vroeg niet naar mijn ID' zegt Hailey.
'anders was jij als enige aan de cola' Grapt Liv. Ik pak mijn telefoon en maak een foto van de kaart om het in mijn verhaal te zetten. Niet veel later komen onze wijn.
'Wacht met drinken, maak eerst een foto' Zeg ik. Ik doe mijn glas omhoog en de andere doen het ook tegen mijn glas. Ik maak een foto en tag de meiden erbij en zet het in mijn verhaal op instagram. 'proost'
Ik neem een slok van de wijn en kijk rond naar mijn vriendinnen. Dit zijn tenminste echte vriendinnen. Zij zouden nooit de regels verbreken.
YOU ARE READING
Girl Code
Teen Fiction5 vriendinnen hebben een girl code over jongens. Door een ding kan alles veranderen. Wordt de code verbroken door een van de meiden of laten ze de jongens maar langs zich lopen? Wat zou er gebeuren met hun vriendschap als de code wordt verbroken?