Girl Code

1.1 Girl Code

Girl Code

Part 11

maandag 24 juni

P.O.V Amber

Het is half acht in de ochtend en ik staar nog steeds naar de zelfde foto. Slapen lukte haast niet, ik zag letterlijk beelden. Ik sta op van bed en kleed me aan. Op de een of andere manier moet ik het ook goed krijgen met mijn vriendinnen voor mijn stomme leugen. Waarom loog ik ook? Waarom zei ik dat ik het was vergeten? Natuurlijk was ik het niet vergeten. Ik wilde graag bij hem zijn, daarom zei ik dat maar. Het was absoluut niet waar. Nu ben ik hun kwijt door hem.. Wat kan ik doen om het goed te krijgen met hun, vooral Mae. Zij was degene die me als sinds het begin dat ik Dylan ken niet kon accepteren. Dat is jammer. Ik weet dat iedereen rond 1 altijd in Zaandam was op maandag. Liv zal om 9 wel wakker zijn en tegen die tijd neem ik de trein naar Zaandam. Hoe dan ook moet ik dit goed krijgen.

Ik trek mijn kledingkast open en pak een witte croptop van een stapeltje met al mijn croptops. Uiteindelijk besluit ik om er een denim short onder te doen. Ik loop naar onder en maak wat ontbijt klaar voor mezelf. Alles is nog dicht, dus ik neem aan dat mijn ouders nog slapen, althans mijn moeder. Papa begint weer meer te werken na een tijdje. Ik ga met mijn ontbijt op de bank zitten en kijk wat tv. Er is ook niet veel op.

Zodra ik mijn ontbijt op heb, loop ik terug naar de keuken om mijn bord op te ruimen. Ik kijk naar de klok. Ik ben moe.

Ik loop naar boven om mijn tasje te pakken en doe er mijn sleutels, portemonnee en telefoon in. Ik doe mijn haar in een paardenstaart en trek mijn nike air force aan. Waarschijnlijk mijn favoriete schoenen, merk ik. Ik draag ze heel veel. Ik loop de trap weer af naar onder en maak een briefje voor mama.

''ben naar de meiden x Am''

Ik loop naar de garage om mijn fiets te pakken en fiets door naar het station. Ik heb geen zin om de tram in te gaan, bovendien heb ik daarvan de tijden niet eens gekeken. Zodra ik op het station aankom zet ik mijn fiets in het fietsenrek en sluit hem af. Ik stop de sleutel in mijn tas en loop het station in. Ik pak mijn ov uit mijn portemonnee en check me in bij de paaltjes. Ik kijk naar het bord waar staat aangegeven waar de treinen vertrekken. 08:49 op spoor 8, lees ik. Ik loop door naar spoor acht. Over 5 minuten vertrekt de trein naar Zaandam. Snel stap ik in en zoek een plekje uit. Ik plug mijn oortjes in mijn telefoon en zet mijn afspeellijst aan. De trein vertrekt eindelijk vanuit het station en ik kijk naar buiten.

Na een tijdje kom ik aan in Zaandam. Ik sta op van mijn stoel waar ik op zat, en loop naar de deuren. Zodra de trein tot stilstand komt te staan druk ik op het knopje om de deuren open te maken en loop ik de trein, en het station uit. Het is gelukkig niet heel ver om te lopen naar Liv haar huis. Als ik voor het huis van Liv sta aarzel ik of ik zal aanbellen. Ik voel me behoorlijk schuldig over het feit dat ik ze heb laten zitten vorige week maandag en ik nu gewoon voor de deur sta omdat ik niet weet wat ik met Dylan moet. Zonder na te denken druk ik op de bel. Na een poos hoor ik geritsel aan de andere kant van de deur en wordt de deur open gedaan. Liv kijkt me een beetje arrogant aan.

'Wow, je bent ons niet vergeten?' zegt ze een beetje bot. Ze veegt een pluk haar uit haar gezicht.

'Liv, ik kan het uitleggen..' Zeg ik. Ze gaat een beetje aan de kant als teken dat ik binnen mag. Ik begrijp haar reactie volkomen. Ik heb me gedragen als een bitch naar hun. Ik had ze nooit mogen laten vallen voor een jongen. Bovendien trapte ik er ook nog eens in om verder met hem te gaan. Ik volg Liv naar haar kamer.

'Volgende week is Hailey jarig, je komt wel toch?' Vraagt ze nu met een stuk lievere toon. Ik knik.

'het spijt me echt van wat ik heb gedaan' Zeg ik tegen Liv. Ze zucht.

'Luister Am, ik ben niet heel boos maar het feit dat je loog tegen ons dat je het vergeten bent.. Je had op zijn minst nog kunnen zeggen dat je me die jongen wat ging doen.' Liv slaat haar armen over elkaar.

'Ja, dat had ik moeten doen..' Ik staar mijn witte nikes. De bel gaat en Liv loopt weer door naar onder. Ik hoor een paar stemmen. Waarschijnlijk Hailey, Mae en Faye. Daarna hoor voetstappen steeds dichterbij komen.

'Wie ben jij?' Het is Mae die spottend klinkt. Ik rol met mijn ogen in mijn gedachtes. Ik kijk op naar haar. Haar blik staat zwaar geïrriteerd, het kan me even niks schelen. Ik wil mijn verhaal kwijt.

'Wat kom je doen?' vraagt Faye. Zonder daar echt antwoord op te geven begin ik aan het verhaal met Dylan.

'Het spijt me echt heel erg wat ik heb gedaan. Ik had dit niet moeten doen, het was stom van me. Maar iets in mij zei dat ik voor hem moest gaan, dat maakt natuurlijk niet goed dat ik jullie moest vergeten. Ik wilde meer van hem te weten komen en ik ben ook een aantal keer bij hem geweest, hij bij mij en we zijn een paar keer wat gaan doen.' Leg ik nog uit.

'Waarom ben je dan hier' Zegt Hailey.

'Ik wil mijn excuses aan bieden, en..' ik pak mijn telefoon. 'We hebben niks en dat geeft hem ook geen reden om niks met andere meisjes te doen maar we zijn verder gegaan dan alleen zoenen en ik dacht dat hij mij ook wel leuk vond en niet om alleen maar nummertjes te maken...' ik laat de foto zien aan de meiden van een zoenende Dylan met een ander meisje.

'Jullie hebben seks gehad?' Vraagt Mae. Ik knik langzaam. Ze barst uit op me, ik voel het.

'Dat is echt dom, Am. Straks is hij een of andere loverboy en ben je dus zo simpel het bed in te krijgen. ' Zegt Faye.

'Zo makkelijk ben ik niet.. Ik vond hem gewoon echt leuk, hij was lief en zorgzaam. Ik dacht gewoon.. dat.. ' Ik zucht diep. Liv komt naast me zitten.

'Heb je hem een bericht gestuurd?' vraagt ze. Ik schud mijn hoofd.

'nee tuurlijk niet, straks denkt hij what the fuck is je probleem ofzo' Zeg ik.

'Ik denk dat je wel een verklaring verdient en als hij je echt maar een one night stand vond dan was hij niet de ware voor je' Liv wrijft even over mijn bovenarmen.

'Mee een' zegt Hailey. 'Ik denk dat je het beter kan zeggen en kan je daarna gelijk zien wat voor soort gast hij werkelijk is' Ze heeft gelijk. Ik open mijn berichten en begin met typen.

Ik: Hey, gezellig gehad gisteren? Ik zag een foto van jou met een meisje zoenend.

Ik kijk mijn vriendinnen aan.

'Ik vind je nog steeds dom' Zegt Mae.

Dylan: Hey, ja daarover... Sorry

'Hij zegt sorry' Lees ik van mijn telefoon af.

'Ja natuurlijk zegt hij dat, om je te lokken voor nog een nachtje' Lacht Faye.

'Meiden, serieus' Waarschuwt Liv. Ik kijk dankbaar naar Liv. 'Zeg tegen hem dat je het niet leuk vind, laat het hem duidelijk merken'

Ik: Moet dat iets goed maken? Een simpele sorry.

Dylan: Nee natuurlijk niet. Ik verwacht het ook niet dat je het tolereert. Maar Amber ik vind je echt een heel leuk, mooi, lief meisje. Je betekent veel voor me en ik lieg niet! Met dat mijn was een grote fout.

Ik laat het Liv lezen. Ik zie haar na denken. 'Vraag of hij wil langskomen, hier'

Ik: bewijs het om langs te komen. Nova Zembla 94 Zaandam.

Dylan: Oke, ik kom eraan. Maar je woont toch in De Pijp?

Ik: Ja, ik ben bij een vriendin, vind je niet erg?

Dylan: nee, ik kom eraan x