Carl's POV
Maaga akong nagising para sa surprise na gagawin ko for Elianna. Kailangan kong humingi ng tawad sa kanya. Ako naman pala talaga yung may kasalanan kahapon eh. Hindi ko siya dapat sinungitan nun kasi ako yung hindi sumipot sa usapan namin. Hayst..I'm being too much drawn to Ara already. That beautiful one. ❤ Opps..focus Carl, focus.
Bumaba na ako nun.
"Hey handsome. Maaga ka yatang nagising ngayon?"-Mama
"Hulaan ko. May tampuhan nanaman kayo ni Elianna at kailangan mong humingi ng tawad noh?"-Paps
I smiled a sad one.
"Yes Paps. Hindi ko siya nasamahan na sunduin si Lukas kahapon."-Ako
"Lukas is home?"-Mama
"Opo Ma. Kahapon nga lang and I was supposed to go with Bub in picking him up at the airport kaya lang tinawagan naman ako ni Ara for our research paper. I totally forgot about my commitment with Bub."-Ako
"And that's something na dapat mo talagang ihingi ng tawad baby boy. So go now. Do something para di na siya magalit."-Mama
"Okay po. Thanks. I'll be going now. Bye Ma, Bye Paps."-Ako
"Take care!"-Mama
"Ingat anak!"-Paps
I just nodded at nagmamadali na ding umalis. It's just 5:30 at mamayang 10:20 pa ang first subject ko. Si Bub naman 10:30 siya so okay lang.
FAST FORWARD
Bumaba ako ng sasakyan. Nagdoorbell ako kina Tita. I bought Bub her favorite breakfast and I'll prepare a breakfast in bed for her.
After minutes of ringing the doorbell, bumukas na rin naman yun pero si Lukas pala ang nagbukas.
"Oh. Ikaw pala. What's up?"-Lukas
"Tss. None of your dirty businesses. Get out of the way."-Ako
"Okay. You're too hot headed for an early morning."-Lukas
"Tss."-Ako
Tumabi siya nun so pumasok na din ako. Naabutan ko si Tita na kabababa lang.
"Oh hijo. Magandang umaga. Ikaw ba yung nagdodoorbell kanina?"-Tita
"Opo. Ahm...si Bub po?"-Ako
"Tulog pa siya. Bakit?"-Tita
"Isusurprise ko po sana. Pwede po ba akong pumasok sa kwarto niya?"-Ako
"Ahh. Breakfast in bed. Oh siya sege. Para di na din siya magtampo sayo. Nasa kusina ang mga kakailanganin mo."-Tita
"Nice! 😊 Thanks Tita!"-Ako
"Oo na. Oh sege, mauna na din ako."-Tita
"Opo. Ingat ka po."-Ako
"Salamat."-Tita at lumabas na din
Pumunta naman na ako sa kusina nun at ihinanda ang dala kong pagkain. After preparing the food, ihinanda ko na din naman muna yung "SORRY" statement ko na ididikit ko sa kwarto niya. After that, umakyat na ako with my materials. Pumasok ako sa kwarto niya. Itinabi ko yung pagkain at idinikit muna yung sorry sa may wall na makikita niya kaagad at bumaba ako ulit. Kinuha ko sa kotse yung boquet of flowers na ibibigay ko sa kanya. Saka ako umakyat ulit ng hindi pinapansin si Lukas. Tsk. Bahala ka diyan. 😑 Galit pa rin ako sayo. 😒
Elianna's POV
Nagising ako dahil naamoy ko yung paborito kong almusal. And nagulat ako nung makita si Carl na nasa harap ko. Pero mas napansin ko yung word na nakadikit sa wall ng room ko.
BINABASA MO ANG
BA'T DI KO BA NASABI? (Completed)
Storie d'amorePaano mo nga ba aaminin sa isang kaibigan na meron kang nararamdaman para sa kanya? Paano kayo mag aadjust? Sasabihin niya bang mahal ka niya o sasabihin niyang hanggang kaibigan lang ang tingin niya sayo? Eh pano kung naghihintayan lang pala kayo...