O T U Z B E Ş

10.4K 629 104
                                    

Final-Part2

Gözyaşlarımı durdurma gereksinimi duymamıştım. Annem ölen insanlara ağladığımı bunların hepsi balık burcu olduğum için diye söyleniyordu.

Burcum balıktı yükselim ikizler. Ne yapacağım belli olmaz her ortamda ağlayabilirdim. Ailemde yine bu düşünceye kapılmıştı.

Bir an kapı çaldı. İçimde bir umut peydah oldu belkide oydu. Gitmemiş , binmemişti o uçağa. Beni bırakamamıştı. Annem kapıyı açtı. Bir süre salona girmedi. Ama ben heyecanla bekliyordum o olabilir miydi?

Yetişememişti belki de. Telefonunda şarjı bitmişti cevap vermemişti. Neden olmasındı ki? Her şey olabilirdi.

Gözlerim salonun çıkışında öylece anneme bakıyordum. Kim olduğunu göremediğim bir kızla konuşuyordu. Bir süre sonra arkasını döndü ve bana seslendi. Hızlı adımlarla oraya ilerlerken annem çoktan mutfağına girmişti.

Kapıda, göremedim. Kapıda kimse niye yoktu? Neredeydi? Hani gelmişti? Gitmemiş beni bırakmamıştı. Başımı yere eğdim. Göz yaşlarım yere damlarken gülümsedim. Çokca gülümsedim. Çünkü kapının önünde bir not vardı. Belkide ondandı. Elime aldım.

Enes'e ,

Gidemedim çillim. Bırakamadım seni işte. Annemlere yalvardım geri dönelim diye. Döndük . Bak hayattayım o uçakta biz yoktuk. Biz binmedik o uçağa sevgilim.

Son kez kalbimi dinleyeceğim.. Ruhlarımız birbirine kavuşsun her sarılmamızda. Sen neresi olduğunu bilirsin çillim. Sen gel. Gerekirse 10 yıl sonra gel ben beklerim. Hep beklemedim mi? Biraz daha beklerim.

Ama sen, çabucak gel yüreği güzelim

XxXx Esra

Çilli | textingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin