Sarıklı (tamamlandı)

١٣

Bilinmeyen:
"Sarıklı.."

"Ben, üzgünüm."

"Oysa sen üzgün gözükmüyorsun."

"Neden yine böyle ifadesiz bakıyor yüzün?"

"Biraz olsun üzgün hissetmiyor musun?"

"Yine cevap vermiyorsun."

"Sarıklı?"

Sarıklı:
"Ne için üzgün hissetmeliyim?"

"Gerçekleri ansızın öğrendiğim için mi?"

"Yoksa beni reddeden babamın, iflas etmesi dışında bir de dibine kadar borçlandığını öğrendiğim için mi?"

"Yoksa babamın intihar ederek astığı bedenini hastaneye taşımak zorunda kaldığım için mi?"

"Yoksa annemin babamın ölümünden sonra kendini gözümün önünde arabanın önüne atmasıyla şimdi yoğun bakımda olması yüzünden mi?"

"Ne için üzgün olmalıyım, bilinmeyen?"

"Hangisi için?"

Bilinmeyen:
"O gün oradaydım."

"Mezarlıkta."

"Ama sen görmedin beni."

"Bir kez olsun kaldırıp bakamdın gözlerinle."

"Biliyor musun?"

"Toprağı kimse böyle güzel sevmedi, sarıklı."

"Kimse senin gibi sadık kalamadı toprağa. Sevgisini saygısızca kirletti ötekiler."

"Sen toprağı güzel seviyorsun sarıklı, bir kez olsun ayırmıyorsun ondan bakışlarını."

"Halbuki baksaydın, gözlerini sana dikmiş ve saçları cenaze törenine rağmen örtülmemiş tek kız olarak, beni gördüğünde anlardın kim olduğumu."

"İki hafta senden haber alamayınca ailenin yanına gittim. Haciz gelmişti ve eşyaları götürüyorlardı. Oradaydın ve öylece izliyordun. Bir başınaydın."

"Baban için üzgünüm,"

"Annen için de."

"Ama sarıklı, senin için üzülmeyi ne zaman bıraktım biliyor musun?"

"Kendini şu acınası hayata adadığın vakit, bıraktım sana üzülmeyi."

"Sen o hayata kapılıp kahramancılık oynamaya başladığında, ben kendi hayatımın kahramanlarını öldürdüm."

"Sen bunların hepsini hak ettin, sarıklı. Sen bunca acıyı hak ettin. Fazlasını da hak ediyorsun."

"Zaten yaşamadığını iddia eden birinden bu sözleri duymak, acıtıyor olmalı."

"Daha da acıtması dileğiyle.."

(görüldü)