HANNAH's POV
Nandito ako ngayon sa labas ng memorial chapel... Believe it or not.. Di ako umiyak nung namatay si Dace.. Why? I dont know.. May feeling kasi ako na makakasama ko padin siya sooner or later ei. Weird. Haaaaaayyy.... Kahit na ganito ang feeling ko... Hinahanap ko padin ang gumawa nun kay Dace... Pero sad to say wala akong nakuhang suspect nor clue na makakatukoy sa sinumang pumatay kay dace... Di ko alam or should i say i didnt expect na mamamatay lang si dace dahil kulang siya sa dugo at di kami nakahanap ng pesteng Type AB na dugo? Maghahanap na nga lang ng dugo, di pa namin nagawa! We're useless! Im d*mn useless! What kind of a friend we are? What kind of a friend i am'? Ni di ko man lang siya naligtas samantalang ako ilang beses na niyang naligtas not only me, also my family... Pero ako? Huh! Wala! As in W-A-L-A !! Wala akong nagawa!
FLASHBACK
Grade 6 palang kami nun ng may nangbubully sakin because im a weak nerd back then. Loner, walang gustong makipagkaibigan, at parang diring diri sakin ang mga schoolmates ko because of my looks.. Naiiyak na nga ako nun but sabi ko... "i dont need friends, all i need is to learn" lagi nalang yan ang sinasabi ko until one day, pagpasok ko palang sa may gate, may mga bumato na sakin ng maxx, dynamite, marsh mallows, mentos, and ofcourse mawawala ba ang spaghetti, coke and harina? Umiyak ako nun di dahil ang dumi ko or napahiya nanaman ako, umiyak ako dahil ang sakit ng maxx at dynamite na tumatama sa ulo ko... Yung mallows naman, di nakakadating sakin kasi itatapon palang hulog na... Then lumapit sakin si Jane, ang super inis sakin because of my 'freakin' attire' daw... Tapos sinabunutan ako... Akala ko walang tutulong sakin pero im wrong.. May isang batang babae na sumigaw ng
"HOY JANE NA KAMUKHA NG PALAKA ANG MUKHA AT MUKHANG KABAYO ANG KAMAY at paa AT PANG KALABAW ANG SKIN BITAWAN NIYO SI HANNAH!" nabigla ako nun kasi kilala niya ko and at the same time natatawa dahil sa sinigaw niyA...
"and who are you b*tch?"-jane... Grade 6 palang kami pero parang mga high school student na kung makipag away...
"its none of your business bitch! And oh! Im not a bitch like you.. So better let go of her before you taste the bitterness of hell my dearest classmate" ang taray lang noh? Naging idol ko nga siya simula nun ei...
"whatever miss oh-so-perfect *roll eyes*"-jane sabay alis.... Napa sigh nalang ako... Ang dumi na ng uniform ko... Wala akong dalang extra... Pano na ako makakapasok sa classroom namin? :'(
"hi hannah! Ako nga pala si dace ^_^ classmate tayo ngayon ^_^"-dace.. Actually kilala ko siya... Siya kasi ang pinakamaganda dito sa CHA... Na siya namang kabaliktaran ko ...
"h-hello"
"you know what? Kailangan mo ding ipagtanggol ang sarili mo... Tara sama ka sakin sa locker. May extra ako dun ^_^ and from now on friend mo na ko and i'll teach you how to fight"-dace....
"t-talaga?"-nakakabigla... Srsly?? Ang isang Candace Smith na almost perfect ay kinakaibigan ang isang manang na nerd na tulad ko???
"yes... Kasi ikaw alam kong di ka plastic unlike my oh so called friends na gold diggers and fame whores"-dace... Hindi na ako magtataka kung bakit ganun.. Pero maswerte parin pala ako kasi wala saking nakikipagplastican...
"s-sige"
Tumayo na ako nun and dun nagsimula ang friendship namin at naging malakas ako
End of Flashback
I miss her ... Sana nandito ka pa dace, sana panaginip lang to... Sana...
SOPHIA's POV
Haaaaaay!! Nandito ako ngayon sa playground... Di ako maglalaro okay? Nandito ako kasi dito kami unang nagkita ni Dace nung grade 6 kami...
BINABASA MO ANG
The Long Lost Legendary Gangsters are NERDS (Editing)
Ação[NOTE]: SOME PARTS ARE MISSING NERDS? "panget" "freak" "weirdo" "weak" ganyan lagi ang naririnig natin diba? pero kung ang mga panget, freak, weirdo at weak na nerds ay ang matagal nang hinahanap ng gangsters? what if "THE LONG LOST LEGENDARY GANGST...
