ในซากเรือเก่าๆ ยังพอมีถุงนอนสภาพดีอยู่บ้าง แต่มันถูกเอามากรีดให้ขาดกลายเป็นผ้าผืนใหญ่พอที่จะปูนอนรองกับพื้นทราย นัมจุนนอนไม่หลับเกือบทั้งคืนเพราะความกังวล เขานอนมองดาวบนท้องฟ้าเผื่อมันจะช่วยบอกได้บ้างว่าพวกเขาติดอยู่ที่เกาะแถวไหน แต่นัมจุนก็นึกเสียใจที่เขาไม่รู้จักที่ทางในแถบนี้สักเท่าไหร่ เมื่อคืนจองกุกกับแทฮยองก็นอนนิ่ง สงสัยจะต่อยกันจนเหนื่อย นัมจุนถอนหายใจก่อนจะยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูเวลา[05:03]
เช้าแล้วแต่ท้องฟ้าก็ยังไม่สว่างมาก นัมจุนลุกขึ้นนั่งมองกองไฟที่มอดสนิทไปแล้ว เขาเปิดขวดน้ำขึ้นดื่มซึ่งมันก็หมดเกลี้ยงก่อนที่เขาจะหายกระหาย ไม่มีอาหารและน้ำก็เริ่มจะหมด นั่นคือสิ่งที่นัมจุนกลัวที่สุด
ในฐานะที่เขาอาวุโสที่สุดในตอนนี้ นัมจุนลุกขึ้นยืนมองเข้าไปในป่าด้านหลัง เกาะนี้ก็ดูอุดมสมบูรณ์อยู่มาก ต้องมีแหล่งน้ำจืดและพวกพืชที่กินได้อยู่แน่ๆ
"แทฮยอง จองกุก ตื่นได้แล้ว"
นัมจุนปลุกแทฮยองและจองกุกด้วยการใช้เท้าเขี่ยๆหลังของคนที่หลับเป็นตายทั้งสอง แทฮยองตื่นขึ้นมาก่อนจะมองนัมจุนด้วยใบหน้าที่งัวเงีย
"นี่มันยังไม่เช้าเลยนะ"
แทฮยองพูดขึ้นก่อนจะทำท่าเหมือนจะกลับลงไปนอนต่อ แต่นัมจุนก็ดึงแขนแทฮยองบังคับให้ลุกขึ้นยืน รวมถึงดึงแขนจองกุกให้ลุกขึ้นนั่งอย่างยากลำบาก
"ไอ้พวกขี้เซา มึงจะหาอะไรกินมั้ยวันนี้ กูหิว"
นัมจุนหงุดหงิดจนพูดหยาบ จองกุกที่นั่งหลับอยู่ถึงกับตื่นเต็มตา
"ไปหยิบเป้แล้วตามกูมาเดี๋ยวนี้"
นัมจุนสั่งก่อนจะเดินถือไฟฉายนำเข้าไปด้านในเกาะ แทฮยองหันมามองหน้าจองกุกก่อนจะยักไหล่ให้แบบงงๆ หยิบเป้มาสะพายตามคำสั่งแล้วเดินตามนัมจุนเข้าไปติดๆ จองกุกถอนหายใจเมื่อเขาถูกทิ้งให้ต้องแบกสัมภาระที่เหลืออย่างเป้กับถังน้ำ
YOU ARE READING
[END AllxJIMIN] "หวง"
Fanfictionจีมินก็แค่หวงแทฮยองที่เนื้อหอมไปถูกตาต้องใจใครต่อใครไปหมดก็แค่นั้น หวงที่ 14 - update 27/10/2018