Mezardan çıkılmış herkez cenaze evine gelmişti barlas hiç birşey düşünmez hale gelmişti öyleki kardeşini bile görmüyordu gözleri keşke diyordu keşke onların gitmesine izin vermeseydim gitmeselerdi o kazada olmazdı diye düşünüyordu kardeşinin anne ve babası ile gitmediğine yaşadığına bile sevinemiyordu ne düşüneceğini bile şaşırmıştı öyle ki kimin ne yaptığını ne söylediğini bilmiyordu
Öyle zorduki ailesini kaybetmesi polis olduğu gün ailesini kaybetmiş ona bile sevinemiyordu
Kardeşi ne halde onu bile görmüyordu gözleri tek bir noktaya odaklanmış sürekli gözleri orda aklında bir sürü cevaplanmayı bekleyen sorular dönüp duruyordu ailesinin ölümüne sebebiyet veren kimdi bu saaten sonra ne yapacak ailesinden kalan tek kişi tek yadigarı kardeşine nasıl bakacaktı bu saaten sonra onun herşeyi olacak onun üzülmesine asla ama asla izin vermeyecekti kardeşi işin yaşayacak onun için dimdik duracaktı şöyle bir etrafına baktı ve kuran okunuyodu ailesi için içeri geçip kardeşine bakmaya gitti kardeşi odasında uyuyodu bu olaylar kardeşinin küçük bedenini çok yormuş ve şimdi mışıl mışıl uyuyordu bundan sonra kendi kendine söz verdi her ne olursa olsun kardeşini asla yalnız bırakmayacak ve ailesinin katilini bulacaktı insanlar birer birer dağılmış artık barlas ve kardeşi tek başlarına kocaman evde kalmışlardı akrablarını falan hiç tanımıyorlardı akrabları anne ve babasına yıllar önce küsmüşler ve bir dahada arayıp sormamışlardı barlas uyuyan kardeşinin yanına gitmiş ve onu uyandırmamaya özen göstererek yavşça öpmüştü
Simay;Abi biz şimdi ne yapacağız artık annem ve babam yok onların yokluğuna nasıl alışıcaz ben şimdiden onları çok özledim abi
Barlas;Bende onları çok özlüyorım ve biz ikimiz birbirimize sahip çılıcaz bu saaten sonra ben senim herşeyin olmak için eliöden geleni yapı cam seni kimselere muhtaç etmeden okutucam ve alimezin yokluğuna hemen alışamasak bile zamanla acımız hafileyecek ailemizin ölümüne sebebiyet verenleri bulucaz hadi miniğim kay birlikte uyuyalım
Zamanın ne getireceği belli olmadan iki kardeş birbirlerine sarılarak uykunun kollarına kendini bıraktılar zamanla ailesinin yokluğuna alışacaklar ama asla onları unutmayacaklardı her bayramda anneler gününde babalar gününde yada herhangi özel bir günde anne ve babasının yokluğunu hissedeceklerdi zaman herşeyin ilacı olmakla beraber neyin ne zaman geleceği belli olmazdı
Evet uzun bir aradan sonra sizlerleyim yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın ballar:)❤🍯
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mucizem ❤polis❤
ChickLit❤Havalı prensin suskun prensesine aşkı❤ İnsan kaderinde ne varsa onu yaşar.Hiç bir insan kaderinin önüne geçemez.Alın yazısında ne yazarsa doğumdan ölüme kadar onunla birlikte yaşar. Yüsra'da kaderinde ne yazıyorsa onu yaşıyordu. Konuşamayan bir i...
