Düşünmeye çalışıyordum ama ismimin ne olduğunu şu an hangi ülke de olduğumuzu ve bir virüslüye dönüşmeden önceki hayatımı.Bunlara dair hiç birşey hatırlamıyordum sadece bir harf 'Z'. Z harfinin yaşadığımız ülkenin bir harfimi yoksa ismimin bir harfimi yada daha zor olan hayatımda önemli olan bir parça mı bilmiyordum.Hala kekeliyor kelimeleri zar zor hatırlıyordum.Hala yaşadığı kaos un etkisinde olan yüzüne bakarak söyleyebildiğimce -hatırlamıyorum ama sen bana 'Z'de dedim.Daha fazla konuşamıyordum onu işaret ettim.Anlamış olsa ki -Sen ismini hatırlayna kadar banada 'M' de dedi.Az da olsa benden korkmuyormuş gibi hissettim ama bir şeyler hissetmeyeli uzun zaman olmuştu.Yanılıyor olabilirdim.O anda bi kıpırdama oldu dışarıda.Penceden hızlıca bir şeyler geçti tahmin ettiğim şeyin olmaması için yalvarabilirdim.Bunlar başka bir tür gibiydi ama ilk virüs kapan insanlar olduğunu düşünüyorum.Vicutlarında deri ve et ten eser yoktu kasları çürümekten renk değiştirmiş ama nasıl olduysa hala sapa sağlam ve sanırsam bizden çok güçlülerdi.Bizden ziyade çok hızlı koşabiliyorlar çok daha esneklerdi vücutlarında kas ve kemikten başka hiç birşey yoktu.Onlar canlı cansız farketmiyor her şeyi yiyebiliyorlardı.İşin kötüsü asla doymuyorlar yedikçe daha çok istiyorlardı.Onlardan bu güne kadar kaçabilmemizin tek sebebi vardı gözlerinin olmaması etrafta ses çıkaran her şeye saldırıp parçalaması bu güne kadar bir çok virüslüyü öldürdüler.Sanırım bunu fark eden sadece ben varım.Onun gözlerine baktıkça daha çok insan oluyormuşum gibi geliyor nedenini bilmiyorum ama onlar dışarıdayken asla ses çıkaramayız !
