Phenomena | Rosékook

tor| Yalancı

Yol boyunca Rosé ile sohbet etmiştik. Rosé benimle yaşıttı, üniversiteye yeni başlamıştı ama Jisoo bizden iki yaş büyüktü. İkisi uzaktan akrabaydı.

"Sen neden buradasın?" diye sordu Rosé. İkimiz küçük bir dereden geçmek üzereydik.
"Evden kaçtım." dediğimde Rosé güldü. Kırmızı saçları güneş ışığının altında daha güzeldi. "Annemle kavga etmiştim."

"Ve çözümü evden uzaklaşmakta buldun?"

"Evet." diye onayladım onu. Özelimi daha dün gece tanıştığım birine anlatmak farklı hissettiriyordu ama kelimeler ağzımdan çıktığında rahatlamıştım. Derenin içindeki büyük taşlardan birinin üzerine bastım ve elimi Rosé'ye uzattım. Yanaklarının aldığı pembe renk çok hoştu. Elimi tuttu ve taşların üzerinden karşıya geçtik.

Jisoo büyük bir huş ağacının önündeydi ve dizlerini yere koymuştu. Elindeki küçük bir aletle ağacın üzerindeki bir oyuğunu karıştırıyordu. Üzerinde kot bir şort ve kollarını açıkta bırakan beyaz tül bir gömlek vardı. Bizi fark ettiğinde başındaki şapkanın ipini çekip çıkardı. "Senin de gelmene sevindim Jungkook." dedi elinin tersi ile terini silerken. Ona gülümsedim ve "Yapacak başka bir işim yoktu." dedim. Kendime ise yalancı dedim. Yapacak bir işin tabi ki vardı: Eve dönmek gibi.

Rosé çantasını sırtından indirdi ve Jisoo'nun yanına gitmeden hemen önce bana bakıp "Annelere küsülmez Jungkook. Bu kendine küsmek olur." dedi.

Motele dönerken elimde tuttuğum küçük kavanoza baktım. İçinde üç çeşit tuhaf görünümlü böcek ve bir tane de bacakları uzun bir örümcek vardı. Rosé bir tanesinin akrep sineği olduğunu söylemişti. Akrebinkini andıran sivri bir kuyruğu vardı. Kavanozu kendimden uzak tutarak ilerliyordum. Resepsiyonu geçip soldaki merdivenden ikinci kata çıktık. Odalarımızın önüne geldiğimizde kavanoza bir bakış atıp Jisoo'ya uzattım.

"Bugün için teşekkürler." dedim gülümseyerek. Fazla sıcak ve haşereli bir gün olmuştu. Jisoo ve Rosé gülümsediler.

"Akşam yemeğini birlikte yeriz, olur mu?" Jisoo elindeki eşyaları kolunun altına sıkıştırmış kapıyı açmaya çalışıyordu.

"Ne yiyeceğiz?" diye sordum. Öğlen de onların getirdiği atıştırmalıklardan yemiştik. Motel yemek servisi verecek kadar lüks değildi.

"Aşağıda bir mutfak var." dedi Rosé. "Geldiğimiz ilk günün akşamında orada ramen yapmıştık."

Anladığımı belirtircesine kafamı salladım. "Sahi siz kaç gündür buradasınız?" diye sordum. Motelde neredeyse onlardan başka birini görmemiştim. Bu, üzerimde gerçek üstü bir his yaratmıştı.

"Cuma günü." diye cevapladı Rosé sorumu. Yeni bir soru soracağımın farkında gibiydi, kaşları kalkmıştı ve sorumu bekliyordu.

"Burada kalan başka müşteriler var mı?" diye sordum ve sonra "Ben sizden başkasını görmedim." diye ekledim. Rosé'nin yüzünden belirli belirsiz bir ifade geçti. Anlaşılan onlar bunu fark etmemişti ve şimdi benim sorumla, akıllarında buranın tenha olması kocaman bir yer edinmişti.

"Geldiğimiz ilk gün aşağısı kalabalıktı aslında." dedi Jisoo. Kolunun altına sıkıştırdığı eşyaları ve sırt çantasını odalarına bırakmıştı. Rosé ve ben kapının tam önündeydik.

"Yukarı kattan da sesler geldiğini hatırlıyorum."

İstemsizce odalarının içine göz attım. Girişte büyükce bir dolap vardı. Kapağı camdan olan dolabın içinde eski basım kitaplar ve birkaç süs eşyası duruyordu. İki kişilik masa ve yerdeki halı oldukça antik bir hava katmıştı bu odaya. Kızların eşyaları masanın üzerindeydi. Kavanozlar ve tuhaf metal aletler bir yığın halindeydi.

"İçeri gelmek ister misin?" Jisoo'nun sorusu ile başımı geriye çekerek odayı gözlemlemeyi bıraktım. Jisoo gülümseyerek bana bakıyordu. Fazlasıyla utanmıştım.
"Benim aşağı inerek ne kadar kalacağımı belirtmem gerekiyor." dedim.

"Ne kadar kalacaksın?" Soru Rosé'den gelmişti. Bakışlarımı ona çevirdim. "En azından bir gece daha." dedim.

Ormanda bir şey olacak sandınız öyle değil mi? Ehuehuehe. Umarım bölümü sevmişsinizdir. Görüşlerinizi bekleyeceğim. Akşama yeni bir bölüm atacağım o zamana kadar kendinize iyi bakın.

Medyadaki çalışma poliackova adlı bir kullanıcıya aittir.

Sevgilerle, büyücünüz.