Nakasakay na naman ulit si Josh sa barko at kagaya rin ng dati noong unang samapa niya sa barko ay ginawa naming constant ang communication namin.
Kung ano 'yong ginagawa namin noong nasa barko siya dati ay gano'n pa rin kami ngayon.
Chat! Video call.
Hindi ko iniisip ang mga araw na wala siya sa tabi ko hanggang sa 'di ko namalayan na dumating na pala ang araw. Ang araw na pinapangako sa akin ni Josh na uuwi siya dahil first anniversary namin.
Dumatibg na ang araw ng anniversary namin pero walang Josh ang nagpakita sa akin.
Text or call na mula sa kanya ay wala akong natatanggap.
Umaga, tanghali at dumating nalang ang gabi ay hindi talaga siya dumating.
Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko. Kinakabahan na parang nagagalit ako sa kanya na parang gusto kong umiyak. Ewan! Nakakagalit siya.
Umaasa kasi ako na darating siya. Pinapangakuan niya ako e.
Mga 8:00 pm ay papasok na sana ako sa kwarto ko para matulog nang may taong bigla nalang pumasok sa aming bahay.
Nang makita ko kung sino siya ay sobra ang saya ko dahil dumating siya.
Dumating si Josh sa anniversary namin.
Hindi ko masukat ang kasiyahang naramdaman ko. Abot langit ang pasasalamat ko dahil tinupad ni Josh ang pangako niya sa akin.
Sini-celebrate namin ang first anniversary namin.
He give me a ring as a sign of his love na binili niya dati pa doon sa Italy noong dumaong sila doon. He bought it daw para e-gift niya sa akin for our first anniversary.
"Zain, I want you to be my first and my last." sabi niya habang isinusuot niya ang singsing sa daliri ko.
I am the happiest Guy habang sinusuotan ng singsing.
Walang malagyan ng kasiyahan ko. Sobra sobra ang sayang naramdaman ko.
I give him hug and kisses beacause I really love and miss him.
After ng celebration namin ay always akong pumunta ng simbahan at nagsindi ng kandila para magpasalamat. Natuto rin si Josh sa ginagawa ko kaya pati siya ay nagsisindi na rin ng kandila.
After naming magsindi ng kandila, pumunta naman kami sa simbahan nila.
Pagdating namin doon ay ang dami ng tao.
"Bakit ang daming tao? Wala naman kayong worship ngayon ah!" takang tanong ko kay Josh.
"Birthday kasi ng Pastor namin." sagot niya.
"Ahh."
Pumasok kami sa simbahan.
Nang makita ko na ang Pastor nila ay nag-bless agad ako sa kanya. Nakasanayan ko din kasing gawin sa kanya ang mag-bless.
Everytime din kung may travel kami ni Josh ay huhimingi kami ng basbas sa pastor nila.
Halo-halo lang ang mga tao na naki-celebrate sa birthday ni Pastor.
And then suddenly may biglang tumawag kay Josh.
"Hi Josh! Kumusta ka na?" boses ng isang lalaki.
I looked at him. His very handsome and a decent guy. Parang medyo bata pa siya sa amin ni Josh kung tingnan. Parang 2 years younger. Ewan!
I looked at Josh. He didn't utter any words. He just stared the guy infront of him.
I am confused. My mind is in commotion.
Hala! Sino 'yong lalaking tumawag kay Josh? Abangan!!!!
Please vote and comments Guys! Thanks!
BINABASA MO ANG
Hintayin Mo Ako Sa Langit
General Fiction"23 years and my life is still. It took me sometime to have the courage para magsalita pero I think, I need someone whom I could leave my heart and took care of it. And it's really you! I don't know why but may mga bagay talaga na hindi natin mae-ex...