La vie

•55•

80 ψήφους και 60 σχόλια? Είναι το τελευταίο κεφάλαιο γκαϊζζζ

Το επόμενο πρωί ξυπνάω νωρίς για να μαζέψω και τα τελευταία πράγματα που έχουν μείνει απο χθες πριν ξυπνήσει η μικρή. Σε λίγο θα πάμε βόλτα στο πάρκο με τους υπόλοιπους και αναρωτιέμαι αν θα είναι κι εκείνος μαζί μας.

Δεν θα πώ ψέματα,χθες βράδυ τον σκεφτόμουν συνέχεια και σίγουρα θα ήθελα να κάνω μια τελευταία προσπάθεια για μας αλλα ακόμα δεν είμαι έτοιμη, άλλωστε ήμασταν χωριστά δύο χρόνια, τα πράγματα στις ζωές μας έχουν αλλαξει.

"Μαμά πάμε στο πάρκο" Ακούω τη μικρή να τρέχει και να έρχεται στη κουζίνα και ξεφυσάω που για ακόμα μια φορά δεν με άκουσε και κατέβηκε μόνη της τις σκάλες.

"Τι έχουμε πεί Maya; Δεν κατεβαίνουμε τις σκάλες χωρίς τη μαμά" Της θυμίζω κι εκείνη σκύβει το κεφάλι της και μου υπόσχεται οτι δεν θα το κάνει ξανά, όπως κάνει πάντα.

"Τώρα θα πάμε στο πάρκο; " Πετάγεται και με κοιτάζει χαμογελαστή και γελάω ενώ της βάζω να φάει για να φύγουμε πιο γρήγορα.

Περιμένω να φάει ενώ εγώ έχω ήδη τελειώσει το πρωινό μου και όσες δουλειές μου είχαν μείνει και καθώς μιλάμε ακούω το κουδούνι και πηγαίνω να ανοίξω, σήμερα ήρθε νωρίς ο Arthur μάλλον.

Ανοίγω τη πόρτα και μου παίρνει λίγο για να συνηθίσω οτι θα βλέπω συχνά μπροστά μου τον Harry.Απορώ τι θέλει εδώ αλλα δεν του λέω τίποτα, τον αφήνω απλά να περάσει μέσα.

"Καλημέρα, που είναι η Maya; " Με ρωτάει χαμογελαστός και του δείχνω προς τη κουζίνα, πηγαίνει κατευθείαν εκεί και πριν καν φτάσω ακούω το γέλιο της μικρής.

"Maya δεν θέλεις να ντυθείς; Θα αργήσουμε για το πάρκο"Της λέω και κατσουφιάζει που θα πρέπει να αφήσει τον Harry αλλα τελικά με αφήνει να την ανεβάσω πάνω ενώ εγώ κατεβαίνω ξανά κάτω.

Απο λεπτό σε λεπτό ο Arthur θα είναι εδώ και δεν ξέρω αν θέλω να έρθει ή οχι. Τελικά τον παίρνω τηλέφωνο και τον ενημερώνω οτι θα πάμε μόνες μας στο πάρκο. Δεν ήθελα να υπάρξει πάλι η αμήχανη ατμόσφαιρα μεταξύ των τριών μας.

"Λοιπόν, γιατί ήρθες;" Τον ρωτάω οταν μπαίνω στη κουζίνα που με περιμένει.

"Δεν έπρεπε; Σκέφτηκα να πάμε όλοι μαζί στο πάρκο" Γνέφω με μια κίνηση του κεφαλιού μου και δεν ξέρω τι άλλο να πώ.

"Θα με περιμένεις να ετοιμαστώ; Η μικρή ντύνεται" Τον ενημερώνω και γνέφει.

Ανεβαίνω στο δωμάτιο μου για να ντυθώ κι εκείνος με ακολουθεί και πηγαίνει στο δωμάτιο της για να τη βοηθήσει και να με περιμένουν όσο εγώ ντύνομαι.