Moriarty Sherlocka bakarak tehtitkar bir sesle konuştu.
"Senin kalbini cayır cayır yakacağım"
"Güvenilir kaynaklardan öğrendiğime göre,bende ondan yok."
ama bu bir yalandı ve Moriarty zeki bir adamdı.
Jim gözleri kısa bir süreliğine Johna kayarken k...
6 ay sonra... Sherlock uyandığında yanında Johnu bulamadı. Uyku mahmurluğuyla etrafa bakarken bi anda bu gün yapması gereken şey aklına geldi. Gözlerini kocaman açıp bi anda doğruldu. "John!" Aşşağıdan yanıt gelmesi üzerine Sherlock derin bir nefes verdi.Hala uyandığında yanında Johnu bulamayınca paniğe kapılıyordu. Hemen duşa girip hazırlıklara başladı. ...
Sherlock; Aşşağı indiğimde Johnun özel tarifi olan pankeklerin kokusunu alıyorum. Yemek yapan Johna yaklaşıp arkasından sarılıyorum. Bana dönmesede gülümsediğini biliyorum. Arkasını dönüp dudaklarıma uzanıyor.Ayrıldığında "Günaydın sevgilim deyip"tekrar öpüyor. Ona sarılıyorum. Sarılırken farkettiğim şeyle kaşlarımı çatıyorum.Bu sahne bi yerden tanıdık geliyor.John kaybolduğunda gördüğüm rüyam aklıma geliyor. O zamanlar Johnla bu şekilde olmak sadece bir rüyaydı.Şimdi bütün gerçekliğiyle burda..Bana sarılıyor. Benden ayrılıp neredeyse fısıldıyor; "2 dakikaya hazır olurlar,masayı kurmama yardım etsen fena olmaz Sherlock." Bunun üzerine masayı kurmaya başlıyorum. 2 dakika 23 saniye sonra masaya oturuyoruz. Johnun erkenden kalkıp hazırladığı pankeklerin tadına bakıyorum. Gözlerimin içine bakıyor.Beğendiğimi belli etmek için başımı sallayıp onay veriyorum. Bu sırada cebimden kendini belli eden yüzük kutusunu düşünüyorum. Normalde onu yemeğe götürüp orda teklif edicektim ama şuanki ortam daha uygun geliyor.Evde gözlerimi gezdiriyorum. Bu ev..Bu ev bana Johnu kazandırdı.Tüm maceralarımızı bu evde yaşadık.Burdan daha iyi olamaz diye düşünüp derin bir nefes alıyorum. Yazar; Sherlock heyecandan elleri titresede bir yudum su içmek için bardağa uzandı. Bunun yerine bardaktaki tüm suyu kafasına dikip Johna baktı. John hiçbirşeyden haberi yokmuş gibi davransada aslında iki gündür malum teklifi bekliyordu. Sherlockun cebindeki yüzüğü 3 gün önce yakalamıştı bile... Sherlocka göz attığında o anın geldiğini anladı. John elindeki çatalı bırakıp bacak bacak üstüne attı,kollarını birbirine bağladı,arkasına yaslandı ve eğlenerek stresten kekelemeye başlamış olan Sherlocku seyretmeye başladı. Koskoca Sherlock Holmes karşısında stresten titriyordu.Ne kadar eğlendiğini Johnun gözlerine bakarak anlayabilirdiniz. John birazdaha izledikten sonra ona yardımcı olmaya karar verdi ve bacağını indirip yerinde doğruldu. Boğzını temizleyerek konuştu. "Birşeymi sorucaktın Sherlock?" Sherlock o anda titremeyi bıraktı.Çıkarım yaptığı zamanlardaki gibi kısa süreliğine boşluğa baktı. ..Sorucaktın?..Bişeymi oldu diyebilirdi ama ona birşey soracağımı biliyor diye düşündü Sherlock. John ona teklifte bulunacağını zaten biliyordu.Kendisiyle dalga geçildiğini anlayan Sherlock birazcık intikam alma kararı aldı. Bıyık altından gülümseyip cebindeki yüzük kutusunu birdenbire çıkartıp masaya bıraktı. John bunu beklemiyor olucaktı ki şaşkın şaşkın ona baktı. "Mycroft Lestrade için yüzük almış John.Eğer bizde beğenirsek bununla teklif edicekmiş" O an Johnun yüzündeki hayal kırıklığına kahkaha atmamak için zorlandı Sherlock. Johnu kandırmak çok kolaydı. John kaşlarını çattı, kutuyu alıp içindeki alyansa baktı.Gerçekten çok güzel ve sade bir yüzüktü.. Derin bir nefes alıp yüzüğü masaya sert bir şekilde bırakıp Sherlocka döndü ve konuştu; "Gayet güzel.Bence hiç beklemesin. Zaten bu tarz teklifleri bekletmek Saçmalık!"diyerekte iğnelemeyi unutmadı. "Sanırım Gregle parmak ölçüleriniz tutuyor.Belkide yüzüğü denemelisin.Ona olup olmayacağını kontrol etmiş oluruz". John tereddütle yüzüğe bakıp onu geri aldı ve yavaşça parmağına geçirdi.
"İlginç,tam oldu" diyerek Sherlocka döndüğünde ise Sherlock yerinden kalkmış dizlerinin üzerine çökmüştü bile. "Az önce benimle nişanladınız Mr.John Hemish Watson.Birdaha geri dönebileceğinizi sanmıyorum" O anda John kandırıldığını anladı. "Sherlock!!". Sherlock hafifçe kıkırdayıp bir haftadır prova ettiği konuşmayı yapmaya başladı; "John.Benim gibi bi adama bu dünyada katlanabilicek tek kişi sensin..Ben saçmasapan bi adamım-John'un onaylayan bakışları altında devam etti-Sadece senin sıcaklığın ve azminle ayakta kalıyorum. Ben sevgiyi seninle birlikte öğrendim. Bundan sonrada benimle birlikte kalırmısın John..Her ne kadar evliliği saçma ve gereksiz bulsamda-Johnun öksürmesi ve iğneleyici bakışları üzerine devam etti- Benimle evlenirmisin" John bir süre Sherlocka baktı.Sherlock bu dünyada sahip olabileceği en güzel şeydi.Ama madem şakayı sürdürüyorlardı.. "Yani bilemiyorum...Sürekli beni kandırmaya devam edersen...mmmm..." Sherlock gülümseyerek çömeldiği yerden kalktı. "Zaten formaliteden sormuştum.Yüzüğü taktın bile.Geri dönüş yok." John Sherlocka büyülenmiş gibi bakarken onun dudağına bi öpücük daha kondurup tekrar etti. "Geri dönüş yok" ... Umarım final içinize sinmiştir. Yorum ve oy bırakmayı unutmayın.İleride bu hikayeye ve Happy Together'a özel bölüm gelebilir. Yeni bi kurguya başlarsamda burdan duyururum👍. Tekrar yazana dek hepiniz hoşçakalın👋. Desteğiniz için teşekkürler💕
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-Sıkıldım.Hadi evlenelim -Tanrım!Evet!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
